Hagenaar schrijft boek over zijn tweede hart: 'Ik heb veel geluk gehad'

Wouter was een gezonde, sportieve jongeman totdat een virusinfectie zijn hart compleet verwoestte. 'Ik werd van de een op de andere dag ziek', vertelt de Hagenaar. 'Ik wist niet wat er aan de hand was en kon steeds minder.' Volgens dokters bleek de enige kans op overleven een nieuw hart.

Wouter kreeg een donorhart en die 'sloeg aan'. Inmiddels kan hij weer sporten en doet hij zelfs mee aan een triathlon. 'Ik heb heel veel geluk gehad. Vanaf het eerste moment dat ik ziek werd tot en met vandaag.'

Hoewel het opschrijven van zijn verhaal ook een therapeutische waarde had, was dit niet het hoofddoel. Wouter wil iets nalaten voor zijn pasgeboren kinderen.

'Dat klinkt misschien raar, maar de levensverwachting van iemand met een donorhart is beperkt, gemiddeld twaalf tot vijftien jaar. Er is een kans dat ik niet meer leef als zij volwassen worden. Hoe ga ik dan de levenslessen die ik op deed tijdens mijn ziekte aan hen overdragen?'

Wouter hoopt ook dat zijn boek mensen overtuigt om zich op te geven als donor. 'Ik merk dat mijn verhaal en mijn persoon een gezicht geven aan het orgaandonorschap', zegt hij. 'Dit leidt ertoe dat veel mensen zich alsnog registreren.'