Paul Beijersbergen herdacht door ruim 1000 mensen: 'Zonder hem had ADO niet meer bestaan'

Beijersbergen kwam afgelopen

bij een auto-ongeluk in 's-Gravendeel. Samen met Mark van der Kallen behoedde hij ADO Den Haag in 2008 voor een

. Daarnaast was hij als directeur van bouwbedrijf Brink Groep betrokken bij de totstandkoming van het

. Tot de

in 2015 was Beijersbergen aandeelhouder bij ADO. De laatste maanden was hij actief als adviseur voor FC Dordrecht.

Het waren veelal mensen uit de voetbalwereld en het bedrijfsleven die dinsdag de plechtigheid voor Beijersbergen bijwoonden. Bij zijn aankomst vormden de spelers en staf van ADO Den Haag 's ochtends een erehaag voor het stadion. Op de herdenkingsdienst werden emotionele toespraken gehouden door onder meer Mark van der Kallen, ADO-directeur Jan Willem Wigt en Marco Boogers, technisch directeur van FC Dordrecht.

Eerlijk en rechtdoorzee. Een strenge onderhandelaar. Iemand die kon uitdelen én incasseren. Maar ook een Bourgondiër met heel veel humor. Een echte levensgenieter. Het zijn de meest voorkomende typeringen voor Paul Beijersbergen. 'Een rekenwonder', noemt Van der Kallen zijn goede vriend. 'Paul was een amicale man. Zijn overlijden was een bijzonder grote schok. Echt een kippenvelmoment', aldus ADO-icoon Lex Schoenmaker.

Collega's van Brink Groep omschrijven Beijersbergen als 'Een Haagse jongen met een Rotterdamse mentaliteit', 'Een beer die wel bromde, maar nooit beet' en 'Een ruwe diamant die voor een groot deel briljant was geslepen en waarvan we de schittering hebben mogen aanschouwen.'

'Ik denk dat ADO zonder jou niet meer had bestaan', zei Marco Boogers in zijn speech. Menigeen deelde die mening. Zo ook de supportersvereniging Haagsche Bluf. 'Hij trad niet graag op de voorgrond, maar mede dankzij hem is de club van rode naar zwarte cijfers gegaan. Dat is een heel grote verdienste', vindt voorzitter Jacco van Leeuwen.

Volgens Omroep West-verslaggever Jim van der Deijl, die veel contact met hem onderhield rondom de overname van ADO door United Vansen en over spelerstransfers, stond Beijersbergen nog midden in het leven. 'Hij had een hotel en zijn eigen berg op Sint Eustatius. En hij was commissaris van een raceteam, dus hij was nog lang niet klaar. Zakelijke gesprekken gingen bij Paul altijd gepaard met humor. En hij was zelfs zo eerlijk, dat je hem haast niet wilde geloven.'

Na de dienst namen familieleden, vrienden, collega's en kennissen 's middags afscheid. In de stromende regen verliet Beijersbergen met een groot applaus het stadion. De hemel huilde. Maar bij Paul Beijersbergen was de lach nooit ver weg.