Een middag voor de voedselbank in de Hoogvliet... Eindscore: 12 gevulde kratten

DEN HAAG - Omroep West-redacteur Judith den Boer staat een middag in de Hoogvliet om boodschappen in te zamelen voor de actie ‘Samen voor de Voedselbank’. Zij schrijft haar ervaringen in een blog.
‘Néé!’ snauwt een meneer ons toe. De mondhoeken van zijn vrouw hangen naar beneden. Vertwijfeld kijk ik naar de krat, waar nog slechts een eenzaam pak koekjes in ligt. Mijn dochter Julia (10) en ik staan al een dik half uur in de Hoogvliet, om boodschappen in te zamelen voor de Voedselbank.
De score is één pak koekjes en we krijgen de ene na de andere botte reactie. ‘Ik vind het helemaal niet leuk, mama’. Nee, ik ook niet, denk ik - maar dat zeg ik niet hardop. De plek waar we staan is ook niet echt handig: ná de kassa’s. En dus verkassen we onze kratten naar de ingang. Dat blijkt een goede zet.

Grote pot pindakaas

De eerste aardige reacties stromen binnen en daarmee ook de eerste boodschappen. Een mevrouw overhandigt Julia een grote pot pindakaas. ‘Hier meisje, dan kun je lekker pindakaas eten’. ‘Uhh, het is niet voor onszelf hoor’, mompel ik. Vanuit mijn ooghoek zie ik een overvolle boodschappenkar op me af komen, erachter een man met een grote glimlach. De kar is tot de nok toe gevuld met tandpasta, wasmiddel, afwasmiddel en shampoo. ‘Allemaal voor de Voedselbank’, zegt hij. Wat een held!
Een hoogbejaarde mevrouw vertrouwt me toe dat ze een beetje koopziek is: ‘ik sla geen aanbieding over. Ik had een groot gezin en houd van voorraden. Mijn man is overleden en mijn kinderen zijn allang de deur uit, dus ik krijg die spullen nooit op. Kom je ze halen?’. Ik noteer haar adres en beloof later in de week bij haar langs te gaan.

Hartverwarmend

Een meneer overhandigt mij een briefje van vijf euro. In gebrekkig Nederlands zegt hij: ‘Ik niet weet welk boodschap. U voor mij kopen?’. Wat lief. Ik stuur Julia meteen de winkel in om voor vijf euro boodschappen te halen. Ook de reacties van vrienden en bekenden zijn hartverwarmend.
Na mijn bezorgde oproep op Facebook aan het begin van de middag stromen buren, vrienden, schoolpleinvaders en voetbalmoeders massaal toe om te doneren. De eindscore is een rolcontainer met 12 gevulde kratten. Tevreden highfiven Julia en ik. En dat zure echtpaar van vanmorgen... dat zijn we allang vergeten.