Remond P. blijft strijden om onschuld te bewijzen in moordzaak Victor 't Hooft

Remond P. tijdens het hoger beroep bij het gerechtshof in Den Haag
Remond P. tijdens het hoger beroep bij het gerechtshof in Den Haag
VOORBURG - Als hij toen wist, wat hij nu weet, dan was Remond P. nooit veroordeeld. Daarvan is hij overtuigd. En 15 jaar zitten voor een moord die hij naar eigen zeggen niet heeft gepleegd? Dat gaat hij niet doen. Dus strijdt hij vanuit zijn cel door.
Het is een klein hok in de gevangenis waarin Remond P. (49) al sinds 2011 vastzit. Vijf vierkante meter, zandkleurige muren, met een bed, bureautje en een toiletpot erin. Mét toiletbril, dat wel. Relatief luxe, in vergelijking tot mede-gevangenen. Er is hem een laptop gegund om aan zijn zaak te kunnen werken.
Zijn zaak houdt de Voorburger de hele dag bezig. Als een obsessie schieten de theoriën continu door zijn  hoofd, blijft hij zich verdiepen in de verspreiding  van DNA, slaapt hij nauwelijks. De meeste nachten maakt hij niet vol: halverwege wordt hij weer wakker, staart uit het raam (met zicht op de binnenplaats), rookt een sigaret of schrijft wat nieuwe ideeën op in een kladblok. Dan slaapt hij weer verder.

Ooit een boef

Vastgoedhandelaar Victor 't Hooft wordt op 7 november  2007 doodgeschoten in zijn tuin door één of twee  gemaskerde mannen. De dader zou hem hebben opgewacht. Er ontstaat een worsteling waarbij 't Hooft voor de ogen van zijn vrouw wordt neergeschoten. De dader buigt zich nog een keer over 't Hooft heen en lost dan nog de laatste schoten.
Op het slachtoffer treft de politie DNA van Remond  P., ooit een berucht lid van de Juliet-bende. Die handelde in xtc en deinsde ook niet terug voor bijzonder gewelddadige berovingen van andere criminelen. P. doet daar niet moeilijk over: ja, hij was ooit een boef. Nee, hij heeft geen spijt van wat hij slachtoffers heeft aangedaan. Nutteloos, gedane  zaken nemen geen keer en hij heeft zijn tijd ervoor gezeten. Maar deze moord? Die zegt hij niet te hebben gepleegd.

Niezen en neusvocht

Vastgebeten in zijn eigen zaak heeft P. zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot zelfbenoemd DNA-expert. Hij kijkt op Discovery Chanel alles wat ermee samenhangt, speurt in de studiezaal websites af op zoek naar nieuwe informatie en klampt zich vast aan een aflevering van Mythbusters. Eentje waarin wordt gekeken hoe ver neusvocht zich verspreidt als je niest.
Want dat is wat er volgens P. is gebeurd: kort voor de moord nieste hij bij een benzinestation over de  toonbank. Uit camerabeelden blijkt dat een paar minuten en negen klanten later de vrouw van Victor 't  Hooft bij dezelfde balie stond. Honderden experts heeft P. inmiddels aangeschreven en ook projectgroep Gerede Twijfel houdt zich ermee bezig: hoe groot is de kans dat zij via die balie nog DNA van zijn neusvocht kon overbrengen op de jas van haar man?

P. is verdwenen

De rechtbank spreekt P. in 2009 nog vrij. DNA op het plaats delict bewijst nog niet dat P. er op het moment van de moord was, aldus de rechter. Er volgt een hoger beroep, maar P. is 'niet op zijn achterhoofd  gevallen': hij is een vrij man en besluit bij de uitspraak van het hof niet te verschijnen. Hij is niet van plan zich bij een eventuele veroordeling meteen te laten opsluiten.
Die veroordeling komt er: 15 jaar cel legt het hof op. Maar P. is in geen velden of wegen meer te bekennen. Na een week besluit het Openbaar Ministerie hem op de Nationale Opsporingslijst te zetten.

Op de vlucht

Waar hij al die tijd zit, wil P. niet vertellen. Maar hij is duidelijk nog steeds wel een beetje trots dat het hem lukte, 'de pleiterik maken'. Verdwijnen, terwijl de voltallige politie naar hem uitkijkt.
Dat hij goed is vermomd, blijkt wel als zelfs vrienden hem niet herkennen. P. heeft zijn haar  zwartgeverfd, zelfs zijn borsthaar. Zijn baardje is in een nieuw ringbaard-model geknipt. De opvallende tatoeages die via het signalement zijn verspreid, daar laat hij iets nieuws overheen zetten. Geen Chinese tekens meer op zijn arm, maar een grote koikarper.

Kapot geschoten

Die koikarper moet nog steeds worden afgemaakt  trouwens. Voordat de tatoeëerder alle vlakken kan  invullen, wordt P. aangehouden. Hoe de politie hem na  ruim een maand toch te pakken krijgt, is hem nog  steeds een raadsel. Ze zien hem rijden op de A12 en zetten de achtervolging in. Op de afrit bij  Zoetermeer botst P. op een andere auto. Hij probeert  nog te voet te ontkomen, maar duikt weer zijn auto in wanneer het arrestatieteam met getrokken pistolen op  hem afkomt.
De politie vreest dat hij een wapen pakt en schiet  daarom zelf. P. wordt geraakt in zijn bil. De kogel schiet dwars door zijn sluitspier en een stuk darm,  komt er dan weer uit, 'net langs het klokkenspel', en  schampt dan de binnenkant van zijn been. Nog steeds  merkt hij iedere dag de gevolgen: zijn lichaam maakt geen testosteron meer aan, hij krijgt dagelijks de nodige pillen en injecties, en is arbeidsongeschikt.

Fit en strijdbaar

Ondanks zijn lichamelijke klachten, oogt P. fit en strijdbaar wanneer hij vorige week in de rechtbank zijn zaak komt verdedigen. Wel wat ouder, grijzer en dikker dan hij had gedacht. Maar dat komt misschien gewoon door de camera.
Volgens P. zijn er meerdere theoriën te bedenken over wie Victor 't Hooft dan wel heeft vermoord, of laten  vermoorden, als hij het niet was. Alternatieven die  volgens P. nooit serieus zijn onderzocht. De kans dat iemand hem er - vanwege zijn verleden - probeert in te luizen, acht hij in ieder geval niet onwaarschijnlijk. En als iemand bewust zijn DNA daar  heeft geplant, dan loopt de echte moordenaar dus nog  buiten.

Bewijsstukken

P. wil dat de staat hem alle bewijsstukken ter  beschikking stelt die hij nodig heeft om zijn  onschuld te bewijzen. Dan kan hij nieuw onderzoek laten doen en misschien nieuwe feiten aandragen om de zaak samen met zijn raadsman Geert-Jan Knoops heropend te krijgen. Daarover wordt de komende weken  gesoebat. Maar P. gaat niet rustig zitten afwachten. Dat ligt hem niet. Hij blijft zoeken, kijken, schrijven. Alles om vrij te komen. Want zitten voor iets dat hij écht niet heeft gedaan, dat ligt hem ook  niet.
En áls hij vrijkomt? Dan begint hij een stichting om andere gevangenen te helpen hetzelfde te bereiken.