Avondje speciaalbier drinken in Haags café eindigt in bloedbad

© archief
DEN HAAG - ‘Dit is een rare en moeilijke zaak’, zucht de politierechter, ‘en het is weer misgegaan met die verdomde drank’. Ze moet een oordeel vellen in een zaak die draait om uitgaansgeweld. Bijzonder is dat de verdachte en het slachtoffer heel goede vrienden zijn.
Marvin drinkt op 21 januari een paar biertjes met zijn vrienden in een Haags café. ‘Speciaalbiertjes, dus dat hakte er behoorlijk in.’ De mannen dollen wat en schudden elkaar door elkaar. ‘Ik was niet kwaad, maar als ik gedronken heb dan ben ik wat sneller opgefokt,’ bekent hij aan de rechter.
Hoe het precies mis kon gaan, weet niemand meer, vanwege de drank. Volgens Marvin beweegt hij een keer met zijn glas bier richting zijn vriend Roly. ‘ Het was geen bewuste aanval, het was een spelletje.’ Roly zegt dat hij vier keer met een stuk glas in zijn gezicht en hals is geraakt. Wat Marvin nog weet is dat het bloed eruit spoot: ‘Ik dacht alleen maar we moeten die tent uit. Toen zijn we samen naar het ziekenhuis gelopen.’

Litteken

Roly houdt aan de stapavond een flink litteken op zijn linkerwang en -oor over. Hij doet aangifte van mishandeling tegen zijn vriend. Dat wordt hem door de vriendengroep niet in dank afgenomen. Roly wil ruim 5.000 euro schadevergoeding van de verdachte. ‘Als compensatie voor het litteken dat ik voor de rest van mijn leven moet dragen.’ Als de politierechter vraagt of Marvin dat gaat betalen, zegt hij: ‘Liever niet, maar ik wil vooral dat we weer normaal met elkaar omgaan. Dit is een kutsituatie.’
Voor de verdachte staat er veel op het spel. Hij werkt bij de brandweer en kan zijn baan kwijtraken. ‘Ik voel met u mee’, zegt de rechter, ‘maar er zit hier ook iemand met een groot litteken. U kunt hem niet verwijten dat hij aangifte heeft gedaan.’ Ook de officier van justitie beseft dat een celstraf einde oefening betekent voor Marvins carrière bij de brandweer. ‘Drank maakt meer kapot dan je lief is,’ herhaalt de aanklager nog maar eens.

Twee verliezers

Omdat de verdachte heeft geprobeerd om de ruzie met zijn vriend bij te leggen en hij de schade wil betalen, eist de officier een veel lagere straf dan gebruikelijk: 60 uur werkstraf, waarvan de helft voorwaardelijk. ‘Voor uitgaansgeweld kan ik zo 6 maanden cel eisen, maar ik laat deze moeilijke beslissing aan mevrouw de rechter.’
Die worstelt duidelijk met de zaak: ‘Ik zie twee verliezers. De verdachte is bang voor zijn baan bij de brandweer en het slachtoffer heeft de rest van zijn leven een lelijke haal in zijn gezicht. Wat moet ik daar nou mee?’ Ze besluit het strafrecht op te rekken en veroordeelt Marvin tot een voorwaardelijke werkstraf van 60 uur, zodat hij zijn baan kan behouden. Wel moet hij de volledige schadevergoeding betalen, omdat ‘er erkenning moet komen voor Roly.’

Prettig weekend

Tot slot vraagt de rechter of Roly hiermee kan leven. Ook de officier wil weten of het slachtoffer akkoord is met de straf. Hij knikt ja. ‘Dan hoop ik dat hiermee een heleboel mensen een stuk wijzer zijn geworden’, besluit de politierechter, ‘prettig weekend!’ En de vrienden lopen zonder elkaar aan te kijken de rechtszaal uit.
(In dit artikel zijn pseudoniemen gebruikt; de echte namen zijn bekend bij de redactie)