COLUMN: Op Facebook een vent, in het echt ook een vent

REGIO - Op Facebook een vent, in het echt ook een vent. Zou je denken, tenminste. Blijkbaar voelt dat toch anders. In Zoetermeer ging een 24-jarige man uit Tilburg op de motorkap van een politieauto staan. Liet daar ook foto's van maken. Hartstikke stoer natuurlijk van hem. Minder stoer was dat hij pas op de auto ging staan, toen de agenten weg waren.
Toch stond hij vandaag voor de politierechter in Den Haag. Want waar de knurft niet op had gerekend, was dat omstanders hem bij terugkomst van de agenten als schuldige aanwezen. Dat leverde hem een rekening op van 1.465 euro voor de schade. En daarnaast moet hij van de politierechter twintig uur gaan schoffelen.
Waarom breng ik deze - verder niet zo bijzondere - zaak ter sprake? Omdat je steeds vaker dit soort pannenkoeken tegenkomt. Verslaafd aan het aantal likes en clicks. Ik kan mij prima voorstellen dat tienermeisjes en -jongens zoiets spannend vinden. Maar van een 24-jarige zou je toch iets meer verstand verwachten.

Emancipatie van het onbenul

Wat dat betreft stellen de social media ons wel voor een uitdaging. Het lijkt soms op 'de emancipatie van het onbenul'. Ongein die vroeger beperkt bleef tot de kleine kring van het café, de verjaardag of gewoon gemopper vanaf de bank voor de tv, die slingeren we nu op Facebook, YouTube, Instagram, Twitter, enzovoort.
Want waarom zou je je plotseling inhouden? Nou, bijvoorbeeld omdat het via social media in duizendvoud gedeeld kan worden? Of omdat 'eens geplaatst, altijd geplaatst' betekent? Dat geeft een 'post' automatisch andere lading, dan iets wat je met een dronken kop in het café roept.

Sylvana Simons

Ik moet ook denken aan de bedreigers van Sylvana Simons, die laatst voor de rechter stonden. Het viel mij op dat het gros in een opwelling had gereageerd en nooit had gedacht dat iemand het zou lezen. Nou, dat doen politie en Openbaar Ministerie dus wel. En ja, als er BN'ers bij betrokken zijn, dan hebben die zaken onze extra aandacht. Symboolwerking, heet dat. Een principe dat al zo oud is als het strafrecht.
Wij stellen een voorbeeld. Maar het zou natuurlijk veel beter zijn als anderen het voorbeeld géven. Bijvoorbeeld een 24-jarige jongeman uit Tilburg. En wat betreft het van je af 'posten' van frustraties: gewoon volgende keer even tot tien tellen. Vind je het daarna nog steeds een goed idee, dan vooral doen. Zo nee, dan kan je het altijd nog vanaf de bank roepen.
Uw hoofdofficier,
Bart Nieuwenhuizen
Reageren? Stuur Bart via bartnieuwenhuizen@omroepwest.nl een bericht.
Alle columns van Bart zijn gebundeld op een aparte pagina.