Verstandelijk beperkte Matthew (15) heeft eigen huisje: 'Hebben mijn ouders even rust'

'Dit is mijn huisje', zegt Matthew Olsthoorn trots, wijzend op de stacaravan achter hem. 'Hier ben ik meestal van vrijdagavond tot maandagochtend.' Matthew heeft het zeldzame Prader Willi Syndroom, waar een waslijst aan klachten mee gemoeid gaat. In zijn geval onder meer een ontwikkelingsachterstand, eetzucht en spierslapte. Verstandelijk heeft hij het vermogen van een kind van 5. Matthew zit daarom in een speciale 'zorgklas' van het Herman Broerencollege en na schooltijd is hij thuis.

Maar in de weekend gaat hij sinds een aantal maanden naar zijn stacaravan op het achtererf van zijn ouders. 'Daar doe ik spelletjes met een zorgverlener, word ik voorgelezen en bakken we pannenkoeken', vertelt hij. 'Zodat papa en mama even iets voor zichzelf kunnen doen.' Moeder Margret maakte zich lange tijd zorgen over een geschikte plek voor Matthew. 'Reguliere en zelfs kleinschalige zorginstellingen zijn al te druk voor hem. Hij raakt enorm gauw overprikkeld en daardoor weer ziek. Opeens kreeg ik tijdens het sporten een ingeving: 'We gaan een eigen zorgwoning voor onze Mat oprichten.'

En zo geschiedde. 'Al snel kwam deze caravan in beeld. We vonden het een geweldig ding: én precies iets wat Matthew leuk zou vinden. Daarna kwamen we in contact met de gemeente. Zij hebben ons ontzettend geholpen met een vergunning zodat we dit konden realiseren.'

Het huisje is uiteindelijk volledig ingericht naar de wensen van Matthew. 'Kijk, dit is mijn piratenslaapkamer', vertelt hij trots. De 15-jarige Westlander is nooit alleen. 'Met het persoonsgebonden budget kopen we voor elk weekend een zorgmedewerker in', legt Margret uit. 'Dat is inmiddels een zeskoppig team waarvan de oudste 62 jaar is en de jongste 18. Het is geweldig dat Matthew zo één op één begeleid wordt en kan doen wat hij wil, en dat wij vervolgens even ontlast zijn van de zorg.'

Want - ondanks dat het tuindersechtpaar het met liefde doet - is het, zo zegt zij zelf: 'zwaar'. 'Het is meer dan een dagtaak, hij heeft 24 uur per dag zorg nodig. Nu hij in de weekenden daar zit, geeft dat veel rust. Ik ga naar de bibliotheek, doe boodschappen, of maak een wandeling. Eigenlijk gewone dingen, die voor ons anders heel moeilijk gaan.'

ook Matthew zelf is heel blij met zijn huisje. 'Ik wil hier wel tot mijn 40e of 50e blijven wonen', roept hij vrolijk. 'Maar wel dicht in de buurt van papa en mama blijven, want die kan ik niet missen'. Als het aan moeder Margret ligt, dan kan het. 'Als we zorgmedewerkers kunnen blijven inkopen en de gemeente geeft toestemming, dan mag hij hier zo lang blijven als hij wil.'