Haagse ambtenaar leverde op kladje adressen aan Quote 500-bende

De tranen rollen bij Rebecca L. al snel over de wangen, als een van de rechters haar vrijdag ondervraagt. 'Waarom heeft u het gedaan, terwijl u weet dat het niet mag?'

In een oogwenk zitten zijn twee vrouwelijke collega's met pakjes zakdoeken te zwaaien. 'Wilt u een zakdoekje?', vraagt de voorzitter. 'Ik had er al op gerekend. Vandaag is Ladies Day en dan komen de tranen.' Ze spreekt haar collegarechter nog even aan: 'U mag haar niet meer aan het huilen maken.'

Rebecca L. is vrijdag de eerste van negen verdachten (zes vrouwen en drie mannen) die door de rechtbank worden gehoord. Eerder deze week stonden al negen mannen en een vrouw terecht die worden gezien als hoofdverdachten van de Quote 500-bende. 

Ze worden ervan verdacht inbraken te hebben gepleegd bij de allerrijksten van ons land, met de ranglijst van maandblad Quote als leidraad. Er werden straffen geëist tot zes jaar cel.

De verdachten die nu terecht staan, zouden een ondergeschikte rol hebben gespeeld, bijvoorbeeld door zich schuldig te maken aan witwassen, het vervoeren van de inbrekers of het verstrekken van de gegevens.

Een van de hoofdverdachten is Jan H., tegen wie dinsdag zes jaar cel is geëist door justitie. Hij heeft twee briefjes aangeleverd met namen en geboortedata. Rebecca L. heeft daar de adressen bijgezocht via de gemeentelijke basisadministratie (GBA). Die gegevens mogen niet zomaar worden verstrekt.

De briefjes kreeg ze via haar toenmalige vriendin Priscilla J., die een zonnestudio heeft onder het appartement van Jan. Zelf kent Rebecca Jan niet. 'Omdat er geboortedata bij stonden, leek het me wel ok. Het leek me dat hij de mensen wel kende, misschien was hij wel op zoek naar familie. In ieder geval kende ik de namen niet.' 'U had ze kunnen googelen', zegt de rechter. 'We weten uit deze zaak dat dat heel makkelijk gaat.'

Rebecca en haar ex zitten vrijdag naast elkaar op het verdachtenbankje. 'Waarom heeft u niet gelijk gezegd: "No way", toen Jan H. u het briefje gaf?', vraagt de rechter aan Priscilla. Ze antwoordt: 'Dat heb ik me ook al honderd keer afgevraagd. Ik heb er écht niet bij nagedacht.'

Ook Rebecca weet dat ze iets heeft gedaan wat niet mag. 'Ik heb me altijd netjes gedragen als ambtenaar. Maar dan komt er zo'n verzoek en ga je de mist in. Ik had nooit bedacht wat de consequenties zouden zijn.' 'Tja, dat is een staande voetje geworden hè', vult de rechter aan.

De rechtbank kan maar moeilijk geloven dat de twee dames zonder vragen aan het verzoek van Jan H. hebben voldaan. 'Dat vind ik echt onvoorstelbaar. Als je zo'n briefje in je hand krijgt, wordt daar toch over gesproken? "Waarom moeten we dit doen?" En heeft u nooit aan Jan gevraagd hoe het is afgelopen, of hij zijn familie al had gevonden?'

Rebecca en Priscilla weten er geen antwoord op. Het is simpelweg niet gebeurd, meer kunnen ze er niet van maken.

Een beloning hebben Rebecca en Priscilla nooit gekregen. 'Juist daarom heb ik er ook niks achter gezocht', zegt Priscilla. 'Als Jan had gezegd: "Hier heb je vijfhonderd euro, zoek het even voor me uit", dan was er wel een alarmbelletje afgegaan.'

Rebecca en Priscilla staan terecht voor medeplichtigheid aan inbraken van de Quote 500-bende, maar hun advocaten vinden dat niet logisch. 'Je moet dan kunnen bewijzen dat de inbraken zijn gepleegd dankzij de adressen die zijn geleverd', zegt Bob Kaarls, advocaat van Rebecca. 'Maar dat is niet zo. In twee van de drie gevallen was de inbraak al gepleegd voordat mijn cliënt het adres had geleverd. Zij kan dus niet medeplichtig zijn.'

'Kennelijk had de bende nog meer bronnen', vult Priscilla's advocate Dianthe van der Eijsden aan. 'Er zijn ook tapgesprekken waarin wordt gesproken van een "gozer" die adressen moet leveren. Dat kunnen onze cliënten dus niet zijn. Inderdaad, ze hebben geheime gegevens verspreid. Maar medeplichtigheid aan inbraak is echt een stap te ver.'