Syriër in Den Haag: 'Top over Syrië is een theater'

Voor Akili gaat er geen dag voorbij zonder aan haar vaderland te denken. Via facebook, twitter en andere sociale media volgt ze vanuit haar appartement in Den Haag de burgeroorlog in haar land.

Hoewel ze graag positief wil blijven, kan ze niet anders dan een zwart beeld hebben over de toekomst van Syrië. ‘Ik zie geen politieke oplossing. Ik wil alleen dat de slachtoffers geholpen worden en dat de oorlog stopt’, zegt Akili.

Als de demonstraties in 2011 tegen het Assad regime beginnen, is Sarah student Duitse literatuur aan de Universiteit van Damascus. ‘Ik wilde democratie voor mijn land, ik wilde niet in een derde wereld dictatuur leven.’ Tijdens een demonstratie ontmoet ze een Nederlandse journalist. Ze worden verliefd.

Als ze zich niet meer veilig voelen, vlucht het koppel samen naar Wenen en vandaar naar Den Haag waar ze nu samen wonen. Nu durft ze niet meer terug naar Syrië.

Volgens Sarah helpen de beelden die wij met ze allen zien van uitgehongerde kinderen, gemartelde mannen en duizenden vluchtelingen helemaal niets. 'We vinden het allemaal verschrikkelijk, roepen allemaal wat erg, maar gebeurt er niks. Soms voel ik mij een beetje schuldig dat de hele revolutie is begonnen want er zijn zo veel doden en wij hebben nog niet gewonnen. Ook als Assad weg is, hebben wij zo veel verloren’.