Verdachte zwavelzuurdrama: 'Ik wilde haar pijn doen, haar verminken'

Huis zwavelzuur
Huis zwavelzuur
ZOETERMEER - 'Ik wilde haar pijn doen, zoals zij mij pijn had gedaan.' Voor het eerst vertelt Regillio K. donderdag voor het gerechtshof waarom hij zijn ex-vriendin in 2011 ernstig verminkte door zwavelzuur over haar heen te gooien in Zoetermeer. Het slachtoffer zal het antwoord op die vraag nooit meer weten. Ze pleegde vorig jaar zelfmoord.
Regillio K. en de 28-jarige Carolina hadden al langer problemen in hun relatie. 'Ze had het al vaker uitgemaakt', vertelt K. donderdag aan het hof, waar het hoger beroep van zijn zaak dient. 'Eind juni keek ze me een week niet aan, toen besloot ik dat zoiets niet nog eens mocht gebeuren. Ik wilde haar pijn doen, zoals zij mij pijn had gedaan.'
Half augustus 2011 liep het definitief stuk. K. boeide Carolina omdat hij haar moest vertellen dat hij ook met haar zus sliep. 'Ik was bang dat ze me zou aanvliegen.' Een paar uur praatten ze met elkaar, voordat Carolina hem definitief de deur wees.
De volgende ochtend kwam K. terug, met een sleutel van een van de kinderen die hij had meegenomen. 'Ze noemde me een loser, maar dat deed ze wel vaker. Ze zei dat de seks slecht was. Dat ik de grootste fout van haar leven was. Maar pas toen ze zei dat ik haar kinderen nooit meer zou mogen zien, ontstak ik in blinde woede.'

Alsof je een ei bakt

K. deed Carolina opnieuw handboeien om en gooide haar met de handen op haar rug geboeid op bed. Hij pakte een tondeuse en scheerde haar hoofd kaal. 'Lange donkere krullen', vertelt de voorzitter van het gerechtshof, 'waarop ze heel trots was.'
 
Toen pakte hij het flesje zwavelzuur uit zijn tas. 'U moet weten, ik was op dat moment buiten mezelf', vertelt K.. 'Ik zag mezelf dit allemaal vanaf een afstand doen.' Hij draaide de dop van het flesje en goot wat zuur over haar borst. Carolina hoorde een sissend geluid, 'alsof je een ei bakt', zou ze later verklaren. Daarna goot hij het zuur over haar hoofd. Tot de laatste druppel, verklaarde Carolina later, terwijl K. zegt dat hij naderhand nog de helft van het flesje door de wc heeft gespoeld.

Keuze voor zwavelzuur

Het gerechtshof vraagt zich af waarom K. koos voor zwavelzuur. 'Er zijn zo veel manieren om iemand pijn te doen als u dat wilt, waarom uitgerekend met zwavelzuur', vraagt de voorzitter. Ze vraagt het nog eens, en nog eens. 'Ik wilde haar pijn doen, haar verminken', antwoordt K..
 
'Waarom wilde u haar verminken? Waarom verminken?' Het hof blijft vragen herhalen. 'Niet verminken', zegt K., 'gewoon een beetje brandwonden.' Hij maakt met zijn rechterhand een beweging boven zijn linkerarm en -schouder. 'Mensen doen elkaar ook pijn met messen, maar ik dacht: ze moet niet doodgaan.' Hij herhaalt het een paar keer. 'Ze moest niet doodgaan. Ze moest niet doodgaan.'
Het hof houdt K. voor dat het spul dat hij bestelde bedoeld was voor het verwijderen van cementresten. K. zegt dat hij dat niet wist. Hij wist ook niets van brandwonden of van 'gootsteenontstopper', zoals hij het zuur zelf noemde. Hij concludeert dat zijn actie 'een beetje slordig' was.

Nooit eerder verteld waarom

Hoe erg Carolina verminkt was, wist hij niet. 'Ik dacht dat het beter met haar ging', zegt K. tegen het hof. 'In de rechtbank zag ik haar voor het eerst. Ik schrok daar zo van. Ik heb bijna niets gevolgd die dag, ik heb alleen maar naar haar gekeken.' De rechter vroeg zich destijds juist af of K. in de rechtszaal niet vooral huilde uit zelfmedelijden.
 
Carolina vertelde bij de rechtbank dat ze vooral wakker lag van de vraag waarom. 'Waarom vertelt u vandaag pas voor het eerst in het openbaar waarom u dit heeft gedaan', vraagt de voorzitter van het gerechtshof. 'Nu is zij er niet meer.' K. zegt dat hij al eerder had besloten bij het hof de waarheid te vertellen.
Bij de rechtbank zei K. nog dat hij dacht dat Carolina hem had behekst. Daar komt hij nu op terug. 'Dat was ingegeven door mijn toenmalige advocaat', zegt hij. Het hof is perplex. 'U zegt net hoe erg u bent geschrokken toen u haar zag. En in dát aangezicht heeft u dit verteld?!' K. stamelt: 'Mijn advocaat...' 'Ja, uw advocaat... Ú zat daar. U zag hoe vreselijk verminkt ze was. En dan gaat u in haar aangezicht zo'n verhaal... ophangen, anders kan ik het niet noemen. Ik val stil.'

Moord?

De rechtbank veroordeelde K. tot 16 jaar cel en tbs. Daartegen ging hij in beroep, omdat hij naar eigen zeggen psychisch in orde is. K. wil geen tbs.
Nu Carolina zelfmoord heeft gepleegd, heeft het Openbaar Ministerie besloten de aanklacht te wijzigen van poging moord in moord. Volgens justitie is er een verband tussen de verminking en de zelfmoord.
Het hof vraagt K. donderdag of hij zichzelf schuldig vindt. 'Ja, natuurlijk', zegt hij. 'En waaraan bent u dan schuldig vindt u?' 'Dat ik haar heb verminkt.' 'Maar ze is ook dood.' K. begint te huilen. 'Ik vind dat niet leuk, dat ze dood is. Dat heb ik nooit gewild. Ik wilde haar niet dood.'
Het Openbaar Ministerie komt donderdagmiddag met de strafeis.