Goudse vriendinnen met auto te water: 'Eindigt het hier?'

Na een middagje vergaderen in Amersfoort reden de twee dames op maandag 24 februari terug naar huis. Miep achter het stuur van haar Renault Clio, vriendin Nanneke ernaast. Op de A12 bij Nieuwerbrug ging het plotseling mis. Miep werd tijdens het rijden onwel en kreeg hevige buikkrampen.

De 79-jarige Goudse stuurde haar bolide de vluchtstrook op, maar raakte vrijwel direct buiten bewustzijn. 'We klapten toen tegen de vangrail aan', zegt Nanneke. 'Maar op het punt waar de vangrail ophield schoten we het talud af en het water in. Het was alleen maar water en modder.'

Volgens Nanneke was haar vriendin aan het overgeven en zat ze bewusteloos in de wagen, met haar handen nog aan het stuur. 'Is dit het nou, dacht ik. Eindigt het hier? We komen misschien wel niet meer uit deze auto. Ik was vooral heel stil in mezelf, sprakeloos. God, God, waar eindigt dit?'

De grijze auto liep snel vol met water toen er ineens een jongeman aankwam. Hij had het ongeluk zien gebeuren en is naar ons toegekomen. 'Miep kwam langzaam bij en ik kon haar meteen vertellen dat er hulp was', zegt Nanneke. 'Men heeft ons gezien. We worden geholpen, dacht ik bij mezelf.'

Miep heeft van het hele gebeuren niets meegekregen. 'Toen ik bijkwam zat ik tot aan mijn borst in het water. Ik besefte niet wat er aan de hand was', aldus Miep, de oudste van de twee. 'Ineens zag ik de jongeman om onze auto heen komen. Dat gaf ons rust. Ik was toen snel weer helemaal bij bewustzijn.'

Samen met collega's op de kant heeft de jongeman ervoor gezorgd dat de auto niet verder kon zakken. Hij maakte een sleepkabel vast aan de bumper van de wagen en gaf het andere uiteinde aan de mensen op het droge. 'Hij wist meteen hoe hij het aan moest pakken', vertellen de blije vrouwen.

Ze omschrijven hun redder als een aardige en prettige jongeman met 'sterke armen'. 'Alsof hij in de bouw werkt', gniffelt Nanneke. 'Nadat hij de kofferbak had opengemaakt, haalde hij de hoedenplank en onze hoofdsteunen weg. Daarna volgden we zijn instructies op om uit de wagen te klauteren.'

'Hij heeft me behoorlijk bij de kladden gepakt. Ik voel het nog', zegt Miep lacherig. 'Maar we zijn heel blij dat het zo is afgelopen', gaat Nanneke verder. 'Dit gevoel draag ik constant met me mee. God heeft ons geholpen. En dat vertaalt zich natuurlijk via mensen.'

Na het ongeluk werden de Goudse dames naar het ziekenhuis gebracht. Nanneke mocht na controle weer naar huis. Vriendin Miep moest anderhalve dag blijven. Ze had een hardnekkig virus onder de leden. Dat zorgde voor een extreme prikkeling in haar darmen, waardoor ze bewusteloos raakte.

Twee weken later lacht het leven de vrouwen weer toe. 'Mijn buik is nog niet helemaal in orde, want het is een behoorlijk virus geweest. Daar doe je helaas niks aan', zegt Miep. 'Maar onze engelbewaarders zijn in ieder geval heel goed voor ons geweest', vult Nanneke haar aan.

De vriendinnen praten vol lof over hun redder en de andere hulpverleners. 'We zijn iedereen erg dankbaar, maar de prettige jongeman in het bijzonder.' Miep krijgt volgende maand een nieuwe Renault Clio. 'Deze was toch al aan vervanging toe. Nu krijg ik een nieuwer model. Een blitse.'