Familie doodgereden Alphenaar zit nog met veel vragen

De 32-jarige Harrie Jansen uit Alphen aan den Rijn loopt in de vroege ochtend van 21 september 2012 over de pikdonkere provinciale weg tussen Leimuiden en Rijnsaterwoude. 'Harrie had in de oliebollenkraam gewerkt in Roelofarendsveen. Daar was het kermis, dus mijn broer was nog even blijven hangen. Rond half drie ging hij lopend naar huis. De kortste route is langs de N207,' vertelt Alex Jansen.

Harrie wordt tussen Leimuiden en Rijnsaterswoude aangereden door twee auto's. 'Er zijn getuigen die zeggen dat mijn broer over de weg zwalkte. Ook zegt iemand dat hij wuivend op de weg stond. Weer een ander heeft gezien dat hij netjes in de berm liep. We weten het niet en we zullen ook nooit weten hoe het kan dat hij geraakt is door die eerste auto.'

Harrie wordt twee keer aangereden. De eerste bestuurder probeert de man nog te ontwijken. De automobilist stapt uit en belt de politie. Hij gaat op zoek naar het slachtoffer, maar voordat hij Harrie heeft gevonden, rijdt Ali A. uit Gouda over het lichaam heen. A. stopt een stuk verderop, staat een tijdje stil langs de weg, maar besluit toch door te rijden. Zonder zich te melden bij de politie die inmiddels is gearriveerd.

'Dat is toch niet te bevatten, dat iemand niet uit de auto komt. A. moet gedacht hebben dat er al genoeg hulp was en is gewoon naar zijn werk gegaan', zegt Alex met ongeloof in zijn stem.

Voor Harrie komt de hulp te laat. Hij overlijdt ter plekke aan zijn verwondingen. A. meldt zich na zijn werk toch bij de politie. Volgens justitie heeft hij geen schuld aan het ongeval.

'A. reed niet te hard, het was pikdonker op de weg en het slachtoffer droeg donkere kleding. De verdachte heeft het lichaam gewoon niet gezien en een ongeval was dus niet te voorkomen,' zegt de Officier van Justitie.

Het Openbaar Ministerie eist 80 uur werkstraf en een rijverbod van 3 maanden tegen A., omdat hij is doorgereden en zich niet meteen heeft gemeld. Over twee weken doet de rechter uitspraak.

Voor de familie van Harrie maakt het allemaal niet meer uit. 'Welke straf de man ook krijgt, ik krijg er mijn broer niet mee terug.' Alex en zijn ouders zijn niets wijzer geworden van het hele politieonderzoek: 'We hebben nog zoveel vragen. Deze rechtszaak heeft ons niets nieuws opgeleverd. We weten nog steeds niet wat er precies is gebeurd daar langs die weg. Mijn broer is rond half drie naar huis gaan lopen en om kwart over vier aangereden. Wat heeft hij in de tussentijd gedaan?'

Langs de N207 staat een klein houten kruis met daarnaast een bos bloemen. Alex heeft tranen in zijn ogen als hij zegt: 'Ik rij er iedere dag langs en kijk dan altijd even. Het doet iedere dag pijn, het slijt nooit.'