MH17 één jaar later : 'Dit is het zwaarste lot wat een mens kan treffen', oma van Elsemiek de Borst

Het gezin was zoals elk jaar onderweg naar hun vakantiebestemming, toen de ramp zich voltrok met het toestel waarin zij zaten, MH17 van Malaysia Airlines. Voor oma De Ridder is het jaar daarna niet te beschrijven. 'Je voelt je alsof het leven stopt, stilstaat, punt uit.'

De Ridder probeerde de maanden daarna op haar eigen manier om te gaan met de verwerking. Ze ontruimde de woning van haar dochter en probeerde contact met de buitenwereld toch iets te mijden. Ze moet het plotselinge verlies zelf nog zien te begrijpen.

'Mijn dochter van 52 jaar is weg, in één keer, met haar hele gezin. En ik krijg hen nooit meer terug.' Ze besloot in de periode na 17 juli 2014 ook niet op het internet te gaan, want ze was vooral boos, nog steeds. Overal werd ze geconfronteerd met het nieuws over de ramp, maandenlang. 'Dit is het zwaarste lot dat een mens kan treffen.'

'We zijn dankbaar dat zij hun leven met ons wilden delen', dat staat ook op de grafsteen. 'Want dat is ook zo, we zijn dankbaar en gelukkig dat we het goed met elkaar konden vinden. Zij zijn hun leven kwijt, zij zijn beroofd van hun toekomst, van hun dromen. Nee het is niet te bevatten.'

De Ridder kon zich er vorig jaar niet toe brengen om naar de herdenkingsdienst te gaan. Dit jaar gaat ze wel. 'Ik zie het als mijn plicht om daar aanwezig te zijn.'

De bagage van het gezin is voor het grootste deel teruggegeven aan de familie. De sieraden en koffers zijn teruggevonden. De ring van kleindochter Elsemiek is nu in bezit van haar vader, Hans de Borst. Er ontbreekt nog één foto van kleinzoon Julian. Die wil De Ridder nog graag terug.