Vijf jaar na Ridderhofdrama en overlijden Margriet ter Haar: 'Je hele wereld stort in'

Binnen een maand na de schietpartij staan Sandra en haar collega’s alweer in de winkel.
Binnen een maand na de schietpartij staan Sandra en haar collega’s alweer in de winkel.
ALPHEN AAN DEN RIJN - Margriet ter Haar (68) wordt door velen gezien als de ‘reddende engel’ van het Ridderhofdrama in Alphen aan den Rijn. De eigenares van Square Mode waarschuwt mensen in het winkelcentrum voor de Alphense schutter Tristan van der Vlis en moet die ‘heldendaad’ bekopen met de dood.
Na haar overlijden besluit de dan 28-jarige Sandra Lindeman om de modezaak van haar geliefde bazin over te nemen, maar uiteindelijk valt die droom in duigen. ‘Dan stort even je hele wereld in.’
Een verjaardagsfeestje is de reden dat Sandra niet in de Ridderhof is op zaterdag 9 april 2011. Het duurt niet lang voordat duidelijk wordt dat Margriet één van de zes dodelijke slachtoffers is van de schietpartij. De twee hadden een onbeschrijflijke band, stelt Sandra, die door Margriet in het diepe werd gegooid.

Portret: Sandra Lindeman over Margriet ter Haar en Square Mode

‘In 2002 ben ik aangenomen bij haar. Op dat moment was mijn privésituatie nogal hectisch. Zij heeft mij opgepakt en neergezet in de winkel. Uiteindelijk hebben we zo’n band ontwikkeld, waarmee we aan elkaar gewaagd waren. Ze heeft mij onder haar hoede genomen, en laten merken dat ik ook gewoon een goed persoon was.’

Klanten opvangen

Binnen een maand na de schietpartij staan Sandra en haar collega’s alweer in de winkel. ‘Die tijd was gek genoeg heel mooi om mee te maken. Omdat je toch wat voor de klanten doet. Je vangt iedereen op. En de echte slachtoffers kwamen hun verhaal vertellen.’
Enkele maanden later wordt de winkel omgedoopt in Sandra’s Square Mode, met een margriet verwerkt in het logo. ‘We hadden Square Mode zó op de kaart gezet inmiddels, met modeshows en alles eromheen, dat ik dat niet wilde laten vergaan door zo’n labiel persoon. Ik wilde heel graag lekker door met waar we mee bezig waren.’

Winkel definitief dicht

Door de afsluiting van de President Kennedylaan ziet Sandra zich eind 2014 echter genoodzaakt om haar winkel te sluiten. ‘Dan stort even je hele wereld in. Je hebt je een slag in de rondte gewerkt om te bewerkstelligen dat het weer een mooie winkel werd en uiteindelijk raak je dat kwijt. Dat is toch wel heel erg cru. Vooral na de beloftes die er zijn geweest vanuit de gemeente en de landelijke politiek. Uiteindelijk heb ik meerdere malen om hulp gevraagd en die niet gekregen.’
Inmiddels is ze die klap weer te boven gekomen. ‘Ik werk weer, maar dan voor een baas. Het is geen vetpot, maar ik heb mezelf wel herpakt. Daar is ook wel wat hulp bij geweest, omdat ik toch het een en ander van mijn rug af moest praten. Ik ben niet zo’n huilerd. Ja, als ik alleen ben. Mezelf heel erg uiten, dat doe ik niet. Ik lach juist mijn verdriet weg.’