Stalker krijgt maand voorwaardelijk, de rechter een bedankje

DEN HAAG - Hij staat elke dag om 04.00 uur op. Met zijn vrachtwagen rijdt hij door heel Nederland, België en het Duitse Ruhrgebied. Het zijn lange dagen: 'Ik weet nooit hoe laat ik thuis ben', zegt de verdachte. Hij is 58 jaar oud en ziet er uit als een nette man. Het type niet lullen maar poetsen, met woest grijs haar, een vriendelijk gezicht, met beide benen op de grond zou je zeggen. Maar toen zijn relatie uitging was hij het even kwijt. 'U voelde zich een beetje verneukt op zijn Hollands gezegd?', vraagt de rechter. De verdachte knikt.
Hij legt uit dat ruzie om een verbouwing in het huis van zijn toenmalige vriendin de druppel was. Die verbouwing was bijna klaar: 'voor 95 procent'. Maar de ruzie ontstaat over de dingen die nog niet klaar zijn; zoals de luifel en een veranda. Uiteindelijk pakt de verdachte zijn kleren en gaat weg. Hij 'trekt het niet meer'. Maar dat is het niet alleen: 'Ik had het vermoeden dat ze wat op het werk had met een kerel.'
Hij begint zijn ex sms'jes en e-mails te sturen. Daarin eist hij het geld terug dat hij in de verbouwing heeft gestoken. Maar daar blijft het niet bij. Ineens duikt hij op in haar tuin. En uiteindelijk gaat hij nog stap verder en plaatst een gps-tracker onder haar auto om zo te zien waar ze uithangt.
'Ik was pissig'
De rechter probeert het te begrijpen: 'U was een beetje boos, jaloers?' 'Ik was pissig', zegt de verdachte. De rechter vervolgt: 'Het is niet gek dat er emoties zijn; boosheid, jaloezie. Maar u heeft een tracker onder de auto geplakt. Dat vind ik bizar.' De verdachte heeft spijt. 'Ik ben gewoon te ver gegaan', geeft hij toe.
De officier van justitie is het daar mee eens. Hij heeft het dan ook over 'een forse inbreuk'. Het slachtoffer was bang. En de officier kan zich die angst goed voorstellen. Hij waarschuwt de verdachte: 'Er staan hele hoge werkstraffen op'. Desondanks eist hij die niet, omdat de verdachte veel en onregelmatig werkt, wordt het uiteindelijk een voorwaardelijke gevangenisstraf van 1 maand.
'Grenzen overtreden'
De rechter spreekt de man nog een keer streng toe: 'Er zijn grenzen en die heeft u overtreden'. Hij gaat mee met de eis; de man krijgt een voorwaardelijke celstraf van een maand. Dan sluit de rechter af en richt zich tot de verdachte: 'Ik wens u het beste, en voorzichtig rijden'. De man staat al buiten als hij zich bedenkt en weer de zaal in rent. 'Dank u wel.'
Dit is een artikel in de reeks 'Bij de politierechter'. Meer verhalen lezen?