Vader MH17-slachtoffer Elsemiek (17) verwacht niet dat er ooit iemand veroordeeld wordt

'Voor mij is het van belang dat een internationaal team er alles aan doet om de dader of daders te vinden. Ik heb het idee dat het web om hen heen zich meer en meer sluit', zegt De Borst in het radioprogramma Studio Haagsche Bluf bij Radio West.

'Ik heb er echter een hard hoofd in dat er ook echt mensen in de Scheveningse gevangenis komen. Rusland blijft het hele voorval ontkennen en allerlei rookgordijnen optrekken.'

Een Boeing met vluchtnummer MH17 stortte op 17 juli 2014 neer bij het Oost-Oekraïense dorp Hrabove, nadat deze was geraakt door een luchtdoelraket. Aan boord waren 298 mensen, van wie 24 regiogenoten.

Het Joint Investigation Team (JIT) onthulde woensdag dat de raket uit Rusland was. Ook vertelde het team dat na de aanval op het toestel op 17 juli 2014 de raketinstallatie weer vanuit Oost-Oekraïne de Russische grens was overgebracht.

De Borst: 'Ik ben opgelucht met deze uitkomst. Ik voelde toch wel spanning vooraf en had verwacht dat er iets zou gebeuren. Dus dat er verteld zou worden vanaf welke locatie de raket was afgeschoten en iets over het wapen zelf. De toevoeging van het onderzoeksteam dat het een Russisch wapen betrof en dat de raket uit en naar Rusland gebracht was, kwam voor mij als een positieve verrassing.'

'Ook de telefoontaps, videobeelden en satellietbeelden waren indrukwekkend en maakten het beeld compleet. Ik ben dankbaar dat we in een land wonen waar het mogelijk is om dit soort zaken uit te zoeken met een internationaal team. Het is dan alleen jammer dat één land - Rusland - er andere normen op nahoudt.'

Wie er precies achter de aanslag zit, hebben de onderzoekers nog niet achterhaald. Er zijn zeker honderd personen in beeld, maar nog niemand is officieel als verdachte aangemerkt. Het gaat onder meer om mensen die de Buk-installatie transporteerden, de raket faciliteerden of de opdracht gaven de raket daadwerkelijk af te vuren.

'Ik heb geduld', voegt De Borst eraan toe. 'Ik zal er altijd last van houden dat mijn 17-jarige kind er niet meer is. En heb daardoor ook nog wel last van concentratieproblemen. Gelukkig doe ik weer leuke dingen, maar een schaterlach is er niet meer bij. Zoals iemand op de herdenking tegen me zei: Je staat 's morgens op en doet je ding, maar de glans is eraf.'