Moeder gevangenismoordenaar: 'Hoe moet je hiermee dealen?'

Vier jaar geleden al trok Conny Steenwijk aan de bel, zegt ze. 'Ik voelde niets als Jan me een knuffel gaf', geeft ze als voorbeeld. 'En toen zei de psycholoog al: mevrouw, u heeft helemaal gelijk, het is één grote façade.'

Jan (26) kwam met justitie in aanraking. Ook zijn eigen moeder bedreigde hij. 'Ik kreeg het advies hem niet binnen te laten, dat heb ik ook een jaar niet gedaan. En er werd beloofd dat als hij een straf zou krijgen, hij daarna behandeld zou worden. Maar ze lieten hem gewoon vrij. Toen heb ik al gezegd: dit is pas het begin.'

'Het is heel erg dat je van je eigen zoon moet zeggen dat hij opgesloten moet worden', zegt een emotionele Conny. 'Maar ik deed het, om hem te helpen. Maar ze hebben hem laten gaan en zo zijn leven verwoest.' Ze doet nu haar verhaal, want: 'Ik schaam mij nergens voor. Wij hebben echt alles gedaan wat we konden.'

Volgens Conny ging het op alle vlakken fout: in de psychiatrie, bij justitie, in het gevangeniswezen. 'Ze hebben allemaal geluisterd en hun verhaal gedaan', zegt ze, 'maar ze zijn niet één keer samen gekomen. En wat is nu de conclusie? Er zijn alleen maar levens verwoest.'

Of ze iets voor haar zoon kan doen? 'Hij belde vorige week of ik op bezoek wilde komen', zegt ze. 'Daarom ben ik nu ook hier, gewoon om eerst eens te kijken hoe hij eruit ziet. Want ik heb hem al een jaar niet gezien.' Over zijn moeder zei Jan R. twee weken geleden tegen de rechter dat hij haar ziet als 'gewoon, een vrouw', zonder daar warme gevoelens bij te hebben. 'Voor hetzelfde geld zegt hij straks na vijf minuten: dag, ga maar weer.'

Tijdens de zitting hoorde ze ook voor het eerst wat er in zijn hoofd gebeurt. 'Dan hoor je dat je eigen zoon soms het gevoel heeft dat hij in brand staat. Dat hij de de medische dienst uit angst onder een tafel kruipt. Dat hij zúlke demonen in zijn hoofd heeft. Hoe moet je daarmee dealen?'