Garfield uit Delft werd letterlijk per ongeluk een politiekat

DELFT - Garfield de politiekat is letterlijk door een ongeluk bij de politie terecht gekomen. Dat vertelt één van zijn verzorgers, politieman Cornelis Villerius. De grote rode kater is al tien jaar de enige écht vaste bewoner van het Delftse bureau. Hij heeft het er prima naar zijn zin.
De kat kreeg dinsdag
met het politielogo eraan, als herinnering aan zijn tienjarig jubileum als politiekat. 'Garfield werd aangereden door collega's die onderweg waren naar een spoedmelding,' zo vertelt Cornelis Villerius. De agenten namen de kat mee en lieten hem oplappen door een dierenarts.
De mensen op het bureau ontfermden zich ook daarna over de kat, betaalden de rekening van de dierenarts en verzorgden hem terwijl hij herstelde van de aanrijding. Een eigenaar heeft zich nooit gemeld. 'Er is nog geflyerd in de buurt, en we hebben alle dierenasiels in de buurt gebeld, maar niemand miste hem,' aldus Villerius. 'Na een jaar was hij een deel van de politiefamilie.'

Therapie

Garfield is inmiddels voor de agenten niet alleen een maatje en een permanente gast in het arrestantenverblijf, maar ook een soort knuffelbeest. 'Als je iets heftigs meemaakt gaat op straat gewoon de knop om, maar als je dan terug bent hier bij de koffieautomaat dan kan je praten met de kat. Die zegt wel niks terug maar het heeft iets therapeutisch,' zegt Villerius uit eigen ervaring. Hij maakte kort geleden twee dodelijk incidenten in korte tijd mee.
Ook voor draaideurcriminelen in Delft is de kat inmiddels een bekende verschijning. 'Dan zeggen ze oh ben jij er ook nog. Het breekt ook het ijs, als het op straat wat stroef gaat bij een aanhouding dan ontdooien ze als ze Garfield zien.'

Pensioen

Villerius wijst aan waar het kattenvoer bewaard wordt: een kluisjeskast waar ook een voederlogboek opgeplakt is. Zo is duidelijk wie wanneer de kat zijn eten heeft gegeven. Garfield heeft een eigen stoel met een handdoek, maar hij lig net zo lief bovenop de arrestantenbalie.
Deze woensdag wordt alle aandacht hem na een half uurtje teveel, de kat gebruikt het enige voorrecht in het arrestantenverblijf wat hij wel heeft en de arrestanten niet: zijn eigen uitgang, het kattenluik. Met de staart fier omhoog verdwijnt hij om de hoek. Over 2,5 jaar mag hij met pensioen.