Column van Lisette de Bruijn: De eerste zwemles

Columniste Lisette de Bruijn
Lisette schrijft elke twee weken een column voor Omroep West © Omroep West/ Marjan de Jong
WESTLAND - Bibberend van de kou staan de kleuters aan de rand van het zwembad. Of bibberend van de zenuwen? Vandaag is de eerste zwemles. Wat is dat zwembad groot! Wat kijkt de juf streng! Zou het water koud zijn? Is het diep?
Ik weet nog goed hoe het voelt. Sterker nog, ik voel het weer. Letterlijk. Want achter die bibberende kindjes staan bibberende ouders. Niet van de zenuwen, wel van de kou. Aan de rand van zo'n zwembad in je zwemkleding is echt niet warm hoor!
Bij ons hebben ze het geweldige idee opgevat om de ouders de eerste drie zwemlessen mee te laten zwemmen. Dat is ‘leuk’. Wie dit leuk vindt, blijft in het midden. Er kijkt namelijk niemand echt blij. Zelfs de zwemjuf niet. En dat terwijl het toch stikt van de papa’s! Normaal zie je vooral moeders bij de zwemles, maar meezwemmen, dat is een taak voor vaders. En voor mij dus. Mijn man is tuinder. Die moet gewoon werken, zoals altijd. Dus ik heb me in bikini gehesen.

Gillend wegrennen


Ik kijk naar de klok: nog 43 van de 45 minuten te gaan. Oh, wat zou ik graag gillend wegrennen! Uiteraard laat ik niets aan mijn dochter merken. Ik vind het belangrijk dat zij goed leert zwemmen, en zij heeft wél zin in de les. Ze stond al een jaar op de wachtlijst en had al veel eerder gemogen, maar ik bleef het maar uitstellen.
De strijd van de zwemles elke week: het kind is moe, de kleedkamers overvol, als je je kleding nog aan hebt is het wél heet, iedereen is hongerig want zwemles is altijd onder etenstijd, het gedoe met de natte spullen… Ik zie er tegenop, de komende tijd. Maar het is voor een goed doel. Als dochter volgend jaar haar diploma’s heeft, kan ik tijdens de vakantie met een cocktail aan de rand van het zwembad blijven liggen, terwijl zij in het water spartelt. Met dat beeld voor ogen zet ik door!

Coupe soleil


Dus doe ik net alsof ik het heeeeelemaal niet erg vind om mijn hoofd onder water te doen (mijn coupe soleil! Mijn mascara!) en blijf ik stug doorzwemmen, ook al moet ik na vijf minuten eigenlijk al plassen. Nog twee keer meezwemmen, en dan kan ik met een kopje koffie vanuit de kantine kijken naar de zwemles. Of zouden ze hier ook cocktails serveren?
Heb je suggesties voor onderwerpen? Ik ben gek op reacties, dus kom maar op!


Alle columns van Lisette de Bruijn zijn hier terug te lezen.