Lintjesregen 2017: Leiden

Vier benoemingen tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau:

Mevrouw Edzes-Eijsackers werd in 1985 voorzitter van de Stichting Openbare Bibliotheek Zoeterwoude Dorp. Ze weet in 1987 een succesvolle verbouwing en uitbreiding van de bibliotheek te realiseren. Vanaf 2011 zet ze zich in voor de Koninklijke Nederlandsche Heidemaatschappij als adviseur van de wedstrijd ‘Kern met Pit’.

In 2005 trad ze toe tot de Raad van Beheer van Sportfondsen Voorschoten. Na haar pensionering werd ze bestuurslid van de Historische Vereniging Oud Leiden en deed ze de portefeuille ‘lezingen’. In 2010 trad ze toe tot het bestuur van de stichting tot instandhouding van de begraafplaats Groenesteeg. Ook voor deze stichting organiseerde ze onder andere diverse lezingen.

Tot slot heeft ze zich langdurige ingezet voor de Vereniging van Verkeerslachtoffers, waarbij ze ook nog eens de Nederlandse afgevaardigde was van alle Europese groepen van verkeersslachtoffers in Brussel.

Mevrouw Everts-Kuik moest in 1942 met haar moeder, haar jongere broer vluchten van Borneo naar Java bij de inval van de Japanners. Haar vader bleef in Borneo achter en werd daar vermoord. Sinds 1990 is mevrouw Everts-Kuik als vrijwilliger actief en bekleedt ze diverse functies bij de Stichting Pelita, een van de drie begeleidende instellingen in Nederland ter behartiging van de materiële en immateriële belangen van oorlogsgetroffenen.

Vanaf 1992 tot begin dit jaar was zij werkzaam voor de Pensioen- en Uitkeringsraad (P.U.R.). Ze was lid van diverse Raadkamers en in 2011 werd zij lid van het College van de Pensioen- en uitkeringsraad. Samen met haar man schreef ze het boek 'Indische brieven. Een bestuursambtenaar in de buitengewesten'. Een uitgave van brieven van de ouders van mevrouw Everts–Kuik uit Nederlands Indië in de periode 1921-1946.

Mevrouw Guney, geboren in Turkije, kwam al op jonge leeftijd naar Nederland. Al snel beheerste ze de Nederlandse taal en de directeur van haar school vroeg al heel snel om te helpen tolken bij nieuwe leerlingen uit Turkije. Als tiener hielp ze ook veel moskee bezoekers met de Nederlandse taal.

Vanaf 1986 is ze jongerenwerker en ondersteuner en bleef ze actief betrokken bij de integratie van leden van de Turks-Nederlandse gemeenschap. Ze gaf taallessen, sollicitatietrainingen en organiseerde stages. Mevrouw Guney wist een verbinding en samenwerking te realiseren tussen de verschillende Leidse Moskeeën.

Ze was de drijvende kracht achter de oprichting van het Moskeeën platform Leiden. Maar ook richting andere geloofsgemeenschappen is ze een bruggenbouwster. Ze zit namens de Turkse moslim-gemeenschap in het Levensbeschouwelijk Platform. Vertaal- en tolkwerk heeft ze nooit losgelaten want ze blijft dit tot op de dag van vandaag nog steeds doen voor mensen die in de problemen zijn gekomen.

Mevrouw Christina Harrevelt heeft zich altijd beijverd voor het verbeteren van de maatschappelijke positie van vrouwen en oudere migranten. Sinds 1999 is zij actief voor de vereniging Fos’ten. Een vereniging voor Surinaamse vrouwen van boven de 50. Tot op de dag van vandaag is ze de voorzitter en is ze verantwoordelijk voor de ledenadministratie.

In 2006 werd het Netwerk van Organisaties van Oudere Migranten (NOOM) opgericht met mevrouw Harrevelt als medeoprichter en eerste voorzitter. Nog steeds is zij voor NOOM bestuurlijk actief, de laatste twee jaar als penningmeester. Mevr. Harrevelt heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de beeldvorming over en de emancipatie van migranten in Nederland in het algemeen, en die van migranten vrouwen in het bijzonder.

Daarnaast lukte het haar als geen ander partnerschappen aan te gaan met Nederlandse maatschappelijke organisaties. Over partnerschappen gesproken: 13 jaar lang was mevrouw Harrevelt Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand van de gemeente Leiden en heeft ze meer dan 1000 huwelijken voltrokken.

In Den Haag zal Henny Visser (inwoner te Leiden) ook een onderscheiding krijgen. Henny Visser is sinds 1981 werkzaam bij de politie en vanaf 1989 tot op heden wijkagent (brigadier) in de Schilderswijk. Een wijk die we vaak typeren als een ‘lastige’ wijk.

De heer Visser heeft echt verschil gemaakt in de wijk, door de uitoefening van zijn functie. Als er iemand is die weet te motiveren, te stimuleren en die een voorbeeld is voor anderen, dan is het de heer Visser wel. Hij is een voorbeeld van een wijkagent die met hart en nieren voor zijn wijk en de inwoners gaat.

Hij zet altijd net die ene stap extra, die eigenlijk niet van hem gevraagd wordt. Hij heeft het respect van een politieman
afgedwongen op een hele, natuurlijke wijze. Hij weet daardoor altijd wat er speelt in de wijk en herkent nieuwe ontwikkelingen of trends als eerste. Indien personen dreigen te radicaliseren is hij daar als eerste bij.

Twaalf benoemingen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau

Mevrouw Van den Berg-Brinks zorgt sinds 1979 voor haar echtgenoot. Bij hem is omstreeks 1985 de diagnose MS gesteld. Deze ernstige progressieve ziekte gaat gepaard gaat met steeds meer fysieke achteruitgang en een daardoor steeds groter wordende zorgvraag. Een zorgvraag, die mevrouw Van den Berg-Brinks al 38 jaar lang dagelijks aan haar man heeft gegeven en nog steeds geeft.

Ondanks deze dagtaak zet mevrouw Van den Berg-Brinks zich ook in als vrijwilligster bij de Vredeskerkgemeente én werkt ze als vrijwilligster bij de diaconale instelling 'De Bakkerij' in Leiden.

Mevrouw den Boef–Bussem begon als vrijwilligster rond 1970 bij zwemvereniging de Zijl in Leiden. Ze verzorgde de notulen en hield ook de ledenadministratie bij. In 1980 werd ze gastvrouw bij diverse verzorgingshuizen. Bij de Robijnhof, het Hoflflantshuys en nu in huize Adegeest bracht ze elke week de mensen koffie en thee en bood ze een luisterend oor.

In het buurthuis van de Stevenshof verzorgde zij jarenlang voor de wijkgenoten een warme maaltijd. Nog steeds is zij vrijwilligster in verpleeghuis Adegeest. Iedere week gaat ze op de fiets op bezoek bij de ‘oudjes’ voor een praatje en ze verzuimt echt nooit.

De heer Henk Boting heeft in zijn leven al vele bestuurs- en voorzitterschappen bekleed. Van 1978 tot 1986 maakte hij deel uit van het bestuur Stichting Het Leidse Volkshuis. Daarna nam hij deel aan de beleidsgroep van het Volkshuis. Hij was secretaris van het bestuur van het Druckerfonds en lid van het bestuur van de Volksuniversiteit Kunst en Ontspanning (K&O). Boting stond aan de basis van de oprichting van BplusC in 2007.

Sinds 2010 is hij penningmeester van Stichting ZON, een stichting die opkomt voor de belangen van mensen met psychische aandoeningen, psychosociale of verslavingsproblemen. Sinds die tijd zet hij zich ook in voor de Stichting Uitgeprocedeerde Vluchtelingen.

Ron Derogee werkt al ruim 35 jaar bij de politie Amsterdam en hij is zeer actief als lid van de Nederlandse Politie Bond. Ieder jaar is hij veel tijd kwijt met het invullen van alle belastingaangiftes van (oud) collega’s. Als het op het organiseren van acties en daadwerkelijk actievoeren aankomt voor een betere CAO, wordt er nooit vergeefs een beroep op hem gedaan. Hij organiseert teambuildingsuitjes en hij heeft een spinclub opgestart. Iedere week geeft hij in eigen tijd een uur spintraining.

Naast zijn werk is hij ook al lange tijd actief voor de voetbalvereniging VV Leiden. Hij was jeugdvoorzitter, jeugdtrainer, jeugdleider en hij organiseerde de jeugdkampen. Tot slot is hij ook al enkele jaren voorzitter van de wijkvereniging Stevenshof.

Mevrouw Dirkse-Bokma is bloeddonor sinds 1967 en ze heeft inmiddels meer dan 209 keer bloed gegeven. Ze is ook donor van bloedplaatjes. Bij de bloedbank deed ze ook vrijwilligerswerk. Ze zorgde voor de koffie en thee en hielp daar waar nodig.

Sinds 1975 is ze actief bij Gymvereniging Nieuw Brunhilde. Ze ondersteunde als vrijwilliger regelmatig bij gymlessen, ze trad op als wedstrijdleider en ze levert nog steeds bijdragen aan het clubblad.

Met name de afgelopen jaren heeft ze zich op het vrijwilligerswerk bij de Zonnebloem gericht. Ze gaat langs bij mensen thuis die eenzaam en 2 hulpbehoeftig zijn en ze begeleidt en ondersteunt ouderen en hulpbehoevenden bij excursies en uitstapjes en het doen van boodschappen.

De heer van Erp woont inmiddels in Voorschoten, maar heeft bijna al zijn vrijwillige activiteiten in Leiden verricht. Hij was van 1995 tot 2012 vicevoorzitter van het kerkbestuur van de Lamsgodsparochie te Leiden. Vanaf 2004 is hij ook de voorzitter van het Overleg Leidse parochies.

Bij de fusie in 2012 van de diverse Katholieke Parochies uit Leiden en omgeving speelt hij een verbindende rol. Als voorzitter van de Rooms Katholieke Diaconie Leiden was hij één van de drijvende krachten achter de ondertekening van de samenwerkingsovereenkomst tussen de Rooms-Katholieke en Protestantse Diaconie in 2010.

Vanaf 2011 werkt de heer van Erp als vrijwilliger op Buitenplaats Berbice, de historische buitenplaats in Voorschoten. Hier houdt hij zich bezig bij het herstel en onderhoud van dat park en was hij (mede)initiatiefnemer van de stichting 'Vrienden van Berbice'.

Dhr. Goddijn is zijn komst bij voetbalclub Docos in 1994 het gezicht van de club geworden. Tal van functies binnen de voetbalclub heeft hij op zijn naam staan zoals onderhoudsman en organisator van de jeugdzomerkampen. Hij is ook de organisator van het Haring- en Wittebrood Jeugdtoernooi.

Goddijn is de contactpersoon tussen de gemeente Leiden en de club en iedere week keurt hij de velden. Daarnaast hanteert hij ook de scheidsrechterfluit. Bij de Anne Frankschool is hij ook zeer actief. Hij zet hij zich in voor het schoolkamp en de schoolreisjes, maar ook voor de financiële administratie met zelfs begrotingswerkzaamheden.

Jaarlijks wordt er door hem een excursie naar het Anne Frankhuis georganiseerd. Dit doet hij nu al 20 jaar. Tot slot is dhr. Goddijn actief als vrijwilliger bij het hardlopen, zoals bij wedstrijden op de atletiekbaan of de Leiden Marathon.

Op jonge leeftijd werd mevrouw Hettinga-de Groot bloeddonor. Daarnaast werd ze ook bloedplasmadonor en ze heeft inmiddels zo’n 125 keer bloedplasma gegeven. Eenmaal woonachtig in Leiden zet zij zich sinds 1978 in voor de Sport Gehandicapten Collecte als wijkhoofd voor de Professoren- en Burgemeesterswijk. 30 jaar lang deed zij de werving en de organisatie van collectanten en maakte ze de straatindeling.

In 1990 werd ze lid van de Cantorij van de St. Petruskerk. Twee keer was ze een periode van drie jaar voorzitter en eenmaal een periode van drie jaar secretaris. Voor elke uitvoering verzorgt zij het repertoire van de gezangen en de stencils voor de kerkgangers. In 2004 sloot zij zich aan als vrijwilligster bij Hospice Issoria en deed daar ruim zes jaar de verzorging aan het bed van de mensen die daar aan het einde van hun levensfase verbleven. De laatste jaren is ze zeer actief als mantelzorgster voor haar buurman met MS.

De heer Klaver staat vanaf 2013 de Stichting tot behoud Erfgoed De Wintertuin geheel onbezoldigd bij met juridisch advies en ondersteuning. Drie jaar lang behartigde hij en verdedigde hij de belangen van de omwonenden bij de Raad van State. Tenminste 1000 uren privé-tijd stak hij in deze lastige en complexe zaak. En met succes, de Wintertuin behield haar cultureel-educatieve bestemming en haar cultuurhistorische waarde.

Ook voor de Oegstgeestse Sportvereniging Ajax-Sportman-Combinatie (ASC) is hij van onschatbare waarde geweest. Vanaf 1985 is hij een actief vrijwilliger en was hij ook bestuurslid. Hij speelde de afgelopen 18 jaar een cruciale rol bij de totstandkoming van het nieuwe sportpark in de Overveerpolder, waar ASC binnenkort naar toe verhuist.

Mevrouw Mizee–Blok was in 1960 mede oprichtster van de gymnastiek vereniging 'De Valken' in Valkenburg. Van 1962 tot 1976, was ze voorzitter van deze vereniging. Daarnaast is ze 25 jaar lang  actief geweest voor het Rode Kruis en was ze 20 jaar lang actief voor de Zonnebloem.

Daarnaast organiseerde ze 10 jaar lang de ouderensoos avonden in de buurt. Na haar verhuizing naar Schouwenhove nam mevrouw Mizee–Blok plaats in de net opgerichte bewonerscommissie. Ze werd hier ook voorzitter van en dat is ze inmiddels al 6 jaar.

De heer Pardoel geeft al 35 jaar als enthousiast vrijwilliger zijn hart en ziel én al zijn zaterdagen aan de stichting Jespa, een organisatie met als doel om mensen met een verstandelijke- en/of lichamelijke beperking uit hun isolement te halen en in de samenleving te laten deelnemen aan sport- en spelactiviteiten. Hij riep nieuwe activiteiten in het leven en was medeoprichter van de rolstoelhockeyclub de Jesstars en de rolstoeldansafdeling de Jesdancers.

Sinds 1988 is actief als bloed- of plasmadonor voor Sanquin Leiden en heeft hij thans 173 keer bloed gedoneerd. Jaarlijks doet hij ook de collecte van het Rode Kruis en verricht hij zo'n 16 jaar hand- en spandiensten bij diverse sportevenementen in Leiden en Leiderdorp. Hij is verkeersregelaar bij de Leidse Marathon, de Triatlon van Leiderdorp en de Vlietlandloop in Voorschoten. Tot slot is de heer Pardoel buddy van een zware verstandelijk gehandicapte.

Na zijn diensttijd begon de Willemse bij bijn eerste bandje, de KlaGiBa’s, dat stond voor ‘klarinet, gitaar, bas’. Daarna nam hij deel uit van diverse bandjes. Willemse reisde het hele land door om bekende artiesten te begeleiden zoals Ben Cramer, Connie Vink, Ria Valk en Mini & Maxi.

De laatste tien jaar is de heer Willemse ook actief in het theater. Zo was hij betrokken bij diverse projecten van het PS|Theater, de Veenfabriek en de Leidse Schouwburg. Sinds 1957 is de heer Willemse actief bij de Tuinvereniging Ons Buiten, sinds 1975 maar liefst 40 uur in de week! Hij was onder andere verantwoordelijk voor het beheren, schoonmaken, inkoop en de bardiensten van de kantine.

Hij organiseerde als voorzitter van de evenementencommissie alle activiteiten zoals sinterklaasavonden, kerstdiners, bingoavonden en muziek en- dansavonden en tijdens deze activiteiten bespeelde hij uiteraard onbezoldigd de klarinet en de saxofoon om de feestvreugde te verhogen. Hij was 17 jaar penningmeester en 18 jaar secretaris in het Bestuur van de Tuinvereniging.