Lees hier wat de Braziliaanse vlag, pies en snot met de Haagse kleuren te maken hebben

De vraag werd ingestuurd door Alexander Niedwezki uit Den Haag in het kader van

, de rubriek waarin de journalisten van Omroep West vragen van het publiek uitzoeken. Wij zijn vervolgens met behulp van het Haags Historisch Museum op zoek gegaan naar het antwoord.

Hagenaren en Hagenezen zijn trots op de kleuren groen en geel. Sinds 1920 zijn dit de officiële kleuren van de stad. Dat hebben we te danken aan oud-gemeentearchivaris A.J. Servaas van Rooijen (actief van 1884 - 1905), die overtuigd was dat de kleuren groen en geel van oudsher de kleuren van de stad waren. Tot op dat moment waren de officiële kleuren zwart en geel.

Van Rooijen zoekt naar bewijs voor zijn ideeën en komt zelfs terecht aan de andere kant van de oceaan. Volgens de gemeentearchivaris zou Brazilië de kleuren hebben geadopteerd. De toenmalig gouverneur-generaal van Nederlands-Brazilië Maurits van Nassau-Siegen (1604 -1679) zou de Haagse kleuren mee hebben genomen naar het Zuid-Amerikaanse land.

De band van Maurits van Siegen en Den Haag is sterk: hij is de opdrachtgever voor de bouw van het Mauritshuis, waar hij zijn collectie Braziliaanse kunst na zijn terugkeer tentoonstelde. Van Rooijen zocht contact met Brazilië in de hoop zijn verhaal bevestigd te krijgen maar schrijft teleurgesteld: 'De regeering van dat rijk antwoordt mij niet'.

In zijn verdere zoektocht naar het antwoord vindt Servaas van Rooijen verschillende argumenten waaruit blijkt dat de kleuren groen en geel bij Den Haag horen. Zo wijst hij op het bestaan van de groengele linten op een gildebrief uit de 17de eeuw. Ook vindt hij in een nog ouder archiefstuk aanwijzingen dat de Haagse kleuren toch echt groen en geel moeten zijn.

Servaas van Rooijen zet zijn betoog kracht bij door te stellen dat groen en geel dé kleuren waren op het oude wapen van de stad. Een schilderij uit de 16de eeuw in het Haags Historisch Museum bewijst dit. Op het doek is het oude wapen te zien. Het groen komt van de schildvoet en het geel van de achtergrond van het wapen. Het groene gedeelte verdween in 1816 toen de wapenschilden van de Nederlandse steden officieel werden vastgelegd.

De Haagse schrijver Robert-Jan Rueb heeft een andere verklaring waarom de kleuren groen en geel van Den Haag zijn. In 'Ut Groen Geile Boekie' gaat Rueb terug naar de middeleeuwen. Hygiëne, dat werd niet zo nauw genomen. In het boek is te lezen dat er niet veel wc's waren, waardoor de Hagenezen zich genoodzaakt voelden zich te ontlasten tegen het grootste godshuis (Grote Kerk) van de stad. De muur werd al snel omgedoopt tot 'zèkmuur'.

Door de slechte hygiëne ontstonden tal van ziektes, waaronder de pleuris. Een van de symptomen was de vorming van slijm. De groene substantie moest natuurlijk uit het lichaam. De kleuren groen en geel veroverden op eigen wijze een plek in de geschiedenis van Den Haag.

Het verhaal van Rueb is natuurlijk niet het officiële verhaal, vertelt een van de conservatoren van het museum. Net zomin als het idee dat de kleuren groen en geel komen vanwege het 'veen en zand' in de stad. Daarmee wordt verwezen naar de grond waar de stad op is gebouwd. In de volksmond wordt de scheiding aangeduid tussen de 'gewone' (veen) en de 'sjieke' (zand) delen van de stad. Ook de uitdrukking: 'ik erger mij groen en geel' heeft officieel niks met Den Haag te maken. Die verhalen kunnen dus naar het rijk der fabelen.

Het antwoord op de vraag 'waar komen de kleuren groen en geel vandaan?' kan dus niet precies worden gegeven. Op de oudste archiefstukken zijn de kleuren groen en geel al te zien, maar wie die kleuren daarvoor heeft bedacht en de reden daarachter is niet bekend. De ontwikkeling daarna gelukkig wél. Sinds 1920 zijn groen en geel de officiële kleuren van de stad en daar genieten wij nog steeds van.