'Sexy carnavalsoutfit' leidt tot zware mishandeling

Op 26 februari zitten de twee ex-partners samen in de auto. Judith rijdt, want Pascal  is dronken. En hij heeft geen rijbewijs meer, omdat hij eerder wel dronken achter het stuur kroop. Pascal vraagt haar naar het carnavalsfeest waar ze alleen naartoe was. Hij vertelt aan de rechter: 'Ze stuurde foto's van het feestje en haar sexy outfit naar een rivaal van me. Judith en ik waren net uit elkaar. Ik was heel boos en sloeg tegen het autoraam en het dashboard.'

De twee krijgen knallende ruzie in de auto. Judith zet de auto stil en stapt uit. 'Ik wilde haar de auto weer in krijgen en begon te duwen en te trekken. Ik heb haar niet geslagen,' vertelt Pascal. Judith verklaart heel wat anders aan de politie. Ze heeft een klap in haar gezicht gehad, haar keel is dichtgeknepen en ze is in haar buik gestompt. De vrouw doet aangifte en Pascal krijgt dezelfde dag nog de politie aan de deur.

Tegen de agenten zegt hij: 'Ik heb haar geslagen, neem me maar mee.' De rechter confronteert hem met de bekentenis. 'Het was een worsteling. Het is maar een klein vrouwtje, die trek je zo om. Ik wilde alleen maar antwoord op mijn vragen,' legt de Leidenaar uit in de rechtbank.

De officier van justitie is ervan overtuigd dat Pascal geslagen heeft, mede door zijn bekentenis vlak na de ruzie. 'Meneer was dronken en weet het gewoon niet goed meer', zegt de officier. Hij erkent wel dat het een lastige zaak is, omdat er geen getuigen zijn.

Ook de rechter worstelt daarmee: 'Huiselijk geweld gebeurt nooit op een verjaardag met 30 man op bezoek, we moeten het hebben van een op een verklaringen, ook in deze zaak.' Hij kiest de gulden middenweg; voor de klappen die Judith gekregen heeft, is genoeg bewijs, vanwege de bekentenis. Voor het dichtknijpen van de keel wordt de 47-jarige Leidenaar vrijgesproken.

'Ze heeft het recht om sexy naar de carnaval te gaan. Ze is een klein vrouwtje, u bent een grote kerel. En u viel haar ook nog eens aan in de auto, waar ze niet weg kon,' zegt de rechter. Hij veroordeelt Pascal tot een voorwaardelijke werkstraf van 30 uur met een proeftijd van 2 jaar. Hij vraagt of Pascal in beroep gaat. 'Ik kan hiermee leven,' antwoordt de keurig geklede Leidenaar en loopt opgelucht de rechtszaal uit.

Dit is een artikel in de reeks 'Bij de politierechter'. Meer verhalen lezen?