COLUMN: Voetbal, misdaad en DNA
COLUMN: Voetbal, misdaad en DNA
DEN HAAG - Misdaad oplossen lijkt soms wel wat op voetbal. Vanaf de bank gezien is het supersimpel. Iedereen heeft er dan ook een mening over. De Oranje Leeuwinnen kunnen er inmiddels over meepraten. In mijn vak is het bondige commentaar van de beste stuurlui vaak: gewoon opsluiten! Iedereen voelt toch aan zijn water dat-ie het gedaan heeft?
Inderdaad, soms voelen ook politie en OM dat. Maar dat betekent nog niet dat we het in al die gevallen ook kunnen bewijzen. En dat is toch echt nodig om de rechter te overtuigen. Gelukkig maar. Want stelt u zich eens voor dat u zelf verdachte bent in een strafzaak ... Dan wilt u ook beoordeeld worden op basis van hard bewijs en niet op basis van onderbuikgevoelens.
Op basis van een DNA-spoor bijvoorbeeld, aangetroffen op de plaats-delict. Dat is behoorlijk hard bewijs. Als zo’n spoor matcht met jouw DNA, dan heb je wat uit te leggen. De kans dat een volledig DNA-profiel afkomstig is van een willekeurig ander persoon is namelijk kleiner dan 1 op 1 miljard!
DNA-onderzoek biedt dus hard bewijs. Verdachten ontkennen ook zelden dat hun DNA op de PD is aangetroffen. Dat heeft geen zin. Wel komen ze vaak met mooie verhalen over hoe hun DNA daar terecht gekomen is.
Zoals Remond P. die veroordeeld is voor de moord op Victor ’t Hooft. Zijn DNA is op de PD aangetroffen, waaronder op het moordwapen. Dat komt volgens hem omdat hij geniest heeft bij een benzinestation dat later bezocht werd door de vrouw van het slachtoffer. Via haar is zijn DNA op zestien plekken op de PD beland. Begrijpt u wel.
Vanwege die mooie verhalen wordt het voor de recherche steeds belangrijker om ook beeld te hebben van wat zich op de PD heeft afgespeeld. Want daarmee kan je die mooie verhalen mogelijk ‘counteren’.
Vroeger had je ook een bloedvlek ter grootte van een rijksdaalder nodig om een DNA-profiel te kunnen trekken. Tegenwoordig zijn enkele cellen al voldoende. Daarmee neemt het aantal mogelijke DNA-sporen natuurlijk enorm toe. Het is godsonmogelijk die allemaal te onderzoeken. Je kijkt daarom naar strategische plekken voor de DNA-bemonstering. Bijvoorbeeld op het moordwapen.
Door de razendsnelle ontwikkeling lukt het ook steeds vaker om cold cases op te lossen. Dankzij de voortschrijdende DNA-techniek kan je soms van stokoude bewijsstukken DNA veilig te stellen. Zo gezien heeft het verleden de toekomst!
Uw hoofdofficier,
Bart Nieuwenhuizen
Reageren? Stuur Bart via bartnieuwenhuizen@omroepwest.nl een bericht.
Alle columns van Bart zijn gebundeld op een aparte pagina.
