Wandelaar Rob vraagt zich af: Waar komt het kleverige zand vandaan bij de Zandmotor?
DEN HAAG - UPDATE: Ben Girwar, projectleider van de Zandmotor belde in de uitzending met het verlossende antwoord op de vraag die Rob van Olphen al een tijdje bezig houdt. Ben jij ook benieuwd geworden? Lees dan hieronder verder!
De 74-jarige Rob van Olphen uit Den Haag wandelt graag op het strand. En daar gaat precies zijn vraag over: 'Hoe komt het dat je bij de Zandmotor kleverig bijna modderig zand hebt dat nauwelijks van je voeten afgaat? Waarom is het een soort modder dat aan je tenen blijft kleven?'
Natuurliefhebber Rob luistert graag naar SuperDebby en vraagt zich al jaren af waarom het zand zo raar is bij de Zandmotor. Een à twee keer per week wandelt hij met zijn vrouw of alleen op blote voeten op het strand bij de Zandmotor.
'Het valt me al heel lang op en nu de laatste keren had ik vreselijke moeite om mijn voeten goed schoon te krijgen. Er ligt een dun laagje zand aan de ooppervlakte en als je wat weghaalt, kom je die zwarte substantie tegen. Dat is raar. Je zou bijna denken dat het teer is', vertelt Rob.
De Zandmotor is ondanks het gekke zand Rob's favoriet. 'Het is zo'n serene stilte en je ziet zoveel kleuren. Prachtig.'
Ben Girwar, projectleider van de Zandmotor belde in de uitzending met het volgende antwoord: Er is een deel van de Zandmotor waar geen reliëf is. Dit is aan de noordzijde langs de lagunegeul. Dit stukje strand stroomt bij hoog water (niet elke keer maar bij de hogere hoog waters) onder. Bij het keren van het getij komt het water tot stilstand. Dan bezinkt er organisch materiaal en zilt (kleine kleideeltjes). Dit bezinksel wordt bedekt door een laagje algen. De laag eronder wordt zuurstofloos. Door anaerobe rotting van organisch materiaal wordt het zwart. Er komt zwavel vrij. Dit is soms goed te ruiken. Het is een volstrekt natuurlijk proces. Er is geen sprake van teer of olie. Het verschijnsel komt alleen voor op stranden waar er een vlak stuk is. Die hebben we niet veel in Nederland.
