Voorschoten gaf acht jaar lang elke dag één euro per inwoner te veel uit

Dit staat duidelijk beschreven

dat donderdag in de gemeenteraad wordt besproken. In 2009 zagen de financiën van Voorschoten er nog goed uit. Het dorp had net voor 40 miljoen haar Nuon-aandelen verkocht en de gemeente had een kleine schuld bij de bank van slechts 7 miljoen euro.

Eind 2016 zag het huishoudboekje van Voorschoten er heel anders uit. De Nuon-gelden waren op, de schuld was opgelopen naar 42 miljoen en in de begroting voor 2017 zat een gat van ruim 3 miljoen euro. Op het laatste punt besloot de provincie Zuid-Holland de Voorschoten onder financieel toezicht te plaatsen, waardoor het gemeentebestuur zelfstandig geen financiële besluiten meer mocht nemen.

Voor Voorschoten begonnen de financiële problemen in 2009, toen besloten werd de Nuon-aandelen te verkopen. De 40 miljoen die de gemeente daar voor kreeg, werd gezien als een goede 'deal'. Toch was dit minder lucratief dan het leek. Voorschoten kreeg elk jaar 1,3 miljoen aan dividendinkomsten uit de Nuon-aandelen. Door de aandelen te verkopen, viel deze structurele inkomstenbron weg. 1,3 miljoen euro die Voorschoten niet meer kan uitgeven.

Om het wegvallen van de dividendinkomsten te compenseren, werd besloten 25 miljoen van de Nuon-gelden apart te zetten. Deze 'spaarpot' moest aan rente-inkomsten 1,3 miljoen opleveren, maar door de lage rente was dit niet het geval. Vanaf dat moment worden de Nuon-gelden door Voorschoten gebruikt als een grote zak met geld, die in nog geen tien jaar tijd werd geplunderd.

Met de beschikking over 40 miljoen euro rekende Voorschoten zich rijk. Hierdoor zijn college en raad minder scherp gaan letten op de schulden van de gemeente. Met het geld zijn grote investeringen gedaan, die niet alleen op dat moment, maar ook in de toekomst geld gingen kosten. Het gaat bijvoorbeeld om de nieuwe Bredeschool, de turnhal, sportvelden en de Duivenvoordecorridor. Het zijn investeringen die niet alleen met eigen geld zijn gedaan, maar voor een deel met leningen bij de Bank Nederlandse Gemeenten. De gemeente kon dat geld in die periode nog lenen, omdat de gemeente toen nog financieel gezond was.

Deze besluiten heeft de gemeenteraad genomen zonder goed te toetsen of er wel genoeg geld voor zou zijn in de toekomst. In het rekenkamerrapport staat dat de politiek bereid was te luisteren naar geluiden uit de samenleving, maar niet heeft gekeken naar de financiële gevolgen.

Zo is Voorschoten in een neerwaartse spiraal terecht gekomen. Door de exploitatiekosten van nieuwe voorzieningen en de rente op extra leningen zijn de uitgaven van de gemeente flink toegenomen. Dit komt nog bovenop het gat van 1,3 miljoen in de begroting door de verkoop van de Nuon-aandelen. Jarenlang zijn deze tekorten in de begroting aangevuld met geld uit de Nuon-spaarpot. Deze is dan ook gestaag leeggelopen, waarbij de 9 miljoen die uitgegeven is aan een betere inpassing van de RijnlandRoute niet heeft geholpen.

Met een grote bulk geld op zak heeft de gemeente Voorschoten het voor elkaar gekregen om in acht jaar tijd 75 miljoen meer uit te geven dan er binnenkwam. Het gevolg is dat de spaarpot van 40 miljoen nu leeg is en de gemeente is blijven zitten met een nieuwe schuld van 35 miljoen. Wat dit de Voorschotenaar gebracht heeft? Een goed voorzieningenniveau en politici die naar hen hebben geluisterd, maar ook een gemeente die financieel op omvallen staat.