Onderwijsstaking: 'De maat is vol, nu is het echt code rood'

Voor het podium staan juffen Phyillis en Bea van basisschool De Gelderlander in Den Haag. 'We staken, het is ernst. We staken en als het moet in november weer,' roept Bea, terwijl ze haar spandoek in de lucht houdt. 'Er moet niet lollig om worden gedaan. Het is hartstikke belangrijk, het onderwijs is al jaren goed en al jaren totaal ondergewaardeerd. Niet alleen in salaris, maar ook in status en arbeidsomstandigheden. Het is een serieuze zaak, daarom sta ik hier vandaag.'

Op het spandoek van de juffen staat: 'Teachers first! We zijn geen Korea. In internationale lijsten waar onderwijsniveau's in verschillende landen worden getoetst, worden wij vaak met Korea vergeleken,' legt Bea uit. 'Er wordt altijd gezegd: we bungelen maar ergens in het midden en bovenaan staan Korea, China en Japan. Met die landen wil je niet vergeleken worden, ga daar lekker naartoe als je dat belangrijk vind. Wij staan hier!'

Meningen op het stakingsterrein zijn veel hetzelfde. Een andere juf, uit Maastricht, vertelt: 'Waarom ik hier ben? Om écht code rood af te geven. Ik kom helemaal uit Maastricht en ben al veertig jaar vakbondslid. In de afgelopen jaren heb ik al een paar keer op het Malieveld gestaan en aan alle stakingen mee gedaan. Ik denk dat je je moet laten horen. De maat is vol en het is echt code rood.'

Op de vraag of de staking wel nut heeft, weet de lerares meteen antwoord. 'We moeten doorgaan tot het einde. Wat mij betreft twee dagen, vijf dagen plat. Er moet gewoon meer geld op tafel. Het is een heel mooi vak, maar jongeren kiezen er niet meer voor. Ik hoop dat ze nou eindelijk eens naar ons gaan luisteren. We hebben ons als onderwijsvolk altijd rustig gehouden. Het ging altijd over de kinderen, als de kinderen maar niet de dupe worden. Maar de kinderen zijn elke dag de dupe in de klas. Als je een klas van 34 leerlingen hebt en je bent de enige leerkracht, dan krijgen ze niet de aandacht die ze verdienen. Ik zeg altijd, ik heb honderd procent en op is op.'

Een meester denkt dat ze als onderwijzers op deze manier echt een statement maken. 'Er moet nu wel echt naar ons geluisterd worden, want we zijn heel trouw en volgzaam geweest. Soms moet je een keer een statement maken en zeggen: 'nee nu niet'. Ik hoop dat de regering na deze staking wakker wordt.’

Naast een statement maken door aanwezig te zijn bij de staking waren er ook veel statements in de vorm van spandoeken. Zo was er op een spandoek ‘De juf had geen tijd (voor ons)’ geschreven en op een andere ‘Passend onderwijs past niemand’ met een cartoon van Mark Rutte.