En dat is zeven! Solar Team TU Delft wint opnieuw WK voor zonneauto's in Australië

DELFT - Met overmacht heeft het Nuon Solar Team uit Delft voor de zevende keer de World Solar Challenge in Australië gewonnen. Tijdens het officieuze wereldkampioenschap voor zonneauto's kwam de Nuna9 na vijf dagen als eerste over de finish in Adelaide.
Tijdens de laatste racedag bouwde het Nuon Solar Team de voorsprong op de belangrijkste concurrenten uit de VS, Japan en België verder uit. De coureurs Tim van Leeuwen en Lisanne de Rooij reden met de Nuna9 de race uit. Volgens derde coureur Sharon van Luik was het team ondanks de koppositie nog erg nerveus. 'Er kan altijd iets gebeuren. De zenuwen gierden bij iedereen door de keel. Maar het ging top. We tikten vandaag de maximumsnelheid van Nuna9 aan, 110 km per uur.'
Ondanks dat het Delftse team de gedoodverfde favoriet was, was de uitkomst van de race volgens teamleider Sander Koot onvoorspelbaar. 'Door nieuwe wedstrijdregels zijn de auto's dit jaar heel verschillend van elkaar. Gelukkig hebben onze keuzes voor een compact ontwerp en gallium zonnecellen bijzonder goed uitgepakt."

Afgebroken wielophanging

Een afgebroken onderdeel van de wielophanging zorgde op de tweede racedag nog voor spannende momenten, maar na een pitstop veroverde het Nuon Solar Team de koppositie terug.
De derde en vierde racedag bleken vervolgens beslissend, toen het weer in Australië omsloeg. Ondanks donkere wolken, harde wind en regen bouwde het Nuon Solar Team toen de opgebouwde voorsprong uit. 'Omdat Nuna9 zo licht en gestroomlijnd is, konden we ook bij harde wind met weinig energie veel snelheid maken', zegt aerodynamicus Jasper Hemmes.

Onder de indruk

Voormalig hockeycoach Marc Lammers, die het Nuon Solar Team tijdens de race coachte, is onder de indruk van het team. 'De focus was tijdens heel de race goed en daardoor kwam het team in een goede flow. Dat leidt nu tot dit prachtige resultaat.'

Smooth


'Het ging al met al best wel smooth', blikt pr-manager Bianca Koppen van het Nuon Solar Team terug op de slotrace. 'We hebben zelfs iets rustiger gereden op het eind, zodat we zeker zouden aankomen.' Dat kon ook makkelijk. 'De nummer twee - team Michigan - eindigde op twee uur afstand van ons.'
En nu wordt de titel gevierd. 'Ons ontbijt was een champagneontbijt', vertelt Koppen. 'En misschien gaan we nog wel meer champagne drinken...'