Bejaarde boer staat terecht voor verwaarlozing schapen

Roger is netjes in pak. Zijn spierwitte lange haren hangen over de groene wollen sjaal om zijn nek. Op het tafeltje voor hem ligt zijn hoed, bovenop een stapel papieren, net als zijn bril met zwart montuur. De rechter legt uit dat Roger vandaag verdachte is en geen antwoord hoeft te geven op vragen. 'Dat zou onbeleefd zijn', zegt hij.

De boer staat voor de rechter omdat in maart 2016 is vastgesteld dat hij zijn dieren verwaarloost. Een controleur van de NVWA ziet dat een aantal schapen van Roger vermagerd en kreupel is. Ook zijn de voederbakken vervuild en hebben de beesten niet genoeg schoon hooi en water.

Roger heeft geen advocaat meegenomen. Hij is een welbespraakte man, universitair opgeleid, die zijn eigen verdediging doet. En Roger is niet van plan om zich zomaar te laten veroordelen. Hij heeft cijfers opgevraagd bij de voerleverancier en legt de rechter uit dat hij zijn dieren wel degelijk genoeg voer heeft gegeven.

Met de papieren in de hand rekent hij voor dat hij in 2016, 3860 kilo besteld heeft. Verdeeld over 18 schapen is dat 0,77 kilo en dat is meer dan de 0,5 voorgeschreven kilo, zegt Roger. 'Voer inkopen en voer geven, daar zit wel een verschil in', geeft de rechter hem mee. 'Ik zie wat de controleurs vaststellen.'

Het zal niet verbazen dat Roger door zijn leeftijd wat moeilijker hoort. Als de officier van justitie wil beginnen aan haar verhaal, verontschuldigt ze zich dat ze geen microfoon heeft. 'Dat komt nog wel', antwoordt Roger vaderlijk. Hij vouwt zijn linkerhand om zijn oor als een soort versterker.

Het OM vindt dat de verwaarlozing wel bewezen is. Ook zien ze dat het nu al stukken beter gaat op de boerderij van Roger, sinds hij hulp krijgt. Toch eist de officier van justitie een straf. Een voorwaardelijke boete van 350 euro. Roger heeft meegeschreven. Hij noemt de eis: 'Bemoedigend en ontmoedigend.'

Net als in iedere zaak krijgt de verdachte het laatste woord. Als Roger wil uitwijden over zaken van vroeger, roept zijn dochter vanaf de publieke tribune: 'Het is klaar pap.' De rechter polst nog eens of Roger wel eens heeft nagedacht over de toekomst en wat hij gaat doen als hij zijn dieren dan niet meer kan verzorgen. 'Als dat niet gaat, geef ik het over', zegt hij resoluut.

Dan doet de rechter uitspraak. Ze vindt dat Roger schuldig is en veroordeelt hem tot de boete. 'Bedankt voor uw inzet', geeft Roger haar mee. De kleine boer loopt licht voorovergebogen de zaal uit.

In het kader van de privacy zijn de namen gefingeerd.
Dit is een artikel in de reeks 'Bij de Politierechter' Meer verhalen lezen?