COLUMN: Het is weer voorbij

Het is niet dat ik iets tegen kerst heb, ik kan gewoon niet zo goed tegen dit soort gedwongen festiviteiten. Waarbij je twee dagen door moet brengen met familie, moet eten en het vooral gezellig moet hebben. Geforceerd, wat mij betreft. Al zal dat best aan mij liggen. Misschien ben ik zelf gewoon niet zo gezellig.

Want als die kerstboom eenmaal staat, komt het gedoe van de boodschappen. Er moeten diners met meerdere gangen worden bereid en mensen slaan kerstboodschappen in alsof de wereld vergaat. Door de hysterie om me heen vergeet ik steeds de helft en moet ik alle dagen voorafgaand aan Kerst naar de supermarkt, om vervolgens op kerstavond alsnog mijn man te sturen voor de zes dingen die ik nog steeds vergeten ben. Ik ben kapot voordat het begonnen is!

Vaatwasser kapot

Even overwoog ik het kerstdiner op tweede kerstdag te verplaatsen naar een bekend hamburgerrestaurant. Onze vaatwasser begaf het namelijk daags voor kerst, en gourmetten is ineens een stuk minder leuk als je alles met de hand moet afwassen!

De kinderen wilden echter van geen wijziging van plannen weten. Dat het nu van plastic bordjes moest, en ze met hun handen moesten eten bij gebrek aan bestek, namen ze maar voor lief. Ik dronk ondertussen de wijn direct uit de fles, dat scheelde weer afwas. En hij ging toch leeg.

De kerstboom is inmiddels afgevoerd en de champagne en oliebollen staan klaar. Want Oud en Nieuw vind ik dan wel weer een leuk feest. Misschien omdat feestvieren hierbij vooral de boventoon voert? En omdat ik me dan kan verheugen op een nieuw jaar met nieuwe uitdagingen!

Dit is mijn laatste column bij Omroep West. Omdat de kinderen groter worden ga ik me meer focussen op de echoscopie, het vak waarvoor ik geleerd heb. Daarnaast kost mijn eigen website veel van mijn tijd, en moet ik prioriteiten stellen. Jammer, maar ook fijn om me te kunnen focussen.

Allemaal een heel fijn uiteinde gewenst en op naar een nieuw jaar met nieuwe kansen!