'Het is heel logisch dat de koeien 's winters op stal staan', zegt boerin Petra Kors. 'Zeker in deze omgeving is het gras gewoon te nat. Ze zakken dan helemaal weg en dan zou er in het voorjaar helemaal geen gras meer zijn, dus om die reden staan ze binnen.'
Gelukkig voor de koeien is de winter voorbij en is het tijd om de wei in te gaan. Als het hek opengaat zou je verwachten dat alle dames direct de wei in rennen, maar de weidegang komt heel aarzelend op gang.
Loeiend startsein
Een koe staat klagelijk te loeien en dat lijkt dan toch het startsein te zijn. De vijftig dames beginnen te dringen en rennen als een dolle het honderdvijftig meter lange modderige pad af op weg naar de wei. Uitgelaten springen en dansen ze in het rond.
Het publiek is massaal toegestroomd om naar de blije koeienweidegang te komen kijken. Hier en daar glijdt iemand uit in de modder. Een kindje blijft met haar laars in de drek steken. Want het paasweekend is modderig en koud. 'Ja het is wel glibberig hier', zegt een dame op leeftijd. 'Maar ik vind het een heerlijk gezicht, al die koeien die ronddansen, springen en rennen.'
