Lintjesregen 2018: Zoetermeer

Tekst zoals aangeleverd door de gemeente Zoetermeer.
Eerst de namen van alle gedecoreerden, daaronder is de speech van burgemeester Charlie Aptroot te lezen.

Tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau worden benoemd:
De heer C.J.W. Bos, Mevrouw C.P. Breedveld- Bedet, Mevrouw G.H.J. van Bueren- Prens, Mevrouw A.T.M. Diender- Van Mierlo, Mevrouw K. Duquesnoy-Mondriaan, De heer W.J.F. Goebel, De heer J.B.A. Hoijinck, De heer A.H. Ishaak, De heer J.L.A. Kappeyne van de Coppello, De heer H. Meijer, Mevrouw J.J. Pouw- Rog, De heer S.F. de Ronde, Mevrouw M.A.J. Ruijs- Peeters, De heer A.C. Switzar, Mevrouw J.C.A.M. Vermeulen- Schippers, De heer R. Van Zijderveld

Tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau worden benoemd:
Mevrouw A.M.C. Meijs en de heer J.M. de Wit

*De heer C.J.W. Bos - Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Als eerste is een man aan de beurt die de afgelopen jaren volop van zich heeft doen spreken en waarschijnlijk door velen al is herkend. Natuurlijk bent u dat, meneer Bos. Van 2003 tot een maand geleden was u lid van onze gemeenteraad. Vijftien jaar lang vertegenwoordigde u D66. En hoe!, kan ik hier meteen aan toevoegen. Een maand geleden, bij uw afscheid van de raad, gaf ik het al aan: u toonde zich een meester op het gebied van creativiteit en originaliteit.
Voor zo ongeveer elk vraagstuk wist  en weet  u wel een oplossing, een alternatief, te bedenken.
Die werd dan nogal eens 'de Bos-variant' genoemd. Door de wijze waarop u aan de weg timmerde, haalde u enkele jaren geleden zelfs het landelijke nieuws. Want maakte u een persbericht, dan zette u daar ook een foto bij van de betreffende situatie, waarin u ook uw eigen portret had gemonteerd.
Dat was steeds dezelfde foto, hetgeen voor knutselaars en hobbyisten aanleiding vormde om grappige, eigen versies te maken. Zo zagen we uw foto vervolgens bij de maanlanding, de val van de Berlijnse Muur, met Michael Jackson en in de Enterprise, het ruimteschip van Star Trek. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Zelfs maakten lolbroeken een eigen Facebookpagina, genaamd 'Willem Bos is overal'.
Al die grapjes laten onverlet dat uw persberichten een uiterst serieuze intentie hadden. Het waren geen flauwekulstatements, ze gingen daadwerkelijk ergens over. Ze waren illustratief voor uw enorme toewijding en gedrevenheid. U heeft hart voor onze stad, daar is geen twijfel over mogelijk.
Hierbij moeten we ons bovendien realiseren dat het raadslidmaatschap niet een simpel klusje is dat je er even bij doet'. Het kost echt zeeën van tijd. Wie hier desondanks ruimte voor vrijmaakt náást zijn privéleven en zijn reguliere werk, verdient alle waardering en respect.

*Mevrouw C.P. Breedveld- Bedet - Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Als ik uw naam noem, zegt menigeen meteen: ah! Van de stichting Jozua!' Dat is niet voor niets, want al dertig jaar zet u zich op een geweldige wijze in voor deze christelijke organisatie. Deze richt zich op mensen in Hongarije, Roemenië en Servië die onze hulp goed kunnen gebruiken. Met uw echtgenoot legde u in 1988 de basis van dit werk.  Na zijn overlijden zette u het voort en nog altijd lijkt onvermoeibaar te zijn. Het begon destijds met het verspreiden van Bijbels en materiaal voor zondagsscholen in Roemenië en Hongarije. Maar inmiddels gebeurt er heel veel meer.
Niet alleen als oprichter, maar ook als secretaris en penningmeester timmert u aan de weg.
Of het nu gaat om het organiseren van kleding- en voedseltransporten naar Oost-Europa, het assisteren met het inladen van de wagens, of het uitzoeken en inpakken van de kleding en andere spullen… niets is u geloof ik te dol.
Als bestuurslid verzorgt u ook de administratie, onderhoudt u de contacten met de plaatsen waar uw stichting actief is en probeert u zoveel mogelijk sponsors te werven. De hulp van Jozua krijgt op allerlei manieren gestalte. Er is een noodfonds voor de mensen die bijvoorbeeld naar het ziekenhuis moeten.
Om warm de winter door te komen, is er een stookfonds. En om de kinderen te kunnen laten studeren, creëerde uw stichting bovendien een Studiefonds. Nog altijd maakt u twee keer per jaar een reis van bijna vijfduizend kilometer om ter plaatse te helpen en te kijken. In uw nieuwsbrief vertelde u een keer over het uitdelen van de speciale pakketten voor kinderen.
Ik word helemaal blij als ik die blijde gezichtjes zie,' schreef u toen.

*Mevrouw G.H.J. van Bueren- Prens -Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Na Jozua komt Splika. Hiermee doel ik op de naam van de organisatie waarbij u al drieëntwintig jaar een actieve rol vervult. Die naam Splika behoeft vanzelfsprekend wel een toelichting. Het is afgeleid van  en dan moet ik mijn tekst er even goed bij nemen  Stimulá Papiamentu, Literatura i Informashon riba Kultura di Antianan abou'. Dit staat voor het stimuleren van het Papiaments, de literatuur en de informatie over de cultuur van de benedenwindse eilanden van de Antillen. Maar ik heb begrepen dat Splika ook Papiaments is voor het werkwoord 'uitleggen'. En dáár gaat het om, in de breedste zin van het woord.
In 1995 sloot u zich aan bij de stichting. U had het al meteen naar uw zin, zodat u zich volop bent gaan  inzetten.U bent secretaris geweest, maar ook vicevoorzitter en voorzitter. Op dit moment treedt u weer op als vicevoorzitter. Bovendien neemt u de organisatie van tal van activiteiten voor uw rekening.
Hiertoe behoren cursussen in de vier grote steden én cursussen voor de politiekorpsen in gemeenten met een grote Antilliaanse of Arubaanse gemeenschap.
U bent deel gaan uitmaken van de cursuscommissie Papiaments, maar ook trad u op als co-auteur bij het maken van de lesmethode genaamd Mosaiko, voor de middelbare scholen op Curaçao, Aruba en Bonaire. Het is aan u wel besteed, want u werkte zelf meer dan veertig jaar in het onderwijs.
Sommigen in de zaal herkennen u misschien wel als docente Engels en Nederlands van het Stedelijk College. U bent vriendelijk, gedreven en lekker enthousiast.
Ook bij de inmiddels opgeheven vereniging Vriendengenootschap Nederland-Antillen-Aruba kunnen ze hierover meepraten. Ook in dit geval trad u vele jaren op als bestuurslid. Het Papiaments én de Antillen zijn u dierbaar.
Dit heeft ervoor gezorgd dat u zich sinds 2012 ook nog eens volop inzet voor de mede door u opgerichte sectie Papiaments, van de Vereniging van Leraren in Levende Talen.
Het is een indrukwekkende staat van dienst. Daarom wil ik zeggen: Masha danki', dank u wel.

*Mevrouw K. Duquesnoy-Mondriaan - Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Een Koninklijke onderscheiding ontvang je niet zo maar. Aanvragen moeten zeer grondig worden onderbouwd. In uw geval kan ik niet nalaten om een zinnetje te citeren uit één van de toelichtingen die over u zijn geschreven. Dat zinnetje luidt: Kitty Duquesnoy is iemand op wie je kan vertrouwen en bouwen'. Vindt u het niet prachtig? Het zijn woorden waar de waardering vanaf spat.
Ze zijn bovendien veelzeggend voor de wijze waarop u invulling geeft aan uw vrijwilligerswerk.
Al sinds 1982  dus al meer dan vijfendertig jaar!  bent u actief voor de Unie van Vrijwilligers, de UVV.
Op tal van manieren zet u zich in voor met name de bewoners van de verpleeghuizen Vivaldi en Monteverdi.
Als lid van de zogeheten evenementengroep begeleidt u deze ouderen bij activiteiten. Maar daarnaast zorgt u er als coördinator voor dat er altijd voldoende vrijwilligers zijn. U treedt bovendien op als het eerste aanspreekpunt namens de UVV voor bijvoorbeeld de zorginstellingen Wel Thuis en Palet Welzijn.
U bent ook betrokken bij een van de Telefooncirkels én u zet u al twintig jaar in voor de afdeling Zoetermeer van het Rode Kruis.
U bent bezoekjes gaan afleggen bij mensen die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Bovendien bent u vrijwilligster in verzorgingshuis De Morgenster. Als u kunt helpen, dan doet u doet.
Zij stellen het zeer op prijs, daar ben ik van overtuigd. Maar ook anderszins valt u grote waardering ten deel. U vindt het fijn als u iets kunt betekenen voor met name de ouderen in onze stad.

*Mevrouw A.T.M. Diender- Van Mierlo - Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Via de Unie van Vrijwilligers kom ik ook bij u. Ook u bent iemand met, zoals dat heet, het hart op de goede plaats. Al sinds 1981 bent u verbonden aan de UVV. Onder meer gaf u jarenlang leiding aan de handwerk- en creasoos in het dienstencentrum aan de Petuniatuin. Daarna verzette u de bakens.
Het zorgde ervoor dat u sinds inmiddels lange tijd helpt bij het 'Open Tafel-project'.
Bewoners van de aangrenzende ouderenwoningen en anderen kunnen hierbij aanschuiven voor een warme maaltijd. U behoort tot de vrijwilligers die in het dienstencentrum deze maaltijden gereedmaken en serveren. Ook zelf eet u dan een hapje mee, waarbij u meteen een gezellig praatje maakt met de deelnemersU biedt ze een luisterend oor en zo nodig een steuntje in de rug. Het is van onschatbare waarde.
Dit geldt ook voor uw vrijwilligerswerk in het vicariaat Tabor dat namens de H.Nicolaasparochie de wijken Seghwaert, Noordhove en Oosterheem bedient. Ook dit doet u al bijna veertig jaar.
Het gebeurt nu vanuit de Taborkerk, maar u was er al bij toen nog gebruik werd gemaakt van een schoolgebouw aan de Irisvaart.Altijd kan op u worden gerekend. U heeft geholpen met het ophalen en brengen van ouderen die de vieringen en andere activiteiten wilden bijwonen, maar ook gaat u bij mensen op bezoek. Soms zijn ze ziek, eenzaam of in rouw. U probeert dan troost en steun te bieden.
Maar ook bent u gaan assisteren met het schenken van koffie en thee na de diensten en bij bijeenkomsten.

*De heer W.J.F. Goebel - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Als we het hebben over vrijwilligers met het hart op de goede plaats, dan moet ook u worden genoemd, meneer Göebel. In uw werkzame leven was u general manager bij Shell en werkte u in uiteenlopende landen. Toen uw pensionering in zicht begon te komen, stond één ding vast: u wilde actief blijven en, als vrijwilliger, anderen zoveel mogelijk van dienst zijn. Dat is gelukt. Zo vierde u afgelopen jaar uw 20-jarig jubileum als één van de chauffeurs van de rolstoelbus van de stichting Roltours Zoetermeer.
Het betekent dat u ouderen en patiënten naar de door hen opgegeven adressen rijdt.
Ook worden leuke uitstapjes naar bijvoorbeeld een dierentuin of de Keukenhof gemaakt. Hierbij zit u niet alleen achter het stuur, maar helpt u ook als begeleider. Met al uw kennis en ervaring helpt u de stichting bovendien met adviezen over financiële en organisatorische zaken. U doet het graag en met plezier. Iedereen kent u als een rustige en bescheiden man. Ook de Van Dorp Foundation die met name in Uganda zulk mooi en waardevol werk doet, weet hoe fijn het is om met u te werken.
Deze organisatie richt zich onder meer op het onderwijs voor kinderen en dan met name weeskinderen, en houdt zich ook bezig met werkgelegenheidsprojecten. Van 2004 tot en met 2016 zette u zich volop in als voorzitter van deze Foundation. Bovendien treedt u al vijf jaar op als penningmeester van de winkel van Terre des Hommes in onze stad.
Ook daar komt heel wat bij kijken.
Toch deinsde u er niet voor terug om óók volop te helpen bij een professionaliseringsslag in 2016. Niet alleen is de winkel, zoals dat heet, gerestyled', ook is er een nieuw kassasysteem gekomen. U trainde al de medevrijwilligers, zodat iedereen met dat systeem kan werken.    

*De heer J.B.A. Hoijinck - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Gedurende tweeëndertig jaar werkte u bij de Sociaal-Economische Raad. Tot aan uw pensionering in 2007 was u wetenschappelijk medewerker. Tegelijkertijd vervult u al uw hele leven een rijk geschakeerd palet van nevenactiviteiten.
Dat begon al in de jaren zestig tijdens uw studententijd. Toen maakte u korte tijd deel uit van het bestuur van de Nijmeegse Studenten Roeivereniging Phocas. Zou u in die periode hebben gemerkt dat het besturen u in het bloed zit? Het zou best kunnen.
Want vanaf 1973 was u tien jaar lang secretaris van de curatoren dat zijn de bestuurders van het Edith Stein College in Den Haag. Van 1986 tot 1999 trad u op als president. Deze school is u dierbaar.
Daarom toont u zich al sinds 2008 graag bereid om, geheel belangeloos, de lessen maatschappijleer met de bijbehorende excursies voor uw rekening te nemen. Deze richten zich met name op de zogeheten nieuwkomers in ons land die bij het Edith Stein' een Havo- of VWO-opleiding volgen. U maakt ze vertrouwd met onze samenleving.
Als bestuurder diende u van 1982 tot 1989 ook de stichting Algemeen Ziekenhuis Zoetermeer, het huidige LangeLand Ziekenhuis. Daarna, om precies te zijn van 1999 tot 2014, zat u in de Raad van Commissarissen van de Algemene Stichting Bejaardenzorg. Met name complexe juridische zaken konden op uw warme belangstelling rekenen. Ook bij de SER zelf deed u van u spreken. Naast uw hoofdfunctie was u onder meer lid van de Ondernemingsraad, voorzitter van de Verkiezingscommissie, vertrouwenspersoon en, voor een aantal collega's, ook raadsman.

*De heer A.H. Ishaak - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Bijna vijfendertig jaar geleden legde u de basis voor uw vrijwilligerswerk. En nog altijd bent u actief.
Het begon allemaal in 1984 met de sociaal-culturele vereniging Rhodan, waarvan u het voorzitterschap ging vervullen. Dezelfde functie bent u voor uw rekening gaan nemen na een fusie, waaruit de vereniging ISARA is ontstaan. Met een groot aantal activiteiten richt deze zich op de Surinaams-Hindoestaanse gemeenschap. Sport en spel, filmavonden, gespreksbijeenkomsten, koffieochtenden… het is haast te veel om op te noemen.
Vaak bent u op de donderdagen in het clubgebouw en begeleidt u de ouderen die dan te gast zijn.
U biedt ze een luisterend oor, drinkt koffie met ze en doet bijvoorbeeld kaartspelletjes. Ook wordt er gekookt. Iets soortgelijks doet u, maar dan ook voor de wat jongere bezoekers, twee keer per maand op zondag. Het wordt steevast erg gewaardeerd. Niet alleen vanwege de gezelligheid, maar ook omdat veel mensen het fijn vinden om samen te zijn.
Ook bij de traditionele Holi- en Divali-vieringen en de herdenking van de Hindoestaanse immigratie bent u volop betrokken. Dan ben ik er nog niet. Want in de jaren tachtig presenteerde u een Surinaams programma bij de Lokale Omroep Zoetermeer. En in Den Haag was u van 1997 tot 2005 volop betrokken bij het Hindoestaanse festivalterrein dat deel uitmaakte van de Ha-Schi-Ba, de zeer grootschalige Haagse Schilderswijk Bazaar. Voor uw vrijwilligerswerk mocht u vijftien jaar geleden al eens de Stadsspeld van de gemeente Den Haag in ontvangst nemen. De heer Ishaak
Uit het voorgaande blijkt wel hoe actief u sindsdien bent gebleven.
.
*De heer Kappeyne van de Coppello - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Toen ik las wat u zoal doet als vrijwilliger, was één ding me al meteen duidelijk: u heeft een hart van goud. Als u kunt helpen, dan doet u dat. Zo zet u zich al sinds 2004 in voor het Bijna Thuis-huis in deze stad. Het is het hospice waar u en anderen wekelijks op een liefdevolle wijze de bewoners en hun naasten begeleiden. Het is niet de makkelijkste vorm van vrijwilligerswerk, maar u doet het met een grote toewijding en inzet. U wéét hoezeer het wordt gewaardeerd.
Daarom vindt u het belangrijk om de betrokkenen van dienst te zijn.
Vanuit diezelfde gedachte bent u vanaf 2006 gaan helpen bij de herdenkingen bij het Indisch monument in Den Haag. Elk jaar op 15 augustus wordt hier stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog en de vele slachtoffers die in de overzeese gebieden zijn gevallen. Meer dan zes jaar trad u op als secretaris van de werkgroep die er zorg voor draagt dat bij deze herdenking alles goed verloopt.
Bij de stichting staat u bekend als, en ik citeer, 'een kundig organisator met wie het prettig was om samen te werken.'
Daar kunnen ze bij de Probusclub De Balij over meepraten. In 2008 was u betrokken bij de oprichting van deze met de Rotary bevriende organisatie voor 55+ers.Vier jaar lang trad u bovendien op als secretaris.
U bent een vrijwilliger in hart en nieren. Want ook bent u actief geweest bij het Indisch Familie Archief, de Benthuizer Tennisclub en de Evenementencommissie Benthuizen. Gaan we héél ver terug in de tijd, dan zien we bovendien dat u al in de jaren zeventig bestuursfuncties voor uw rekening nam.
Dat was bij de stichting Ontmoetingscentrum Puttershoek. Moet u nagaan: dat is inmiddels bijna vijfenveertig jaar geleden.

*De heer H. Meijer - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Dit jaar heeft u alle reden om een feestje te vieren. Heeft u zich immers gerealiseerd dat u al vijftig jaar actief bent als vrijwilliger? Jazeker, een halve eeuw zet u zich al in om anderen op enigerlei wijze van dienst te zijn. U heeft ook nog eens zóveel gedaan, dat we deze hele bijeenkomst ook alleen aan ú zouden kunnen wijden. U begrijpt dat ik met een aantal highlights zal moeten volstaan.
U legde de basis van dat mooie werk in 1968 in de Bethlehemkerk in Den Haag. Als secretaris van de jeugdkapel en als kerkvoogd diende u jarenlang de hervormde gemeente. Maar ook was u bijna twintig jaar bestuurslid van een wijkvereniging in Den Haag en had u tien jaar de leiding over de organisatie van vakantieweken voor ouderen en bent u secretaris van een gehandicaptensociëteit geweest.
Ook was u zeer actief bij een bewonerscommissie in Leidschendam.
En sinds 2015 vervult u de functie van secretaris van de seniorenclub van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Ik denk dat iedereen wel het Museon en het Omniversum in Den Haag kent. Welnu, van 2006 tot 2013 trad u op als penningmeester van de vriendenvereniging. Eén jaar combineerde u dit zelfs met het voorzitterschap. U lijkt onvermoeibaar te zijn.
In elk geval houdt u ook van zingen. Wie een vrijwilliger is in hart en nieren laat het daar natuurlijk niet bij, die wil meer doen. En inderdaad: vanaf medio jaren negentig was u  onder meer als bestuurslid  actief bij De Verenigde Zangers in Zoetermeer.
Ook bent u eerst penningmeester en daarna voorzitter geweest van het Haaglands Scala Koor, voorheen het Haags Shell Koor. U organiseerde concerten in binnen- en buitenland. En u speelde enkele jaren geleden een actieve rol bij het laten opgaan van deze groep in een nieuw koor, dat sindsdien als Corda Sonore bekendstaat. Ik schat in dat het sommigen inmiddels gaat duizelen.
Maar ik ben er bijna. Want in 2016 sloot u zich aan bij het Zoetermeers Mannenkoor. Iedereen in deze zaal weet wat dat betekent: precies, ook daar bood u meteen uw hulp aan. Er is dankbaar gebruik van gemaakt. Daarom zingt u niet alleen naar hartenlust mee, maar zet u ook de zangpartituren om in de makkelijker te hanteren oefenbestanden.

*Mevrouw J.J. Pouw- Rog - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Medewerker van de gemeente Zoetermeer en inwoner van de gemeente Berkel. Zeven woorden zeggen alles over de enorme drive achter uw vrijwilligerswerk. Weet u waar ik op doel? Ik doel op de korte, maar zeer krachtige slogan: 'Omdat ieder kind recht heeft op plezier'. Het is het motto van de stichting Happy Days, waarvan u de drijvende kracht bent. Happy Days is er voor de kinderen die het thuis niet makkelijk hebben. Met hulp van sponsors en fondsen, en bijdragen van de gemeente zorgen u en uw medevrijwilligers ervoor dat een groot aantal van deze jongens en meisjes toch vakantie kunnen vieren.In 1999 meldde u zich aan.
U treedt op als secretaris van het bestuur, als kampleider, als coördinator van de meer dan twintig vrijwilligers… wat doet u eigenlijk níét? Het werk dat u en de anderen voor jullie rekening nemen, moet niet worden onderschat. Al is het alleen al omdat jullie tijdens de vakantieweek in de maand mei de verantwoordelijkheid dragen voor zestig à zeventig kinderen van 9 tot 12 jaar.
Ik ben ervan overtuigd dat het geweldig is om mee te maken wanneer ze lekker onbezorgd sporten, spelen en lol hebben. Daar gaat wel een enorme voorbereiding aan vooraf. Ook in dat geval weet u van wanten.
U helpt met het binnenhalen van sponsors, u treedt op als vraagbaak voor de ouders en u onderhoudt de contacten met de betrokken scholen. Maar het lukt, telkens weer. Dat is mede dankzij u en uw geweldige inzet. In een toelichting die over u is geschreven, las ik wat dit betreft mooie woorden.
Ik kan niet nalaten ze voor te lezen. Uw stichtingsbestuur schreef: 'Zonder de jarenlange inzet van mevrouw Jessica Pouw-Rog was Happy Days nooit geworden wat het nu is.' Het zijn woorden die van een enorme waardering getuigen.

*De heer S.F. de Ronde - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Meneer De Ronde, dan kom ik bij u. Ik kan me voorstellen dat u het een en ander bekend voorkwam, toen ik vertelde over de inzet van de heer Göebel. Het kan niet anders dan dat jullie elkaar kennen, want alletwee rijdt u als chauffeur op de rolstoelbus van Roltours Zoetermeer. In 2015 bent u hiermee begonnen. Bovendien draagt ook u, net als de heer Göebel, de Van Dorp Foundation een zeer warm hart toe. In woord en in daad heeft u daar blijk van gegeven, omdat u van 2005 tot 2016 de functie van secretaris voor uw rekening nam. Bij deze organisatie die onder meer in Uganda prachtig werk doet, wordt met lof over u gesproken.
Als secretaris organiseerde en notuleerde u de vergaderingen en verzorgde u bijvoorbeeld ook de correspondentie, zowel nationaal als internationaal. Het is aan u wel besteed, omdat ook u over de nodige ervaring in het buitenland beschikt. Als ingenieur werkte u onder meer in Indonesië.
Inmiddels heeft u uw vizier op Oekraïne gericht.
Al drie jaar bent u als coördinator verantwoordelijk voor de uitvoering in dat land van projecten van de stichting Hulp Oost-Europa. Iedereen kent u als een consciëntieuze man die niet alleen heel aardig is, maar ook het begrip 'hulpvaardigheid' hoog in het vaandel heeft staan. Dit liet u zien bij de hulp aan uw  inmiddels overleden  moeder, maar ook de kerk kan er volop over meepraten.
Al bijna veertig jaar mag deze op u rekenen. Vanaf 1983 trad u bijvoorbeeld negen jaar op als bestuurslid van de Hervormd Gereformeerde Jeugdbond. Al eerder ging u ook voor de Hervormde Gemeente Zoetermeer aan de slag. U bekleedde sindsdien uiteenlopende functies. U was jeugdouderling, pastoraal ouderling en scriba oftewel secretaris.
Sinds januari 2016 treedt u bovendien op als secretaris van het Centrale College van Kerkrentmeesters van de Protestantse Gemeente Zoetermeer. Vanaf eind jaren tachtig was u betrokken bij de bouw en de inrichting van de Ichthuskerk, later vervulde u met net zoveel inzet en enthousiasme dezelfde rol voor de Oosterkerk in Oosterheem.
Het is een indrukwekkend overzicht. Toch klopt u zich er niet voor op de borst. U beschouwt u het als iets vanzelfsprekend dat u uw medemens helpt, of anderszins van dienst bent. Dat laat onverlet dat ook voor uw inzet de waardering groot is.

*Mevrouw M.A.J. Ruijs- Peeters - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Ook u heeft als vrijwilligster een bewonderenswaardige mijlpaal bereikt. Vorig jaar vierde u bij de Zonnebloem uw zilveren jubileum. En voor wie niet precies weet welk edelmetaal bij welk aantal jaren hoort: al een kwart eeuw zet u zich in. Dat is al vanaf het moment dat de afdeling Zoetermeer-zuid werd opgericht. U behoort tot de zogeheten bezoekvrijwilligers. Het betekent dat u langsgaat bij mensen die het fijn vinden om iemand over de vloer te krijgen. Dat kan voor een kopje koffie zijn, maar ook vormt u een luisterend oor en biedt u desgewenst een steuntje in de rug. Tijdens die visites kijkt u meteen of alles in orde is. Is dat niet het geval, dan kan actie worden ondernomen.
Het is allemaal oh zo belangrijk. U doet het graag en met een grote toewijding. Ik las zelfs dat u zo ongeveer kind aan huis bent in seniorencomplex Albrandswaard. Ook bij de activiteiten kan vaak op u worden gerekend.
Als de deelnemers gebruikmaken van de bus, dan helpt u bijvoorbeeld bij het in- en uitstappen. Bovendien treedt u op als begeleider  of dat nu bij een spelletjesmiddag is, of tijdens een uitstapje naar bijvoorbeeld Avifauna. 'Madeleine is altijd van de partij om de gast een fijne middag of dag te bezorgen,' schrijft de Zonnebloem over u. Zij verdient zeker een lintje,' werd daar nog aan toegevoegd.

*De heer A.C. Switzar - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Hij is onlosmakelijk verbonden aan het Historisch Genootschap Oud Soetermeer.Meneer Switzar, al 59 jaar bent u lid van deze vereniging. Maar de reden dat u vandaag tot onze eregasten behoort, is dat u al meer dan een halve eeuw actief bent als vrijwilliger. De vereniging beschouwt u als een van haar steunpilaren én als een fantastische vraagbaak. Uit uw eigen herinnering weet u nog veel van het vroegere Zoetermeer, de bewoners en de gebouwen.
U vertelt er graag over. En ook dat wordt zeer gewaardeerd, aangezien juist die persoonlijke verhalen uniek zijn en eraan bijdragen dat de geschiedenis tot leven komt. Maar u deed en doet nog zoveel meer.
Liefst vijfentwintig jaar maakte u als penningmeester deel uit van het bestuur. En nog altijd zet u zich volop in, op tal van manieren. Neem 2016.
Bij de verhuizing naar het nieuwe pand in de Dorpsstraat leek u onvermoeibaar te zijn. U pakte dozen in, u hielp met het sjouwwerk, u verfde, u timmerde, u verrichtte reparatiewerk en ga zo maar door. En ook nu nog onderhoudt u de tuin en doet u andere klusjes. Elke woensdag komt u langs in het museum.
Als u kunt helpen, dan doet u dat. Natuurlijk moet ik niet vergeten te noemen dat u steevast met de fiets ook nog eens het clubblad rondbrengt. Zelfs doet u dit al tientallen jaren.

*Mevrouw J.C.A.M. Vermeulen- Schippers
Ook u weet wat vrijwilligerswerk is. En dan druk ik me voorzichtig uit, want ook u bent zo'n kanjer die vanuit een grote vanzelfsprekendheid anderen de helpende hand toesteekt. Zo is het altijd al geweest.
Al in de jaren zeventig en tachtig hielp u al volop met de kinderactiviteiten in de Waterbuurt. En ook op het gebied van collecteren heeft u een reputatie hoog te houden.
Voor heel wat goede doelen bent u actief geweest. Op dit moment zijn het de Nierstichting en het Diabetesfonds, waarvoor u geld inzamelt. Maar het drukst heeft u het met uw geweldige werk voor de Zonnebloem. Net als mevrouw Ruijs-Peeters helpt ook u al sinds de beginperiode van de afdeling Zoetermeer-Zuid als bezoekvrijwilliger. Tot op de dag nauwkeurig is bijgehouden wanneer u hiermee begon. Dat was op 12 maart 1993. Dus ook u draait al vijfentwintig jaar mee.
U zit bij de Zonnebloem ook in de activiteitencommissie. Dat houdt in dat u tijdens de activiteiten als gastvrouw optreedt en ervoor zorgt dat de bezoekers het naar hun zin hebben. Al sinds 1997 speelt u bovendien een zeer actieve rol bij de zogeheten Kerst-Inns van de gezamenlijke kerken van Zoetermeer. Al in augustus beginnen steevast het vergaderingen en de andere voorbereidingen om er telkens weer een mooie bijeenkomst van te maken. In het voorjaar van 2005 ging u met vervroegd pensioen.
Voor u vormde dat een mooie aanleiding om nóg meer vrijwilligerswerk te gaan doen. U bent actief in de Genesareth-kerk en tien jaar lang trad u om de twee weken op als gastvrouw tijdens het oecumenische Inloophuis. Hierbij ging het om een gezamenlijk initiatief van uw kerk en het protestantse centrum De Oase. Dan ben ik er nog niet, want uw kerkenwerk bracht u ook bij de Voedselbank in Meerzicht.
Niet in letterlijke zin, maar omdat deze in 2004 op zoek was naar vrijwilligers. Uw reactie laat zich raden: natúúrlijk wilde u helpen. Dus staat u sindsdien om drie of vier weken in de uitdeelpost.

*De heer R. Van Zijderveld - Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Ook voor u is het een jubileumjaar Al een kwart eeuw treedt u op als voorzitter van de schietsportvereniging van het Contact Oud-Mariniers in Zoetermeer. Op een zeer betrokken en enthousiaste wijze geeft u invulling aan de taak die u voor uw rekening heeft genomen. U bent niet een voorzitter die lekker lui vanaf een afstandje de grote lijnen bewaakt. Integendeel, u gáát ervoor.
Als voorzitter onderhoudt u het contact met bijvoorbeeld de Koninklijke Nederlandse Schietsport Associatie, de Politie Haaglanden en de gemeente Zoetermeer.
Ook bent u betrokken bij de inzet van de vereniging bij de jaarlijkse Dodenherdenking. Daarnaast geeft u er volop blijk van dat het verenigingsleven bij u hoog in het vaandel staat. Dus zorgt u voor lezingen en uitstapjes naar interessante bestemmingen.
Natuurlijk is een keer (of misschien wel vaker) een bezoek gebracht aan de marinewerf in Den Helder.
Via uw oude contacten kreeg u zelfs voor elkaar dat de leden mochten oefenen in de zogeheten schietbioscoop in de opleidingskazerne in Doorn. Maar ook bent u elke maandagochtend in het verenigingsgebouw voor klus-, opruim- en schoonmaakwerk. Met een aantal andere mannen gaat u dan aan de slag.
En of u nu voorzitter bent of niet, u ontfermt zich steevast over het sanitair. Want u bent nooit te beroerd om desnoods de minst favoriete klusjes op te knappen. Het is illustratief voor uw inzet. Een van uw medebestuursleden schreef in een toelichting dat u opereert volgens het volgende motto: 'Je gaat pas naar huis als alle uitdagingen zijn opgelost.' U draagt de vereniging een zeer warm hart toe.
Het geldt ook voor uw leden.
Is iemand ernstig ziek of is sprake van een overlijden, dan kan worden gerekend op uw steun en betrokkenheid. U doet nog zoveel meer, met een grote toewijding. Ik heb begrepen dat u desondanks heeft aangegeven dat dit uw laatste termijn als voorzitter is. Het laat onverlet dat u tot op de laatste dag de vereniging voor de volle honderd procent zult dienen. Daar ben ik van overtuigd.

*Mevrouw A.M.C. Meijs - Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Als uw naam wordt genoemd, komen mensen die u kennen steevast met een indrukwekkend overzicht van karaktereigenschappen. U bent hartelijk, vrolijk, open en optimistisch. U bent ook zeer betrokken, betrouwbaar en begaan. Ik kan me voorstellen dat u iets heeft van: 'nou, nou, is dat niet een beetje overdreven?' Dat komt omdat u ook nog eens de nuchterheid zelve bent.
U bezit bovendien een groot rechtvaardigheidsgevoel. Al vanaf de jaren tachtig geeft u daar blijk van door uw steun aan een reeks van initiatieven. Zo bent u van 1987 tot 1999 actief geweest bij het Anti-discriminatiebureau Zoetermeer. Hiervan trad u op als voorzitter. Eveneens in de jaren tachtig richtte u met anderen de actiegroep Zoetermeer tegen Apartheid op.
In beide gevallen ging het u niet alleen om de strijd tegen onrecht en discriminatie, ook probeerde u anderen te overtuigen en te laten zien waaróm zaken niet goed of eerlijk zijn. Deze maatschappelijke betrokkenheid leidde ertoe dat u uw focus steeds meer richtte op de positie van de bevolking van Zuid-Afrika. Vanaf het begin van de jaren negentig heeft u zich volop ingezet voor de stichting Bafazi.
Deze wilde het kansarme, zwarte vrouwen in financiële zin mogelijk maken om onderwijs te volgen en om verder te leren. Want een studie biedt zicht op een betere toekomst.
Ook op andere manieren probeerde uw' stichting de doelgroep de helpende hand toe te steken.
U nam bij Bafazi het penningmeesterschap voor uw rekening, waarbij u niet alleen een grote toewijding, maar ook een enorme accuratesse aan de dag legde.
Korte tijd geleden is besloten de stichting op te heffen. De voorzitter is met een nieuwe organisatie aan de slag gegaan: de stichting Kanse vir Mense. Deze wil jongeren in Zuid-Afrika helpen, zodat ze op school een grotere kans van slagen hebben. Toen u ervan hoorde, bood u meteen aan om mee te doen, opnieuw als penningmeester. Dit soort werk is bij u in goede handen. Al was het alleen al omdat u het hart op de goede plaats heeft.Dat blijkt ook uit uw werk met trainees bij de gemeente Rotterdam, waar eveneens grote waardering voor bestaat. En het blijkt uit de rol die u sinds 2002 vervult bij bridgevereniging Multi Bridge in Pijnacker-Nootdorp.
U trad op als voorzitter van de activiteitencommissie en algemeen bestuurslid. En sinds 2015 bent u secretaris. Goed, het bridgewerk is heel iets anders dan uw overige belangeloze en maatschappelijke activiteiten. Maar ook in dit geval toont u zich een toegewijd vrijwilliger die het nemen van verantwoordelijkheden niet uit de weg gaat.

*De heer J.M. de Wit - Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Dan kom ik bij u. Ik weet zeker dat bij menigeen in de zaal een lampje gaat branden als ik zeg dat u de meneer De Wit bent van het bekende, zeg maar gerust legendarische kostuummagazijn aan de Wagenstraat in Den Haag. In 1953 is het bedrijf door uw vader gesticht.
Al als veertienjarige jongen ging u er werken als kleermaker. U nam de zaak over en u zorgde ervoor de bekendheid en de populariteit zeer groot bleven.
Medio vorig jaar sloot het magazijn zijn deuren, maar dat was omdat u met pensioen ging. Op een wel heel bijzondere wijze heeft u invulling gegeven aan het ondernemerschap. U verhuurde werkelijk alle soorten kostuums voor theatergezelschappen, musicalgroepen, opera- en operetteverenigingen, historische spektakels, ga zo maar door.
Ook de Goedheiligman behoorde met zijn Pietenlegioen tot de vaste klanten voor zijn jaarlijkse intocht in Scheveningen. En wie voor een speciale gelegenheid een smoking, rokkostuum, jacquet nodig had, kon eveneens bij u terecht. U had het allemaal in huis. Van clowns- en matrozenpakken, tot witte Elvis-Presley-outfits, roze petticoats en de kostuums van de Barbier van Sevilla en Willem van Oranje.
Samen met uw vader had u ook steevast oog voor de gezelschappen met een beperkt budget.
Om voor een vereniging een voorstelling toch mogelijk te maken, toonde u zich bereid om voor de verhuur slechts een geringe, of zelfs geen vergoeding te vragen.
Dit kwam voort uit uw passie voor het vak en uw liefde voor het theater. Zeker door het wegvallen van allerlei subsidies in de kunst- en cultuursector was deze geste voor heel wat groepen van levensbelang.
Het gebruik van kostuums zou anders onbetaalbaar voor ze zijn geweest. Ook op andere manieren liet u zien hoezeer u het hart op de goede plaats heeft.
Zo konden ook altijd de acteurs bij u terecht die zich inzetten voor de stichting Opkikker. Dat is een organisatie die langdurig zieke kinderen een onvergetelijke dag bezorgt. De acteurs vervullen wensen en brengen, verkleed en wel, dromen, sprookjes en andere fantasieën tot leven.
Ik wil ook noemen hoe uw magazijn vanaf 1988 als stagebedrijf fungeerde voor studenten van de afdeling Mode van het ROC Mondriaan. Ook de leerlingen met een autistische belemmering, vluchtelingen die moeite hadden met de Nederlandse taal of jongeren met gedragsproblemen konden bij u aan de slag.U en uw medewerkers begeleidden ze met veel geduld en toewijding. En waarom?
Omdat in uw ogen iedere leerling een kans verdient. Op deze bewonderenswaardige wijzen zette u zich in voor de samenleving, met een intentie die van een bijzondere waarde en betekenis mag worden genoemd.