Verzetsheldin Ru Paré hielp 52 joodse onderduikkinderen

Iedereen kent het verhaal van Erik Hazelhoff Roelfzema, de Soldaat van Oranje, of Hannie Schaft, het meisje met het rode haar. Maar volgens Wim Willems minstens net zo belangrijk was het geweldloze verzet: het helpen onderduiken van joden. Nadat zij weigerde lid te worden van de Duitse Kultuurkamer, rolde Paré bijna vanzelfsprekend in het verzet in haar woonplaats Den Haag.

Het balletje ging rollen toen haar ex-geliefde Henri Lankhout, in 1942 een beroep op haar deed om te helpen bij het onderduiken van zijn kleindochter Hanneke. Met gevaar voor eigen leven zorgde zij voor een onderduikadres in Ter Apel. Hanneke was de eerste in een rij van 52 kinderen en vier volwassenen, die Paré, door de oorlog heeft gebracht.

Daarvoor reed zij stad en land af, vaak op de fiets. Ze moest altijd op haar hoede zijn, want verraad lag op de loer. Hoe het vinden van onderduikadressen precies in zijn werk ging, is dan ook niet te achterhalen: alles gebeurde in de anonimiteit. En zelf liet zij zich na de Tweede Wereldoorlog er niet op voorstaan.

De beeldend kunstenares heeft sowieso niet veel over zichzelf prijs gegeven. Ook niet over haar liefdesleven, want hoewel zij een affaire had met Henri Lankhorst, woonde zij ook jarenlang samen met zangeres Do Versteegh. De Haagse historicus Wim Willems moest dus diep graven om een goed beeld te krijgen van zijn onderwerp: een beeldend kunstenaar die uitgroeide tot een verzetsheldin.

Verzetsheldin met schilderskist, het leven van Ru Paré van Wim Willems verschijnt bij uitgeverij Boom.