COLUMN: Ga toch buitenspelen

Columniste Manon van Kreijl
Columniste Manon van Kreijl © Omroep West / Marjan de Jong
DEN HAAG - Wij hebben jaren in een flat op 14 hoog gewoond. Daar was niks mis mee, maar lastig was het soms wel. Vooral met kleine kinderen. En dan bedoel ik vooral wat betreft het buitenspelen. Vanaf die hoogte kun je niet echt makkelijk toezicht houden op je kinderen.
Wat betekende dat ik altijd mee naar buiten ging. Altijd bepakt en bezakt met pakjes drinken, koekjes, ballen, schepjes, emmertjes, fietsjes, en de hele rimram. Want als je er beneden achter kwam dat je iets vergeten was, moest je met zijn allen weer helemaal omhoog, en daar werd niemand echt vrolijk van.
In die jaren hadden we dus altijd een speeltuinabonnement. Want… buitenspelen is belangrijk, gezond en natuurlijk ook gewoon fijn. Ik met mijn boek in de schaduw onder een boom, zij op een veilige plek lekker hun ding doen. Zonder dat hun moeder ze de hele tijd op hun vingers zat te kijken.

Buitenspelen is ontdekken

Want volgens mij is dat ook een belangrijk onderdeel van buitenspelen: zelf ontdekken, zelf oplossingen bedenken, vallen, opstaan en lekker wel in de modder springen. Zonder volwassenen in de buurt. De speeltuin was wat dat betreft de ideale oplossing.
Toen we verhuisden naar een andere wijk vond ik het dus heel belangrijk dat mijn kinderen daar wel lekker zouden kunnen buiten spelen. Het leek me zo gezellig. Kinderen die bij elkaar in- en uit lopen. Vriendjes maken in de buurt, fietsen, voetballen enzovoorts. De buurt is er ook helemaal geschikt voor. Pal achter het huis is een mooi grasveld, het Buytenpark is hier twee keer vallen vandaan en qua verkeer is het rustig genoeg.

Schrikken van slechte conditie

Er is alleen werkelijk geen kind op straat te bekennen. Heel soms zie ik kleinere kinderen hier in het gebouw op de galerij spelen, maar grotere kinderen? Ze zijn er niet. Allemaal thuis achter een scherm? Allemaal druk met hun overvolle agenda? Ik kan alleen maar gissen, maar hier buiten op dat leuke grasveld zijn ze in ieder geval niet.
Het past natuurlijk bij wat je overal leest: Kinderen spelen steeds minder buiten. En we spreken daar allemaal schande van. En we lezen in de krant dat kinderen een slechtere conditie hebben en slechter gymmen dan 10 jaar geleden. En daar schrikken we van.

Grasvelden moeten vol

En we horen steeds dat er zoveel kinderen overgewicht hebben. En dat vinden we allemaal reuze ongezond. En we horen over kinderen die op heel jonge leeftijd het zo druk hebben dat ze op de basisschool al overspannen raken. En in die zelfde stukken lees je dan dat de scholen meer voorlichting moeten geven over voeding. En dat er op school meer gegymd en meer bewogen moet worden. En dat moet ook.
Leren en bewegen horen bij elkaar. Leren hoeft helemaal niet altijd achter een tafeltje te gebeuren. Maar even serieus, als het over de grote problemen gaat als overgewicht, gezondheid en stress dan is dat meer bewegen op school alleen maar een doekje voor het bloeden. Er is toch een veel praktischer oplossing? Ze moeten naar buiten. Die grasvelden moeten weer vol.
Reageren? Mail naar manonvankreijl@omroepwest.nl.


Alle columns van Manon van Kreijl zijn terug te lezen op een aparte pagina.