Gepakt met drugs in het verkeer: helpen of straffen?
DEN HAAG - Nick heeft een hoop te verstouwen voor iemand van zijn leeftijd. De twintiger verloor een kind en zit in de ziektewet. Zijn vriendin heeft hem aan de kant gezet. Zijn dochter van zes maanden ziet hij nog maar twee uur per week. De ex van Nick vindt hem te onverantwoordelijk. Want hij is de afgelopen maanden niet één, maar twee keer gepakt met drugs op achter het stuur. De politierechter staat vrijdag voor de keuze: helpen of straffen?
Met zijn weggeschoren haar, staartje en oorbel ziet Nick er stoer uit. Maar tijdens de zitting blijkt hij kwetsbaar. Een jongen met veel problemen. Begin mei wordt hij aangehouden door de politie. Na controle vinden ze wiet en cocaïne in zijn bloed. In juni gebeurt het weer. Nick legt uit dat hij als jonge vader slaapproblemen heeft. 'Ik rook daarom 's avonds een blowtje.'
Maar de keren dat hij gepakt wordt, heeft hij niet geblowd zweert hij. Dat was de avond daarvoor, volgens Nick. 'Maar er is ook cocaïne gevonden', zegt de rechter. 'Flink wat.' Nick weet daar niks van, verklaart hij: 'Ik heb het nooit gebruikt.' De rechter gelooft er niks van. 'Het komt tot twee keer toe uit de testen. Het NFI verzint dat toch niet.' Nick houdt vol, hij weet van niks.
Of hulp of straf
Eigenlijk wil Nick zijn rijbewijs terug om te kunnen werken. 'Ik wil graag verantwoordelijk zijn.' Als hij vertelt dat hij een baan als pakketbezorger heeft moeten afzeggen omdat hij zijn rijbewijs kwijt was, wordt het hem allemaal te veel. Nick barst in tranen uit. Voor de rechter een goed moment om met hem over zijn problemen te praten. 'Aan de ene kant leef ik mee met uw persoonlijke omstandigheden, aan de andere kant zit ik ook met twee forse strafbare feiten.'
De reclassering concludeert dat Nick hulp nodig heeft om zijn psychische problemen op te lossen en om zijn drugsgebruik aan te pakken. Over een behandeling is hij niet direct enthousiast. Nick vindt niet dat hij een probleem heeft met drugs. Blowen doet hij, volgens eigen zeggen, niet meer. De rechter legt het hem nog één keer duidelijk uit. 'Het is het één of het ander: of behandeling of een forse straf. Het is wat u wilt', zegt ze. 'Een forse straf wil niemand natuurlijk', geeft Nick schoorvoetend toe.
'Te jong om af te glijden'
De officier van justitie houdt het kort. Dat Nick drugs op had, dat vindt ze wel bewezen. 'Hoewel meneer ontkent is het rapport heel helder.' De combinatie van wiet en cocaïne maakt het dat haar eis hoger uitvalt.Toch kiest ook zij voor helpen met een beetje straf. Ze eist een taakstraf van 120 uur, waarvan 90 uur voorwaardelijk en twee keer een rijontzegging van een jaar, waarvan acht maanden voorwaardelijk.
'Met die eis komt u heel goed weg', zegt de rechter. Ze volgt de officier van justitie en legt dezelfde straf op. Wel verplicht ze Nick om mee te werken aan zijn behandeling. 'U hoeft dus maar dertig uur te werken, maar u zult zich helemaal open moeten stellen en mee moeten werken', drukt de rechter hem op het hart. 'U bent veel te jong om met al deze problemen om te gaan en af te glijden.'
In het kader van de privacy is de naam van de verdachte gefingeerd.
Dit is een artikel in de reeks 'Bij de politierechter.' Meer verhalen lezen?
