Wie wil een tatoeage? Gedicht vereeuwigd op tien Goudse lichamen

Stroop van Renen schreef een paar dagen geleden 'het lijfgedicht' dat bestaat uit tien regels en een kop. De bedoeling is dat elke regel bij iemand op het lichaam komt, vereeuwigd met inkt. 'Ik was geïnspireerd door een stadsdichter uit Antwerpen en dacht bij mezelf: dat moeten we in Nederland ook eens gaan doen', zegt de Gouwenaar.

Op Facebook plaatste hij een oproep om tien vrijwilligers te vinden die mee willen werken. 'Zij worden onderdeel van een groter gedicht. En het leuke is ook dat het mensen met elkaar verbindt, die elkaar helemaal niet kennen.' Inmiddels heeft Stroop van Renen al acht liefhebbers gevonden.

Het gedicht gaat over lijfliefde, legt de stadsdichter uit. 'Het is een beetje een spel tussen het schrijven van woorden op je lijf, die iets vertellen over de binnenkant.' Al was het wel even puzzelen om er iets van te maken. 'Want elke regel moet ook op zichzelf kunnen staan.'

De tien regels van het gedicht worden dus bij tien willekeurige Gouwenaars op het lijf getatoeëerd. En de kop? 'Die komt er bij mij op', lacht de stadsdichter. 'Al weet ik nog niet precies waar. Het zal wel de binnenkant van mijn arm worden. Of mijn schouder.'

Pieter Stroop van Renen wacht nog twee weken tot alle aanmeldingen definitief zijn. Hij verwacht dat er dan in februari getatoeëerd kan gaan worden, natuurlijk in Gouda. 'En daarna organiseer ik nog een terugkomdag, zodat we met z'n alleen compleet op de foto kunnen.'

Wél vindt de Goudse stadsdichter dat het gedicht altijd compleet moet blijven. 'Dus als iemand uiteindelijk besluit om de tatoeage te laten weghalen, dan moet hij of zij dat wel laten weten. Want dan zoek ik naar iemand anders voor die regel.'

Ik lijf mijn woorden in

Ik laat mij heimelijk schrijven op mijn lijf
Hoe letters op mijn huid aan anderen verkleven

Laat iemand zien wat hier geliefd wordt:
Duizend naalden in mijn warme vel,
Aan de buitenkant de binnenkant verwoord.
We kijken naar elkaar maar zien onszelf.

Ik lijf de verzen in die jij verstond.
Zoen de zin, en heb mijn woorden lief:
Zoals ik lief heb, moet je lezen.

Dit mens het slotakkoord van liefde.

Het lijfgedicht