Herinneringen aan Bronovo: 'Mannelijk bezoek kwam door het raam weer naar binnen'

DEN HAAG - Deze week valt de beslissing over de sluiting van het Bronovo-ziekenhuis. Mogelijk verdwijnt het 'koninklijke' ziekenhuis waar velen bijzondere en mooie herinneringen aan hebben. Omroep West vroeg naar jullie meest dierbare herinneringen en daar werd massaal op gereageerd. Maandag het verhaal van Anja van Maanen. Zij werkte jarenlang in het Bronovo, leerde er haar man kennen en trouwde zelfs in de kapel van het ziekenhuis.
'Ik heb hele goede herinneringen aan Bronovo', vertelt Anja op de plek waar vroeger het oude Bronovo stond. 'Ik zat toentertijd in Amersfoort op school, dus dat is niet naast de deur, maar ik moest hier in Den Haag stage lopen.'
'Ik heb hier toen als keukenassistent gewerkt, want ik was toen nog te jong voor de opleiding.' Voor Anja was dat het begin van iets moois. 'Ja, ik heb in die tijd mijn man ontmoet, want die werkte in de keuken als kok.'

Trouwen en bevallingen

In 1977 besloot het stel te trouwen en dat moest natuurlijk in het ziekenhuis gebeuren. 'We zijn in het Bronovo getrouwd ja', vertelt Anja. 'Je had daar een kapel waar 's zondags diensten werden gehouden. Wij zijn toen daar getrouwd.'
De man van Anja heeft uiteindelijk bijna veertig jaar in Bronovo gewerkt. Zelf is Anja na zes jaar weggegaan, vanwege de geboorte van haar oudste dochter. Waar zij geboren werd, is geen verrassing. 'Ze werd geboren in Bronovo. Mijn andere twee dochters ook.'

Mannelijk bezoek

Tijdens haar stage woonde Anja in het ziekenhuis en daar waren strenge regels wat betreft mannelijke bezoekjes. 'Er was een mentrix en zelfs je vader moest bij haar langs om zich voor te stellen. Als ze toestemming gaf dan moest de vader of de vriend natuurlijk wel voor 23.00 uur wegwezen. Dan gingen ze braaf bij de portier naar buiten, maar aan de zijkant zat een raam waar ze weer netjes door naar binnen kwamen natuurlijk.'
Over de mogelijke sluiting van Bronovo is Anja duidelijk. 'Ik denk dat het een flinke aderlating is hoor, voor de mensen hier in de buurt. Het wordt natuurlijk allemaal van hogerhand besloten, maar het wordt niet aan de mensen zelf gevraagd', besluit Anja.