Moordverdachte yogalerares Julia: 'Ze ging vreemd en leidde een dubbelleven'

Slachtoffer Julia Chernyshova. Eigen foto via Facebook.
Slachtoffer Julia Chernyshova. Eigen foto via Facebook.
DEN HAAG - De Russische yogalerares Julia, die door haar partner Andrei K. in januari 2018 zou zijn vermoord en in stukken werd gezaagd, zou K. hebben bedrogen. Dat zegt de 41-jarige Rus woensdag in de rechtbank. 'Het was een afschuwelijke situatie, ik was er continu over aan het nadenken.'

Onze verslaggever Anniek Enthoven twittert live vanuit de rechtbank. Bekijk haar tweets onderaan dit artikel.

Aan het begin van de zitting woensdagochtend blijkt dat de twee belangrijke pijlers in het leven van Andrei K., zijn werk voor Shell en zijn vrouw Julia, op wankelen stonden. K. kreeg namelijk depressies en stopte daarom tijdelijk met werken. In december 2017 was hij aan het re-integreren, maar kreeg toen een brief van Shell dat hij boventallig was geworden. K. voelde zich afgedankt, het was een grote schok.
In december 2017 kwam ook de tweede grote schok. Julia vertelde dat ze vreemd was gegaan. Ze vroeg K. naar de huisarts te gaan voor een hiv-test, maar hij bleek niet besmet te zijn. 'Het was een afschuwelijke situatie, ik was er continu over aan het nadenken', zegt Andrei over het overspel van zijn vrouw.

In de gaten houden

K. wilde controle krijgen over de situatie en begon Julia in de gaten te houden. Volgens de Rus had Julia seks voor geld en had ze 12.000 bitcoins. Dat heeft hij met eigen ogen op haar telefoon gezien. De rechter zegt echter dat daar geen bewijzen voor zijn gevonden.  
Andrei kocht een babyfoonapp en installeerde die op een tablet. Hij kocht ook een webcam en luisterde een gesprek af in de yogastudio van Julia. K. wilde weten wie er allemaal een sleutel hadden van het huis en of Julia met mannen in huis zou afspreken. 'Ik wilde Julia niet echt afluisteren. Ik was verbaasd dat het werkte', verklaart hij. Andrei kraakte ook de telefoon van Julia en maakte foto's van gesprekken die ze met mannen had en afbeeldingen van haarzelf en mannen. 'Ik was geschokt van haar dubbelleven, ik wilde alles documenteren.'

Geesten in hoofd

Op 7 januari ging het mis. Om 8.58 uur was de laatste keer dat de telefoon van Julia contact maakte met internet. Daarna is er ook geen ov-chipkaart of pinpas meer gebruikt.  K. vertelt dat er die ochtend een heftige ruzie was. 'Julia sloeg me een paar keer. Ze vond dat ik haar niet ondersteunde in haar opleiding, dat ik haar zieke moeder niet hielp. Dat is niet waar.'
Volgens K. heeft hij Julia niet teruggeslagen. Hij herinnert zich dat Julia met haar rug tegen het bed aanzat en niet meer bewoog. 'Ik weet niet meer wat daartussen zat. Ik heb geesten in mijn hoofd, die namen het over.' Tegen de politie zei hij dat ze was vertrokken na de ruzie, dat geloofde hij toen echt, zegt hij. In werkelijkheid zou hij haar die ochtend hebben vermoord. 'Dat was niet de eerste keer dat een entiteit mijn lichaam overnam. Dat gebeurde al eerder', zegt hij in de rechtbank. Hoe dat ging kan hij niet uitleggen.

Flinke verwondingen

Over 7 januari vertelt K. dat hij zich vaag herinnert dat hij Julia duwde. Volgens K. was het de entiteit die dat wilde en de controle overnam. Hoe Julia is doodgegaan weet K. echter niet. Julia had een flinke hoofdwond, het bot was beschadigd in haar hoofd en ze had meerdere blauwe plekken. Al die verwondingen zouden zijn toegebracht toen ze nog leefde, maar K. herinnert zich niks meer.
De rechter merkt op dat K. wel heel goed weet wat Julia allemaal deed. 'Dat was tot op een zeker moment', zegt K. 'U was koel en liet het over u heenkomen', zegt de rechter. 'Maar ze is wel gesmoord en gewurgd.'

In stukken gezaagd

Nadat Julia was vermoord, zaagde K. haar in stukken. 'Het was net alsof ik een passagier was in een auto', zegt K. hierover. 'Ik deed het onder invloed van de entiteiten.' De rechter vindt dat de Rus de verantwoordelijkheid afschuift: 'Het was uw lichaam, u plaatst het steeds buiten uzelf. U zeg dat u psychotisch was, maar dat wordt in het dossier niet bevestigd. Het kan ook jaloezie geweest zijn.'
De politie heeft briefjes gevonden in het huis van K. Dat zou een soort testament zijn, omdat hij zelfmoord probeerde te plegen. 'I am no risk to the general public', stond op een van de briefjes. De rechter ziet hier een weloverwogen afscheidsboodschap in. K. weet het allemaal niet meer goed. 'Het leek me juist om iets op te schrijven. We hadden ruzie, dat schreef ik op.'

Zagen in de badkamer

De dag na de dood van Julia kocht K. een zaag, duct tape, zandcement, een rode kruiwagen en zakken aarde. Hij heeft alle spullen contant betaald, terwijl hij meestal alles pint, zoals twee dagen later bij de supermarkt en Kruidvat. 'Om sporen te wissen?', vraagt de rechter. 'Als ik sporen had willen wissen, had ik wel slimmer spullen gekocht', antwoordt K.
K. zaagde het lichaam van Julia vervolgens in stukken in de badkamer. Als de rechter hier gruwelijke details over vertelt, verklaart K. dat alles 'mechanisch' ging. Maar als de rechter zegt dat het erop lijkt dat K. weinig berouw heeft, wordt hij boos. 'Ik heb iedere dag gehuild. Nu ben ik dood van binnen.'

Twaalf lichaamsdelen begraven

Na het zagen maakte K. de badkamer helemaal schoon, want de dag daarna kwam de makelaar langs. K. deed de twaalf stukken die over waren van Julia in vuilniszakken en begroef ze. De lichaamsdelen werden gevonden in een kist op zijn balkon. Erbovenop lag veel hondenpoep en een bananenschil. 'Alsof ze vuilnis was', zegt de rechter.
Op 9 januari ging Andrei K. naar de politie om aangifte te doen van vermissing van zijn vrouw. K. vertelde aan de politie dat Julia was weggelopen, maar de baliemedewerkster vertrouwde de zaak niet. K. had wondjes en zag er depressief uit.

Serieuze zelfmoordpoging

Andrei kreeg 9 januari de makelaar over de vloer en sprak af met een klusjesman. Ook belde hij met Shell over zijn voortgang en vroeg hij om meer therapie. 'Ik deed normaal, maar voelde me niet normaal', zegt hij. K. belde meerdere keren naar de telefoon van Julia terwijl ze al dood was. 'U speelde de bezorgde echtgenoot, het past in het patroon dat u precies wist wat u deed', zegt de rechter.
Op 11 januari deed Andrei een serieuze zelfmoordpoging. Hij zat in bad en sneed zijn aderen door. Op dat moment belde de politie aan om hem op te pakken. Hij stond met bloedende armen aan de deur.