Agent DH01 over arrestatie Henriquez: 'Wij hebben naar eer en geweten gehandeld'

De twee verdachte agenten worden uit veiligheidsoverwegingen niet bij naam genoemd. Ze zitten in de rechtbank achter een scherm en hun stemmen worden vervormd. DH01 en DH02 vertellen in de extra beveiligde rechtbank van Schiphol hoe ze in de zomer van 2015 Mitch Henriquez arresteren. Agent DH02 neemt de beslissing om de Arubaan aan te houden, omdat hij roept dat hij een wapen heeft. 'Hij rukte zich los, hij was beresterk. Ik heb wel judo gedaan, maar ben niet zo gespierd.'

De aanwezige agenten proberen met man en macht om Henriquez onder controle te krijgen. DH01 vertelt: 'Met beide handen greep ik naar zijn nek om hem naar de grond te dirigeren. Dat lukte met hulp van twee collega’s. Daarna deed ik een hoofdklem.' DH02 vervolgt: 'Ik gaf hem twee tikken in zijn gezicht, maar daar reageerde hij helemaal niet op. Ik riep naar een collega om een beenklem aan te leggen. Die collega sloeg met een wapenstok op de benen en daar zag ik de meerwaarde niet van in.'

Er wordt uitgebreid gesproken over de nekklem of hoofdklem die agent DH01 aanlegde bij Henriquez. De rechter vraagt wat het verschil is. 'Mijn eerste intentie was om een nekklem aan te leggen, dan zit je arm om de hals. Maar dat lukte niet. Ik voelde bijtbewegingen, had mijn armen om zijn hoofd.' DH02 vertelt dat Henriquez bewust bezig was om zijn aanhouding te verstoren. 'Dit was geen paniekreactie, hij wilde onder zijn aanhouding vandaan komen.'

De rechter vraagt DH01 of hij zich afgevraagd heeft of Henriquez in nood was, of hij zich daarom zo verzette. De agent is heel stellig. 'Als je in nood bent, waarom stop je dan niet je verzet? Dat begrijp ik nu niet en dat begrijp ik al 3,5 jaar niet…,' zegt de politieman duidelijk geëmotioneerd. 'Dit was een aanhouding die bijna dagelijks plaatsvindt,' reageert DH02 koel. 'Ik heb gedaan wat me geleerd is, onder zeer moeilijke omstandigheden.'

'Wat zou u nu anders doen die dag?,' vraagt de rechter tot slot aan DH01. 'Dan had ik die dag vrijgenomen.' De twee agenten werken nog steeds bij de politie. DH02 doet bureauwerk, DH01 is bezig met reïntegreren. 'Dat loopt niet van harte, ik ben al 3,5 jaar niet aan het werk, mijn huidige situatie is niet al te best.'

DH01 vervolgt: 'Het is een wond die maar opengereten blijft. Ik hoop dat deze nachtmerrie zo snel mogelijk voorbij is.' Agent DH02 zegt dat het moeilijk is om het leven weer op te pakken. Hij wordt op het werk enorm gesteund door collega's en zijn teamchef. 'Je probeert er wat van te maken. Maar het is met geen pen te beschrijven wat je als politieman meemaakt.'