Verjaardagsfeestje loopt uit op fikse burenruzie: 'Ik zal voortaan mijn verstand gebruiken'

Schrijvers van de rubriek 'Bij de politierechter'| Tekening: Theresa Hartgers
Schrijvers van de rubriek 'Bij de politierechter'| Tekening: Theresa Hartgers
DEN HAAG - 'Ik was jarig en vierde dat in de tuin, met een borreltje erbij', vertelt Marcel. 'De buurvrouw riep plotseling vanuit haar raam: ken die kankerherrie wat zachter? Toen ben ik naar boven gelopen', legt de 36-jarige verdachte uit aan de politierechter. Het verjaardagsfeestje eindigt in een flinke ruzie. Marcel trapt de voordeur van de buurvrouw kapot en hij zou haar hebben geduwd.
Marcel geeft toe dat hij de deur uit de sponning trapt. 'Ze schold me helemaal de tering. Mijn vrienden moesten me tegenhouden. Toen ze ook mijn vrouw begon uit te schelden, heb ik een paar trappen tegen de deur gegeven. De schade heb ik al betaald aan de woningbouw. Later kreeg ik een aangifte van mishandeling binnen, maar dat is gewoon niet gebeurd', zegt de verdachte boos.
'Buurvrouw Riet zegt dat u haar duwde en dat ze met haar nek op de trap viel. Ze heeft in het ziekenhuis een scan laten maken', zegt de politierechter. Marcel reageert geïrriteerd. 'Ik stond daar met buurman Sjaak en die hield me tegen. Ik kon er niet eens bij. En Sjaak is een beetje te groot voor mij om daar voorbij te komen', zegt de magere verdachte.

Absoluut geen duwen en trekken

De rechter vermeldt dat er ook een buurman is die iets heel anders heeft verklaard. 'Dat er absoluut geen duwen en trekken is geweest, alleen die schop tegen de deur.' Marcel knikt en wil wat vragen. Hij rommelt in zijn papieren: 'Waarom is er op die avond geen ambulance gebeld voor die zere nek?' De rechter weet het niet: 'Ik ga alleen over het dossier.'
'Er is later een scan gemaakt en daar was niets op te zien. Ze had ook geen uitwendig letsel', weet de offcier van justitie. De aanklager zet vraagtekens bij de aangifte van buurvrouw Riet. 'Vooral omdat de agenten die de ruzie kwamen sussen niets hebben gehoord over een mishandeling. Ik twijfel, omdat er sprake was van een burenvete. Misschien is er wel iets afgestemd.'

Mediationtraject

Marcel knikt. 'Het loopt helemaal uit de hand daar. Ze zijn mijn kinderen aan het terroriseren. Ze lokken me de tent uit. Ze willen dat ik door mijn slof heen ga.' De officier benadrukt dat er is geprobeerd een mediationtraject te starten, maar dat de buurvrouw niet wilde meewerken. 'U wilde dat wel, dat wil ik wel even gezegd hebben.'
De officier eist een geldboete van 300 euro waarvan de helft voorwaardelijk. 'Ik vraag vrijspraak voor de mishandeling, maar voor de vernieling bent u strafbaar.' Marcel lijkt opgelucht: 'Het schoppen tegen die deur is dom geweest, ik zal voortaan mijn verstand gebruiken. Die 150 euro is prima. Effe een paar overuurtjes maken, dat komt wel goed.'

Geen pais en vree

De rechter neemt de eis van de officier over. 'Ik spreek u vrij van mishandeling. Maar die kapotte deur gaf wel gedoe in de buurt. Iedereen heeft het gezien en het is nog steeds geen pais en vree met de buren. Dan is 150 euro een mooi bedrag.' Marcel pakt zijn spullen. 'Ik ga niet in beroep. Laten we het maar gauw afhandelen.'
In het kader van de privacy zijn de namen gefingeerd.
Dit is een artikel in de reeks 'Bij de politierechter'. Meer verhalen lezen?