Lintjesregen 2019: Lees hier wie er in Delft een lintje heeft gekregen

Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau © Kanselarij der Nederlandse Orde
DELFT - In Delft hebben negen inwoners vrijdag een Koninklijke onderscheiding ontvangen. Drie van hen zijn benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau en vier tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Twee Delftenaren zijn benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Tekst zoals aangeleverd door de gemeente Delft
Benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau
1. Anneke de Vries-Engelsman
Anneke de Vries-Engelsman is al decennia lang pastoraal medewerker bij de Protestante Gemeente Delft. Ze legt huisbezoeken af, bezoekt behoeftige mensen waarmee ze goede en lange gesprekken voert. Ze heeft altijd een luisterend oor of een bemoedigend woord voor hen die dat het hardste nodig hebben. Ze stuurt ook mensen (bijna elke dag) een kaartje, belt ze op, stuurt een e-mail of een appje. Soms wordt ze zelfs mantelzorger, omdat familie, vrienden of kennissen het laten afweten of de zorg voor een naaste niet kunnen opbrengen. Mensen die eenzaam zijn, koppelt ze aan elkaar.
Ze bezorgt het kerkblad, werkt mee aan de actie Kerkbalans, de kindernevendienst, schenkt koffie, helpt mee met ochtendwijdingen in woonzorgcentrum de Lindenhof en is gastvrouw bij evenementen in de Oude Kerk. Daarnaast is ze vrijwilliger bij de Delftse Buur, waar ze wekelijks asielzoekers en statushouders ontmoet en begeleidt.
Bij Open Doors zet ze zich in voor christenen die vanwege hun geloof elders in de wereld worden vervolgd. Ze is
collectant bij ZOA, een christelijke stichting die zich inzet voor mensen in crisisgebieden en bij de Hersenstichting. Ook is ze wekelijks actief in een hardloopgroep bij AV40 en bij een zwemgroep.
2. Hans van Wingerde
Hans van Wingerde was als middelbare scholier al mantelzorger en is dat sindsdien gebleven. Ook nu de mensen voor wie hij zorgde zijn overleden, bezoekt hij nog altijd zieke mensen en ouderen die eenzaam zijn. Hij is al meer dan dertig jaar als vrijwilliger, lector en lekenvoorganger actief in de Delftse Rooms-Katholieke kerk. Op zondagen leidt hij zelfstandig diensten. De overwegingen daarvoor schrijft hij in zijn vrije avonduren. In wat hij doet en zegt, weet hij veel mensen te inspireren en steunen.
Hij was vijftien jaar actief in het actiecomité tot behoud van het interieur van de Maria van Jessekerk. Ook zette hij zich in voor de restauratie van de toren en het orgel van de Nicolaas en Gezellenkerk. Sinds 1993 vormt hij samen met Kees Kouwenhoven het duo No Smoking. Ze verzorgen gezellige bijeenkomsten in verpleeginrichtingen en bejaardencentra.
Naast zijn werk als juridisch adviseur bij de gemeente Delft is hij daar ook, al vijftien jaar, vertrouwenspersoon. Hij biedt, veelal in eigen tijd, een luisterend oor en zo nodig bemiddeling of advies. Met zijn warmte en empathisch vermogen weet hij een situatie vaak te verbeteren of zelfs op te lossen.
3. Karin van der Spek-De Leeuw
Karin van der Spek-De Leeuw is sinds 1992 radiomaker van kinderprogrammas. Eerst bij Omroep Rijswijk bij het programma Kinderhoek, waar ze 23 jaar vrijwilligerswerk en vele andere activiteiten deed. Ze maakte niet alleen radioprogrammas, maar was ook eindredacteur, hielp mee met de kabelkrant, teletekst en tv-uitzendingen. Ze beheerde de social media-kanalen als YouTube en Facebook en was  lid van de redactieraad.
Ze is niet alleen radiomaker, maar zette ook cursussen radio maken op voor kinderen van 8 tot 12 jaar. Daarmee geeft ze de ontwikkeling van kinderen een enorme impuls. Sinds 2014 is zij als vrijwilliger actief bij Stadsradio Delft met het programma DelftKidz.
Met haar radiowerk voorziet ze in de informatievoorziening voor kinderen (en ook volwassenen) die niet taalvaardig genoeg zijn. Voor mensen die moeite hebben met lezen en schrijven en voor wie bijvoorbeeld een krant lezen niet vanzelfsprekend is, neemt radio of televisie een belangrijke plaats in. Zo kunnen ze zich laten informeren over gebeurtenissen in hun directe omgeving. Karin van der Spek-De Leeuw levert daar, samen met haar broer Harold, al meer dan 25 jaar een belangrijke bijdrage aan.
Benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau

4.Carla Jonquière-Dees
Carla Jonquière-Dees was van 1978 tot 1981 lid van de Delftse werkgroep Kind en Ziekenhuis. Hier zorgde ze voor de productie van een diaserie waarmee artsen en verpleegkundigen werden geïnformeerd over de grote impact van ziekenhuisopname voor kinderen.
Daarna ondersteunde ze in Jemen een Moeder en Kindzorg kliniek. Terug in Nederland sloot ze zich als vrijwilliger aan bij de PvdA Delft en Midden-Delfland. Van 2001 tot 2012 was ze secretaris en drie maal lid van de commissie die bestuursleden en kandidaat-wethouders selecteerde.
Haar talent als verbinder zette ze tussen 2006 en 2014 ook in bij het bureau Bemiddeling & Mediation Politie Haaglanden. Als conflictbemiddelaar en mediator ondersteunde ze pro bono mensen in conflictsituaties.
In 2014 werd ze voorzitter van Humanitas, afdeling Delft, Rijswijk en Pijnacker-Nootdorp. In deze functie, die ze nog altijd vervult, leidde ze onder meer de onderhandelingen voor de fusie tussen de afdeling Delft en Rijswijk en Pijnacker-Nootdorp. Als voorzitter weet ze een sfeer van saamhorigheid en gezelligheid te scheppen waarin de bestuursleden, coördinatoren en rond de 220 vrijwilligers gedijen.
In 2015 werd ze de eerste formele voorzitter van Stichting Prinsenkwartier. In de periode dat ze voorzitter was, tot juni 2018, groeide het Prinsenkwartier uit tot een hotspot voor experimenten op maatschappelijk en technisch gebied.
5. Gertjan van den Beuken en  6. Ingeborg Hoenders
Soms kan verdriet de aanleiding vormen voor mooie daden. Gertjan van den Beuken en Ingeborg Hoenders werden vijfentwintig jaar geleden ouders van zoon Max, die het Prader-Willi Syndroom bleek te hebben; een zeldzame genetische aandoening. Het is hen gelukt om hun verdriet hierover om te zetten in iets goeds.
In 2003 hebben zij samen de Stichting Prader-Willi-Fonds opgericht. Dit deden zij omdat zij informatie over het syndroom misten. Zij hadden het gevoel dat zij aan hun lot werden overgelaten. Kennis over het syndroom was tenslotte schaars en versnipperd. Daar wilden ze wat aan doen. En daarom hebben ze sindsdien een heel groot deel van hun tijd in de stichting gestopt.
Met het Prader-Willi-fonds organiseren Gertjan en Ingeborg sponsoracties, om financiële middelen te verwerven. Daarmee financieren ze wetenschappelijk onderzoek naar het syndroom én worden projecten financieel ondersteund. Inmiddels hebben ze al meer dan ¬ 500.000 kunnen besteden aan diverse onderzoeken. Ook hebben ze een koolkit ontwikkeld én een digitaal expertisecentrum waar ouders en betrokkenen kennis kunnen vinden en ervaringen kunnen delen. Dankzij hen hoeven ouders die nu een kind krijgen met dit syndroom, zich niet meer te voelen alsof ze aan hun lot worden overgelaten.

7. Toon van Helfteren
Toon van Helfteren heeft zich op ongeëvenaarde wijze ingezet voor het Nederlandse basketbal. Hij heeft 205 keer als international gestreden voor de Nederlandse vlag, en 123 keer als bondscoach. Hij is daarmee record-international en bondscoach met de meeste interlands achter zijn naam  de combinatie van 205 wedstrijden als international en 123 wedstrijden als bondscoach is zelfs wereldwijd een ongeëvenaarde prestatie.
Zijn grootste prestatie leverde hij in 2014 als bondscoach. De Nederlandse Basketbal Bond kon de Nederlandse ploeg wegens financiële problemen en wegvallende steun van het NOC*NSF niet de support bieden die de ploeg verdiende. Van Helfteren maakte toen als bondscoach het verschil. Met zeer beperkte middelen slaagde hij erin het Nederlandse basketbalteam geplaatst te krijgen voor de Europese kampioenschappen  voor het eerst in 25 jaar.
Daarnaast heeft hij als gymleraar de leerlingen van het Stedelijk Dalton Lyceum in Dordrecht 41 jaar lang de liefde voor sport en bewegen bijgebracht. Hij was één van de initiatiefnemers van de Dijkloop, een jaarlijkse run van 5 kilometer voor deze leerlingen. Nu, na 35 jaar is deze Dijkloop nog steeds een begrip op de school. Zon 30.000 leerlingen hebben deze loop inmiddels volbracht.
Benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw

8. Jan Dirk Jansen
Jan Dirk Jansen is decaan van de TU Delft-faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen en het academisch boegbeeld als het gaat om het toepassen van innovatieve technologieën om ondergrondse bronnen te winnen. In 1999 begon hij als assistent-professor, naast zijn baan bij Shell. In 2010 werd hij fulltime academicus, op de leerstoel Reservoir Systems & Control, om een jaar later voorzitter te worden van de afdeling Geoscience & Engineering. Vorig jaar stapte hij over naar Civiele Techniek en Geowetenschappen.
Verbinding maken, verbondenheid creëren tekent zijn aanpak. Hij weet topwetenschappers uit allerlei disciplines enthousiast te krijgen om samen te zorgen voor maatschappelijke impact. Zoals bij het Delft Aardwarmte Project, om een geothermische bron te realiseren op de TU-campus.
Hij weet ook wetenschap en samenleving te verbinden. Als expert bij hoorzittingen over schaliegas, als lid van de Wetenschappelijke Adviescommissie Groningen van het Ministerie EZK, van de afdeling Olie- en Gastechnologie van KIVI en van de Mijnraad, een adviesorgaan van de Minister van EZK. Zo heeft hij zich intensief ingezet om met de andere leden van deze raad de Minister te voorzien van een goed onderbouwd en consistent advies over de versterkingsopgave in de provincie Groningen vanwege het besluit om de gaswinning in 2030 te staken.

9. Miraslov Zeman
Miraslov Zeman werkt als hoogleraar bij de TU Delft en is vooral pionier en expert op het gebied van duurzame energie. Hij heeft nieuwe technologieën ontwikkeld om de efficiëntie van zonnecellen te optimaliseren. Daarmee heeft hij andere wetenschappers in staat gesteld om hun materialen te verbeteren.
Het resultaat daarvan: ruim 50 procent van de nu verkochte zonnepanelen wereldwijd bevat de door hem bij de TU Delft ontwikkelde technologie. Naast het efficiënter maken van zonnepanelen werkt hij ook aan de ontwikkeling van een stabiel elektriciteitsnetwerk, dat geschikt is voor fluctuerende wind- en zonne-energie.
Ook Zemans activiteiten op het gebied van onderwijs en het delen van kennis zijn baanbrekend. Zo noemt de mondiaal gezaghebbende onderwijsinstelling MIT  Massachusetts Institute of Technology  zijn Massive Open Online Course over zonne-energie. Hij deelt deze kennis en vermenigvuldigt daarmee deze kennis: door deze kennis open en online aan te bieden, kunnen de nieuwe technieken ook in ontwikkelingslanden worden toegepast.
Naast onderzoek en onderwijs stimuleert Zeman ook het ondernemen in duurzaamheid. Hij heeft de Slowakian Renewable Energy Agency opgericht, om zonder winstoogmerk het gebruik van zonne-energie in Slowakije te bevorderen, en ondersteunde twee Delftse startups, Eternal Sun en Delft Spectral Technologies.