'Raar gevoel' in Scheveningse Bosjes: 'Moet ik hier wel in mijn eentje komen?'

Sinds de moord, afgelopen zaterdag, is het volgens sommigen een stuk rustiger in de Scheveningse Bosjes. 'Er lopen altijd mensen, honden, jongeren die lekker op bankjes zitten, picknickers', zegt de vrouw. 'En nu? Nu is het gewoon stil.' De eigenaresse van de labrador heeft zichzelf gedwongen om gewoon te gaan wandelen. 'Maar als je hier dan loopt en je ziet ineens een onbekend iemand, dan denk je: zou het iemand met kwade bedoelingen kunnen zijn? Je weet het nooit, maar ik was wel een beetje angstig.'

Op de plek waar de 56-jarige vrouw zaterdagmiddag dood werd gevonden, staat een enkeling even stil. Soms wordt er een bloemetje neergelegd. 'You were an example to many of us, dogwalkers', staat op een van de kaartjes geschreven. Twee mensen die zeggen de vrouw goed te kennen, herdenken haar in stilte.

Een man die het slachtoffer regelmatig sprak, zegt dat het anders voelt om zijn hond uit te laten in het bos. 'Het valt me op dat je minder mensen ziet dan normaal.' Hij bedenkt zich hardop dat dit iedereen had kunnen overkomen. 'Je gaat wel denken: moet ik hier wel in mijn eentje komen? Mijn hond is ook niet zo'n bloeddorstig monster, dat hij mogelijke aanvallers van mij afhoudt.'

Hij heeft er wel eens agressie meegemaakt. 'Een man deed heel akelig tegen me. Hij dreigde ook: ik trap je hond dood. Maar ik was toen met meerdere mensen.' Het voorval was vervelend, maar had voor de man geen invloed op het gevoel van veiligheid. 'Ook nu niet.'

Het is dan wel rustig in de Scheveningse Bosjes, tóch praten de hondeneigenaren die elkaar tegenkomen wel met elkaar over de moord én het slachtoffer. 'Ik had regelmatig praatjes met haar', vertelt de vrouw met de labrador. 'Het was een ontzettend leuke en lieve dame, die ook mijn hond altijd snoepjes gaf.' Andere mensen in het bos denken er net zo over.

Een andere man kijkt er iets anders naar. 'Het is wel iets rustiger hier, maar dat kan net zo goed aan het weer of het tijdstip liggen.' Toch vindt hij het een prettig gevoel dat er nu een verdachte vastzit. 'Dat er aan wordt gewerkt geeft me wel een goed gevoel.'

Hij noemt het tragisch wat er is gebeurd. 'Het is verschrikkelijk als je hier met je lieve honden komt lopen en je komt niet meer thuis. En je honden wel.' En daardoor is hij iets meer op zijn hoede tijdens het uitlaten van zijn honden, geeft hij toe.

Dat blijkt ook wel als wij hem aanspreken. 'Je kijkt naar de mensen die je kent. Jij komt net aanlopen, je bent iemand die ik niet ken en kijkt een beetje rond. Dan heb je inderdaad iets van: even kijken wat hij wil.'

De politie rijdt zo nu en dan rond in de Scheveningse Bosjes. En zaterdagmiddag, precies een week na de moord, wordt er een passantenonderzoek gehouden. 'We zijn op zoek naar meer informatie om te achterhalen wat daar precies is gebeurd', zegt een woordvoerder. 'We willen graag mensen spreken die daar vaak komen.'

De eigenaresse van de labrador denkt dat het snel weer als vanouds zal zijn. 'Ik denk dat ik nu die spanning een beetje voel, maar als ik vanmiddag of morgen ga dat het dan minder is. Ik moet gewoon weer even wennen.' Ze is blij met een praatje. 'Als ik mensen tegenkom dan ben ik weer een beetje opgelucht. Dus ik vind het fijn dat jullie hier rondlopen.'

LEES OOK: