Bekend geworden door 'kutkeeper', maar VVSB-coach Eric Meijers is meer

Meijers tekende bij VVSB dus met een straatlengte achterstand op de veilige vijftiende plaats, maar hij tekende ook met een persoonlijke achterstand. De voetbaltrainer, die furore maakte tijdens de documentaire 'Voetbal is Oorlog', werd bij zijn aanstelling in Noordwijkerhout namelijk niet geroemd om zijn trainerskwaliteiten, maar vanwege zijn uitspraken.

Als trainer van Achilles '29 noemde hij zijn keeper herhaaldelijk een 'kutkeeper', en dat terwijl de camera’s draaiden. En ook de plaatselijke krant was 'kwalitatief uitermate teleurstellend'. Voetbalminnend Nederland en televisieprogramma’s smulden ervan en Meijers liep rond met een stempel op zijn hoofd. 'Is dat die 'kuttrainer' van die 'kutkeeper'?'

Maar wie is Eric Meijers nou eigenlijk? Waarom koos hij ervoor naar VVSB te gaan, een goede twee uur rijden vanaf zijn woonplaats Nijmegen. En heeft de hype rondom de 'kutkeeper' nou in zijn voor- of nadeel gewerkt? We spraken uitgebreid met hem op het strand van Noordwijk.

'Eigenlijk ben ik een heel burgerlijke man, die al dertig jaar getrouwd is. Een zoon en een dochter heeft, voetbal de belangrijkste bijzaak in het leven vindt en dat gaat mij eigenlijk al 28 jaar hartstikke goed af. Voor de rest houd ik wel van een stukje humor en probeer ik bij tijd en wijlen het leven te relativeren. Maar aan de andere kant: winnen zit in mijn bloed, daar word ik vrolijk van, en dan heb ik vrienden, dan is het gezellig. Gelukkig heb ik heel veel gewonnen in mijn carrière.'

'Heel moeilijk. Als je in een gebied terecht komt waar je eigenlijk nog nooit gewerkt hebt, en waar je alleen maar herkend wordt door de clipjes van Veronica Inside, dan weet je dat je het dubbel en dwars waar moet maken en laten zien dat je een goede trainer bent. Dat moet je altijd, iedere dag. Bij VVSB heb ik vanaf dag één keihard gewerkt om te gaan slagen met z’n allen.'

'Nou, dat denk ik niet. Mij niet in ieder geval, misschien mijn familie wel in het begin. Want het is natuurlijk niet leuk, en ik ben er ook niet trots op. Aan de andere kant gebeurt het in de volle emotie, en het hoort bij je vak. Ik heb die microfoon op mijn borst gehad en ik kan het niet verbergen.'

'Het is landelijk uitgelicht en ze zullen mij altijd blijven herinneren aan die uitspraak, maar aan de andere kant heb ik in die 28 jaar dat ik trainer ben ook wel een hele hoop andere dingen gedaan. Ik heb het een plek gegeven, heb het ludiek afgesloten met een carnavalshit en weer verder gegaan tot de orde van de dag.'

'Heel kort. VVSB stond er natuurlijk super slecht voor en ik moet zeggen: we hadden meteen in het eerste gesprek een goede klik met elkaar. En toen hebben we snel doorgepakt. Binnen een paar dagen was het rond.'

'Ik kwam ook al flink wat jaren over de vloer bij VVSB met Achilles '29 in de topklasse. Ik heb altijd een goed gevoel gehad bij de club en dat speelde wel mee in mijn beslissing, om te zeggen: ik ga het gewoon doen.'

'Zeker met microfoon om, ja, zeker wel. Maar dit is ook emotie wat bij de topsport hoort, en daarom weten mensen die in dit vak zitten ook dat dit negen van de tien keer in de kleedkamer gebeurt.'

'Nee, kijk: kennis is macht. Je moet de juiste snaar raken bij de groep, een goed plan hebben met die spelers, logisch trainen. Je probeert op die manier respect af te dwingen bij de groep. En ik denk dat dat goed gelukt is, waardoor wij een winnend elftal binnen de krijtlijnen hebben gekregen.'

'Bij de keeper niet. Want wij hebben met Ruben Valk een heel goede keeper. Nee, zeker niet. Het is onvergelijkbaar. Als je met dat soort kreten komt, dan word je vaak uitgelachen door de jongens. Je moet wel een bepaald verhaal hebben, een bepaalde visie waar de jongens in geloven. En je moet in gesprek komen met de jongens. Bij VVSB is dat wel gebeurd de afgelopen tijd.'

'Nee, eigenlijk niet. Je moet altijd onthouden: als je iets leuk vindt, dan is de afstand geen issue. Dat is het voor mij echt nooit geweest, omdat ik met veel plezier deze kant op rijd. En als ik daar vanuit de jongens en de club veel voor terug krijg, dan maakt het niet uit of je drie kwartier, een uur of anderhalf uur in de auto zit.'

'Ik weet inmiddels ook hoe moeilijk het is als je midden in het seizoen instapt bij een club die totaal niet draait. Dat heeft tijd nodig. Het heeft bij ons zeker twee tot drie maanden geduurd om tot een succes te komen. Alleen ik had vanaf het begin heel veel vertrouwen in de selectie, vandaar dat ik ook nooit gewanhoopt heb, maar midden in een seizoen instappen was wel nieuw voor mij. Dat is moeilijk en heb ik aan den lijven ondervonden.'

'Ik ben een man van de continuïteit, ik heb heel weinig clubs gehad. Maar ik geloof daar in. Ik geloof ook dat spelers langer bij een club moeten blijven, en dat er altijd kansen komen als ze fit zijn. Dat probeer ik ook uit te stralen en geloof ik heilig in.'

'Soms heb je het gevoel dat je weleens eerder naar huis kan gaan bij een wedstrijd, omdat je dan denkt dat je totaal geen invloed hebt op je spelers, en het andere moment kan dat ook zo weer anders zijn.'

'Ik ontmoet hier aardige mensen, reële mensen ook, die weten waar we vandaan komen. Bij VVSB voelt niemand zich groter dan de club, en daar voel ik me wel bij thuis. Want we zijn allemaal maar een schakeltje om ervoor te zorgen dat je wint.'

'De Bollenstreek ademt voetbal. Ik heb in mijn leven 24 keer de derby Achilles '29 tegen De Treffers mogen coachen. Groesbeek is de Bollenstreek in het klein, daar zitten zes voetbalclubs in een gebied met 18.000 inwoners. In de Bollenstreek heb je misschien wel twintig clubs in een iets groter gebied, waar veel mensen het iedere dag over voetbal hebben. Ik ben een bevoorrecht mens dat ik hier mag werken.'

'Nou, na Scheveningen (6-1 verlies tegen concurrent begin februari) zat er echt geen leven meer in de groep. Tuurlijk ga je denken: ik krijg het niet aan de praat. Hoe kan dat toch? In een vriendschappelijke wedstrijd tegen Rijnsburgse Boys hebben we het systeem omgegooid en toen ging het lopen. En zo zie je maar: als trainer moet je nooit opgeven en altijd moet zoeken naar kansen en oplossingen. En dat geeft mij wel een kick.'

'Keihard werken, goede oefenstof aanreiken en de jongens moeten zoveel mogelijk zichzelf kunnen zijn. We hebben heel lang last gehad van een mentaal probleem, één helft goed spelen en de andere helft niet. En je ziet de laatste twee maanden dat dat uit de groep verdwijnt. Dat is een ontwikkeling die je doormaakt als je wint. En dat is heel belangrijk. Een uitspraak van mij is: een overwinning helpt beter dan tien dokters. En als je dan twee keer gaat winnen, dat helpt nog beter.'

'Ja, dat heb je gezien in de documentaire. Haha. Er zit bij mij iets van binnen, de absolute wil om te winnen. Dat hoort in de topsport. Dan verleg je je grenzen, en dan ga je wel eens over een grensje heen. Dat moet ook. Want anders ben je niet geschikt voor het vak. En dat zit wel in het DNA van Eric Meijers.'

Zaterdagmiddag staan er weer camera's op Meijers gericht. Niet omdat hij zijn keeper gaat uitschelden, maar omdat hij wellicht het onmogelijke mogelijk gaat maken. En als het Meijers lukt om VVSB in de tweede divisie te houden, dan moet voetbalminnend Nederland zich hardop afvragen hoe 'kut' Meijers daadwerkelijk is.