Hartverscheurende verklaringen slachtoffers van Malek F.: 'Ik had zoveel pijn, dat ik dood wilde'

De student J.K. – de slachtoffers worden aangeduid met initialen – tegen Malek F.: 'Je bleef maar steken. Ik was bang dat mijn leven op een nare manier zou eindigen. Niemand trok je van mij af. Toen je mij losliet voelde ik het bloed uit mijn lichaam stromen. Ik dacht: ik ga doodbloeden.' 

De advocaat van J.K. leest zijn verklaring voor en gaat verder: 'Nu meer dan een jaar later denk ik vaak: had ik het maar niet overleefd. De stress en de pijn zijn mij te veel. Ik had een leuke bijbaan een druk sociaal leven en een studie aan de Haagse Hogeschool. Bijna iedere nacht schreeuw ik het huis bij elkaar. Ik heb hyperventilaties en last van woedeaanvallen. Ik ben continu bang en alert. Ik ben zelfs bang voor mijn familie, dat ze hetzelfde mee zullen maken. Door jou durf ik vrienden en familie met een baard niet te zien.'

'De wonden die ik door jou heb, zijn niet alleen pijnlijk maar ook lelijk. Ik heb op acht plekken littekens. Als ik er naar kijk word ik er onzeker en verdrietig van. Hoe kon je mij dit aandoen? Ik zie mijn toekomst somber in. Ik kan niet meer studeren', zegt hij tegen de verdachte.

'Ik wens jou oprecht een helse straf toe.' Malek F. reageert: 'Het spijt me, diep in mijn hart.'

Bij slachtoffer M.S.K. werd de keel doorgesneden. Hij zat op dat moment ontspannen in de zon. De zwager van M.S.K. leest zijn verklaring voor. 'Het was op dit moment dat mijn hoofd naar achter werd getrokken. Ik riep 'he what the fuck', maar de woorden kwamen raar uit mijn mond.'

'Ik voelde geen huid, maar vlees, warm vlees en ik zag de mouw van mijn blouse roodkleuren. Ik werd overweldigd door een gevoel van ongeloof. Ik zei tegen mijn vriendin: 'I love you baby, i'm gonna die.'

'Ik zag zwart en flitsen. Ik dacht: zo voelt het om dood te gaan. Ik zat in een plas bloed die steeds groter werd. Ik zag hoe de ambulance arriveerde bij de dader. Mijn vriendin was daar woedend over. Ik had daar de kracht niet meer voor.'

'Ik voel me in de steek gelaten, door de instanties die beter hadden moeten screenen. Ik ben teleurgesteld in de rechtstaat. Was dit incident wel een incident. Ben ik de enige die daar af en toe aan twijfelt? De rechtbank als ambulance van de rechtstaat. Rijden we naar de verdachte of bieden we hulp aan de samenleving?', vraagt hij zich af. Malek F.: zegt tegen het slachtoffer: 'Het spijt me.'

Ook F.F.M.M. werd op 5 mei 2018 neergestoken. Zijn advocaat leest zijn verklaring voor. 'Het was een prachtige zonnige Bevrijdingsdag. Voor mij is het een gezegende maand, omdat die valt voor de ramadan.'

'Ik zag een glimmend voorwerp en lag ineens op de grond. Mijn nek voelde als een warmwaterbad. Alles werd zwart. Ik dacht: ik ga dood. Ik dacht: ik ga mijn vrouw en kinderen nooit meer zien. Ik was verbaasd dat ik ze weer terug zag.'

'Ik voelde daarna helse pijn. Iemand stelpte mijn bloedingen. Op de spoedeisende hulp had ik zoveel pijn, dat ik dood wilde. Ik kon niet meer bewegen, bang voor mijn toekomst. Dat ik niet meer kon werken. De periode in het ziekenhuis was een hel. De eerste periode was ik somber. Ik was overal voor afhankelijk van mijn vrouw. Het was voor ons beiden zwaar.'

'Als ik de deur uit moet krijg ik hartkloppingen. Ik durf niet in afgesloten ruimtes te komen. Zou ik ooit nog fulltime kunnen werken?', vraagt hij zich af. 'Ik word behandeld. Ik heb nog een lange weg te gaan. Ik heb nog paniekaanvallen en ben depressief. Ik heb hoofdpijn en gebruik slaapmedicatie. Ik vind dat deze verdachte het hellevuur verdient.'

Ook tegen F.F.M.M. zegt Malek F.: 'Het spijt me.'