Dief Anton: 'Ja, ik ben stom geweest en ik moet op de blaren zitten'

Op 18 mei van dit jaar rijdt Anton, naar eigen zeggen puur toevallig, langs het betreffende inzamelpunt. En alsof het zo moet zijn, ziet hij daar een motorblok in een oude quad liggen waar hij precies naar op zoek is. Anton: ’Dat was voor mij een trigger. Daarnaast zag ik dat het hek van het terrein kapot was. Het werd me allemaal veel te makkelijk gemaakt.'

Eenmaal bij de quad ziet Anton ook nog een laptop in een naastgelegen container liggen. Die hangt hij over het hek, klaar om later mee te nemen. Maar wat Anton niet weet is dat ondertussen iemand hem op camerabeelden in de gaten houdt en de politie belt. Anton is er gloeiend bij. 'Ja en het stomme is: terwijl ik daar liep had ik al spijt,' beweert de Gouwenaar. 'Ik dacht bij mezelf: dit heb je toch eigenlijk niet nodig.'

Maar wat blijkt, Anton (een lange kale man) is al eerder op camerabeelden van het afvalpunt te zien. Zo neemt hij op 16 mei ook al een laptop mee. En daar blijft het niet bij. Ook op beelden van 13 mei zie je Anton buiten de openingstijden over het terrein lopen. Dit keer overigens zonder iets mee te nemen.

De officier van justitie vindt het een kwalijke zaak. 'Ook al is het afval, het blijven ingezamelde goederen. En het wegnemen daarvan is verboden.' Anton is trouwens geen onbekende voor politie en justitie. Hij heeft een strafblad van tien pagina's. De laatste vijf jaar werd hij meerdere keren veroordeeld voor diefstal of heling. Iedere keer bleef een gevangenisstraf hem bespaard, maar dat lijkt vandaag niet te gebeuren.

'U bent meermalen gewaarschuwd. U moet wat mij betreft nu echt een keer gaan zitten', vindt de officier van justitie. Ze eist een week gevangenisstraf. Antons gezicht betrekt en er klinkt een diepe zucht. 'Ik weet het. Het is mijn eigen schuld en mijn probleem, maar een gevangenisstraf gaat mij echt niet helpen.'

Zo zou het een probleem zijn voor het draaiende houden van zijn 24/7 calamiteitenbedrijf. Anton legt de rechter uit dat hij continu wordt gebeld door mensen bij wie ramen of sloten stuk zijn gemaakt. Hij voegt daar lachend aan toe: 'Dat is makkelijk, want als je zelf inbreekt, weet je hoe je het weer moet maken.' De rechter lacht niet. 'Laten we hier geen grapjes over maken.'

Toch lijkt ze wel gevoelig voor het argument van Anton. Ze vermindert een week gevangenisstraf naar een dag. Maar mocht Anton toch weer de mist in gaan, dan moet hij wel tachtig uur werken. 'Zien we u hier dan nooit meer terug?', vraagt de rechter. Anton: 'Het stopt nu. U denkt nu vast dat zegt hij vaker. Maar echt, het stopt nu.'