Man (70) valt en schreeuwt om hulp, 'maar mensen liepen gewoon door'

Geparkeerde fietsen, ter illustratie.
Geparkeerde fietsen, ter illustratie. © Omroep West
LEIDEN - Ze is er nog steeds verdrietig over. De 70-jarige Leidse vader van Ainar Leui viel donderdagavond en kreeg een stapel fietsen over zich heen, maar werd vervolgens door niemand geholpen. 'Hij schreeuwde om hulp, maar mensen liepen gewoon door.' Door het verhaal te delen, hoopt Ainar mensen wakker te schudden.
De vader van Ainar (25) maakt regelmatig een wandeling door Leiden. Ook donderdagavond loopt hij een rondje als hij zich bij de Beestenmarkt opeens licht in zijn hoofd voelt. Hij verliest zijn evenwicht en pakt een fiets vast. Hij raakt zijn bewustzijn kwijt en valt.
Op het moment dat hij zijn ogen opent, ligt hij op de grond onder een stapel fietsen die hij mee heeft getrokken in zijn val. Hij heeft pijn en roept om hulp. 'Maar mensen keken naar hem en liepen door', vertelt Ainar. Uiteindelijk weet hij op eigen kracht onder de hoop vandaan te komen, hij strompelt naar het ziekenhuis. Zijn linkerribben en linkerarm blijken gekneusd.

'Het doet me nog steeds veel'

Als haar vader haar later vertelt wat er is gebeurd, wil Ainar het in eerste instantie niet geloven. 'Ik heb drie keer aan hem gevraagd of het echt zo was. Maar toen hij zei "zie je me aan voor leugenaar?" wist ik dat het echt waar was. Hoe kun je nou zo zijn? Het doet me nog steeds heel veel', zegt ze geëmotioneerd. 'Het is op een plek midden in het centrum, er zijn zoveel mensen die het gezien hebben, maar niemand deed iets.'
Ze besluit het verhaal op Facebook te delen. 'Ik vond dat het gedeeld moest worden. Ergens kan ik wel begrijpen dat het is gebeurd. Het is 2019 en er gebeuren veel nare dingen. Mijn vader is een getinte man en misschien dachten mensen dat hij dronken was. Maar kom op: je hoort gekreun en geroep, dan kun je toch op zijn minst vragen hoe het met hem gaat? Of anders een ambulance of politie bellen?'

'Ik hoop dat we naar elkaar kunnen omkijken'

Ze hoopt dat mensen door het verhaal aan het denken worden gezet. 'Ik hoop dat we naar elkaar kunnen omkijken.' De reacties op Facebook stromen inmiddels binnen. 'Heel veel lieve berichten, ik mag niet klagen. Het is heel lief, maar tegelijkertijd denk ik ook: waarom kan het op social media wel en niet in de echte wereld? Het merendeel is op zijn telefoon bezig, maar kijk ook even om je heen. Ik hoop dat mensen de volgende keer wel geholpen worden, al is het maar een klein gebaar.'