Anneleen zoekt onderduiker Willy die haar leven redde: 'Ik wil hem ontzettend graag bedanken'

Op 12 november startte de fotozoektocht naar onbekende afbeeldingen uit de Tweede Wereldoorlog. Anneleen Beek las het bericht en stuurde de foto op die voor haar en haar familie zoveel betekent. 'De foto is altijd het symbool van hoop geweest voor mijn vader', vertelt Anneleen in haar woonkamer in het centrum van Den Haag. 'Hoop op de nieuwe generatie. We waren alles kwijt en ons huis was verwoest en deze foto zei voor hem: alles is kapot, maar wij niet.'

Anneleen kwam als tweejarige peuter ongeschonden uit het bombardement Bezuidenhout en dat mag oprecht een wonder heten. De geallieerden gooiden bommen op Bezuidenhout. Bommen die eigenlijk bedoeld waren voor raketinstallaties in het Haagse bos.

'Het was begin 1945 al erg onrustig in de wijk. Mijn zus was uit voorzorg naar mijn oma gebracht op de Beeklaan. Mijn moeder zou mij die ochtend ook naar haar brengen. We stonden op de stoep van ons huis aan de Adelheidstraat. Ik in de kinderwagen samen met mijn moeder en onze onderduiker Willy, die in de buurt bekend was als onze huisknecht, vertelt Anneleen.

Op het moment dat de eerste bommen vallen, handelt Willy razendsnel. 'Hij griste mij uit de kinderwagen en zette het op een lopen richting Voorburg. Als er bommen vielen, moest ik op de grond liggen en ging hij boven op mij liggen. Hij waarschuwde me dat ik stil moest blijven liggen anders zou ik bommen op mijn kop krijgen.'

Willy gaat naar het Sint Antoniushove in Leidschendam waar Anneleens vader als arts werkt. 'Daar was het op dat moment een chaos vanwege de vele gewonden die daar binnen werden gebracht. Mijn vader zei dat het leek alsof er een slachtpartij had plaatsgevonden. Het bloed zat tot aan het plafond.'

Willy en de kleine Anneleen worden in het ziekenhuis weggestuurd omdat zij niet gewond zijn. Waar Willy haar daarna naar toe heeft genomen en wat er precies is gebeurd, weet Anneleen niet. 'Drie dagen lang was ik zoek en wist mijn familie niet waar ik was. Mijn moeder ging de lijkenhuizen af op zoek naar mijn lichaam.'

Uiteindelijk gaat Willy met Anneleen naar het Westeinde ziekenhuis, wat de andere werkplek van haar vader is, en vervolgens naar de Beeklaan waar Anneleens oma woont. Hij heeft een bakfiets weten te bemachtigen en rijdt er met Anneleen naar toe 'Zelf kan ik me dat moment niet herinneren maar mijn zus die toen zes jaar was, weet nog goed hoe ik daar aankwam. Zittend, rechtop, in de bak van de bakfiets.'

Willy zet Anneleen af bij haar familie maar waar hij daarna naar toe is gegaan, is voor de familie een raadsel. 'We hebben nooit meer wat van hem gehoord. Ik heb altijd gehoopt dat hij een keer naar de herdenking van het bombardement van Bezuidenhout zou komen. Ik wil hem ontzettend graag bedanken en tegen hem zeggen dat ik aan hem mijn leven heb te danken.'

Het huis van de familie Beek wordt bij het bombardement volledig verwoest. 'We waren alles kwijt. Alleen een ring van mijn moeder hebben we nog teruggevonden.' Het gedeelte van de Adelheidstraat waar de woning stond, heet nu de Beatrixlaan en op de bewuste plek staat het moderne gebouw van de Belastingdienst.

De foto van Anneleen en haar zus is er een van de vele die binnen zijn gekomen naar aanleiding van de oproep voor onbekende foto's van de Tweede Wereldoorlog. Zo'n twee honderd foto's zijn al bij de provincie Zuid-Holland binnengekomen. De foto's kunnen nog tot en met 18 december opgestuurd worden en kan op sociale media gevolgd worden door de hashtag #75vrijheidzh. Volgend jaar zal er een selectie worden gemaakt van de binnengekomen foto's. Vijftig stuks maken kans om opgenomen te worden in de honderd meest bijzondere foto's van de Tweede Wereldoorlog.