Fakkeloptocht Scheveningen: 'We willen laten zien dat het vreugdevuur volgend jaar door moet gaan'
DEN HAAG - Ze hadden liever nu op het strand gestaan om het vreugdevuur op te bouwen, maar het is dit jaar anders. Een paar honderd Scheveningers en sympathisanten liepen zaterdagavond mee met de fakkeloptocht naar het Scheveningse strand. 'Het is een kleine pleister op de wonde', zegt een van hen.
De fakkeloptocht werd georganiseerd door de bouwers van het vreugdevuur in Scheveningen, dat deze jaarwisseling niet doorgaat. Ze wilden met de tocht 'het vreugdevuur positief ondersteunen' en geld inzamelen om volgend jaar weer een vreugdevuur mogelijk te maken.
Op het Van Sint Aldegondeplein worden fakkels aangestoken. Met een glaasje champagne in de hand wachten twee vriendinnen tot de optocht begint. 'We zijn hier omdat we uit Scheveningen komen en de traditie hebben meegemaakt. Dat is nu weg.'
Honderden lopen mee in fakkeloptocht Scheveningen
'Eén team, één taak'
Muziek schalt door de speakers op een aanhanger achter een auto. 'Eén team, één taak. We doen het voor elkaar', klinkt het over het plein. Met fakkels in de lucht beginnen de Scheveningers aan de twee uur durende tocht naar het strand.
'Het vreugdevuur moet gewoon doorgaan', vindt een jongen. 'Ze pikken al onze tradities. Eerst Zwarte Piet, nu het vreugdevuur en misschien dadelijk het vuurwerk. Dat kan toch niet?' Ook andere jonge jongens balen er flink van dat ze dit jaar geen vreugdevuur op het strand mogen bouwen. Al zijn ze wel blij met de fakkeloptocht. 'Ik had liever nog een vreugdevuur gehad, maar het is ook wel leuk dat ze dit doen.'
'Eén grote familie'
De tocht gaat door de straten van Scheveningen. Vanachter hun ramen zien bewoners de stoet voorbij trekken. Een vrouw in een pyjama filmt het tafereel terwijl een paar meter verder nog maar eens het nummer '1 Team' wordt aangezet.
'Wij zijn één grote familie bij elkaar', zegt een man en hij neemt een slok van zijn halve liter bier. 'Ik ben 62 jaar en heb altijd meegedaan en daarom loop ik mee. En ik vind het gezellig.' Een paar meter achter hem loopt een vrouw met haar dochter. 'We hopen door deze tocht saamhorigheid te krijgen en willen laten zien dat het volgend jaar gewoon lekker door moet gaan. We missen het echt.'
'Normaal gesproken staan we nu op het strand'
Ze is niet de enige. 'Ik had me heel erg verheugd op dit jaar, ik had er heel veel zin in en toen kon het niet doorgaan', zegt een jongen die met zijn vader meeloopt met de fakkeltocht. Wat ze nu doen met alle tijd? 'Verveling', antwoordt zijn vader. 'Het gaat helemaal nergens over, normaal gesproken staan we nu op het strand. De fakkeltocht is een kleine pleister op de wonde.'
