Van Groningen tot Cyprus: hoe ADO in 2011 Europa inging

ADO-supporters tijdens de Europese uitwedstrijd tegen Tauras uit Litouwen
ADO-supporters tijdens de Europese uitwedstrijd tegen Tauras uit Litouwen © ANP
DEN HAAG - ADO Den Haag bestaat 1 februari 115 jaar. In al die jaren heeft de club grote successen gekend, maar is het ook door diepe dalen gegaan. Wij blikken in vijf verhalen terug op de roemruchte geschiedenis van ADO. In aflevering 2: de zomer van 2011, toen ADO voor de voorlopig laatste keer Europa inging.
De wereld zag er in mei 2011 heel wat rooskleuriger uit voor ADO dan op dit moment. Via de competitie had de residentieclub zich geplaatst voor de play-offs om Europees voetbal. Daar schudde ze in de halve finale Roda JC van zich af om vervolgens in het eerste finaleduel FC Groningen in eigen huis met 5-1 te verslaan. Met een eenvoudige wedstrijd in Groningen op het programma lag Europees voetbal in het verschiet. Met het centrale verdedigingsduo uit die wedstrijd, Timothy Derijck en Christian Kum, kijken we terug naar de laatste keer dat ADO Europees voetbal haalde.
'We reisden naar Groningen met het gevoel dat het wel moest lukken', vertelt Derijck over de beruchte wedstrijd. 'In het thuisduel waren we superieur aan Groningen. We speelden dat seizoen bijna perfect voetbal en alles zat mee. Alleen liep alles voor Groningen in die thuiswedstrijd ideaal.' Dat kan Kum beamen, al ging het in eerste instantie volgens hem nog goed. 'We hadden een slecht begin en kwamen achter. Maar door een doelpunt van Lex Immers gingen we met een gelijke stand de rust in. Toen dacht ik nog: een uitdoelpunt, altijd handig! We gaan voor het eerst in ongeveer 25 jaar weer Europees voetbal halen met ADO.'

'Alles om Groningen uit het ritme te halen'

Bij Kum staat alles nog helder voor de geest. Vooral de Hitchcock-achtige tweede helft. 'Binnen een kwartier stonden we te bibberen. Ze scoorden de 2-1 via Virgil van Dijk, daarna de 3-1 en Van Dijk maakte ook nog de 4-1.' De spanning sloop in de ploeg bij ADO volgens beide verdedigers. De Haagse ploeg van toenmalig trainer John van den Brom ging tijdrekken, wat zorgde voor lichte opstootjes. 'Alles om ze uit het ritme te halen', vertelt Kum negen jaar later. 'Toen kreeg Mitchell Piqué vlak voor tijd rood omdat hij de bal van de lijn haalde met zijn hand. Die penalty werd daarna door Groningen benut. Moesten we verlengen. Ben je zo dichtbij moet je nog een half uur spelen met tien man. Die verlenging hebben we uiteindelijk overleefd.'
ADO versloeg de ploeg uit het noorden na strafschoppen. 'Super, er kwam zoveel ontlading vrij', zegt Derijck daarover. 'Dit hadden we nooit kunnen dromen. We hadden bijna alles weggegeven wat we hadden opgebouwd dat seizoen.' Ook bij Kum kwam er veel emotie vrij. 'Alleen maar euforie. We hebben dat toen met een geweldige groep voor elkaar gekregen. Het is een hoogtepunt uit mijn carrière. Dat we een geweldig seizoen op die manier afmaken.'

Supporters op de snelweg

Bij thuiskomst uit Groningen stond een enorme Haagse supportersschare het team op te wachten. 'Een gekkenhuis', volgens Kum. 'Ik zag supporters glunderen. Ze hadden tranen in hun ogen. Ze waren zo dankbaar wat wij voor hun club hadden gedaan. Als ik er aan terugdenk krijg ik er nog kippenvel van. Zijn maatje achterin de verdediging zag duizenden mensen voor het podium bij het stadion staan. 'Er stonden al mensen op de afrit van de snelweg', vervolgt de Belg. 'De laatste anderhalf kilometer stonden overal supporters.'
Beide spelers denken nog graag terug aan het team uit dat seizoen. 'Eigenlijk speelden we elke week met dezelfde jongens', zegt Derijck. 'We maakten het elk team moeilijk. We wonnen dat jaar twee keer van Ajax en ook uit bij PSV. We waren goed op elkaar ingespeeld. Achterin waren we stabiel en voorin hadden we Immers, Jens Toornstra, Wesley Verhoek, Dmitri Boelykin en František Kubík die het verschil konden maken.'

'Maybe yes, maybe no'

Doordat het team hecht was konden vooral die laatste twee spelers zich wel wat permitteren. Zo was het altijd een raadsel of Boelykin ging trainen doordeweeks. 'Dat vroegen wij dan aan hem', zegt Kum. 'Dan zei hij altijd: maybe yes, maybe no en ging hij zich binnen klaarmaken om wat te fietsen of voor een krachttraining. Hij hoefde van ons niet vijf keer los te gaan doordeweeks, als hij maar in het weekend scoorde.'
Christian Kum als ADO-speler in duel met Ajacied Luis Suarez
Christian Kum als ADO-speler in duel met Ajacied Luis Suarez © ANP
Ook flankspeler Kubik was een uitzondering in het elftal. 'Lex (Immers red.) moest hem altijd halen uit zijn appartementje en hij kwam daardoor vaak te laat', weet Kum nog. 'Hij sprak en verstond ook amper Engels. We dachten altijd, snapt hij wel wat we zeggen. Maar hij was een aanwinst voor ons. En dan accepteer je dat. Maar als het minder ging, stonden we ook op om elkaar op de flikker te geven.'

Achenebbisj-stadion

Met bijna hetzelfde elftal ging ADO een paar maanden later, onder de nieuwe trainer Maurice Steijn, Europa in. De Hagenaar volgde in de zomer van 2011 John van den Brom op die naar Vitesse was vertrokken. Als eerste mocht de groen-gele equipe tegen FK Tauras uit Litouwen. 'Dat was het begin van ons avontuur', vertelt Kum. 'Dan zie je al die reclame-uitingen van de Europa League. Je weet dat het de voorrondes zijn, maar het is een kicke ervaring. Het idee dat je mee mocht doen.'
Timothy Derijck in duel met Georginio Wijnaldum
Timothy Derijck in duel met Georginio Wijnaldum © ANP
'We speelden in een achenebbisj-stadion met een hardloopbaan eromheen', weet de huidige speler van VVV Venlo ook nog. 'We hadden het in het begin moeilijk', vervolgt Derijck, doelend op het feit dat ADO twee keer achter kwam tegen de Litouwers. 'Daarna hebben we het redelijk makkelijk afgemaakt.' Dankzij twee doelpunten van Lex Immers en een eigen doelpunt won ADO uiteindelijk met 3-2 van de ploeg uit de Baltische staat.

'Alle ballen op Japie'

De thuiswedstrijd in Den Haag werd door doelpunten van Jens Toornstra en Tjaronn Chery redelijk makkelijk gewonnen: 2-0. Al maakte het optreden van de invallende jeugdspeler Jaap van Duijn de nodige Haagse kelen op de tribune los. Ook Kum kan zich het nog goed herinneren. 'Een mooie krullenbol was dat', zegt hij over de huidige speler van FC Rijnvogels uit Katwijk.
'Die viel in en dacht ineens: laat mij maar alles doen. Ging hij vrije trappen opeisen en maakte hij allerlei gekke trucjes. Wij stonden het aan te kijken en dachten: wat is dit dan? Maar het Haagse publiek ging los, die riepen, 'alle ballen op Japie'. Daardoor kreeg hij nog meer energie en bravoure en ging hij nog gekkere dingen doen. Dat was mooi om te zien. En leuk voor zo'n jongen dat hij zoiets mag meemaken.'
Wesley Verhoek en Jaap van Duijn vieren de overwinning in Europa
Wesley Verhoek en Jaap van Duijn vieren de overwinning in Europa © ANP

Gigantisch heet op Cyprus

De volgende tegenstander in Europa was van een ander kaliber. Twintigvoudig Cypriotisch kampioen Omonia Nicosia rolde uit de koker. Een ploeg die bijna elk jaar Europees voetbal speelt. 'Ze hadden veel meer ervaring', vertelt Derijck over de tegenstander uit de Middellandse zee. 'Voor veel spelers van ons was dit de eerste Europese ervaring. Nu maakten we iets extra's mee. We hadden het lastig daar.'
'Het was gigantisch heet daar', weet Kum nog. 'We waren al blij dat we door waren. We trainde daar nog in die hitte maar gingen daarna allemaal in het zwembad liggen. We kwamen met het idee om er iets moois van te maken, maar kwamen er al snel achter dat het lastig zou worden.'
Uiteindelijk verloor ADO met 3-0 van de Cyprioten. De daaropvolgende thuiswedstrijd werd nog wel met 1-0 gewonnen door een doelpunt van verdediger Derijck, die vlak daarna naar PSV ging. 'Die overgang is dacht ik na een Europese wedstrijd geregeld', zegt hij over zijn transfer. Dat was heel bijzonder voor mij. Normaal haalt PSV alleen maar bekende Belgische internationals. Het was de bevestiging dat we met ADO op een goed niveau speelden.'
Ook Kum kijkt met warme gevoelens terug op zijn Europese avontuur. 'Voor spelers is dat iets geweldigs om mee te maken. Ik kijk met trots terug op die tijd ondanks dat het maar vier Europese wedstrijden waren. Het is het hoogtepunt uit mijn carrière.'