Ton tart lot en ziet cruise in duigen vallen door verdenking coronavirus

Drie dagen duurt de cruise van Ton en zijn vrouw Jolanda. In Singapore gaat het stel goed gehumeurd het cruiseschip op. Ton tart het lot nog een beetje door bij de afvaart 'voor de gein' een Coronabiertje te nemen. 'Nou ik heb het geweten', vertelt hij.

Want drie dagen later slaat het noodlot toe. Het echtpaar gaat in Cambodja van boord voor een uitstapje. Bij terugkomst wordt bij iedereen op de loopplank de temperatuur gemeten. Bij Jolanda gaat het goed, maar Ton scoort meer dan 38 graden. Het echtpaar mag niet meer aan boord. Op de kade krijgen ze een mondkapje en moeten ze wachten. 'Mensen gingen afstand van je nemen, er was paniek', zegt Ton. Het is bloedheet en elk half uur wordt de temperatuur van Ton gemeten, maar zakken doet het niet. De gang naar het ziekenhuis is onvermijdelijk.

Het echtpaar mag niet zelf hun spullen halen, dat doet het personeel van het cruiseschip. 'Dan sta je daar bij een schip van 2000 tot 3000 mensen. Ze staan je aan te kijken of je een paria bent en het schip gaat weg en dan sta jij op de kade met een ambulance', beschrijft de Leidenaar. 'Nou, de tranen springen nog in m'n ogen. Je bent in paniek, je weet het niet. Ik red me wel, maar dat is verre van leuk’

Het echtpaar belandt in een ziekenhuis in Sihanoukville. Daar gaat het er anders aan toe dan in Nederland. Er lopen honden rond, patiënten liggen in de gang, kamers zijn er primitief. Zo is de douche bedoeld om de wc door te spoelen en moeten patiënten zich wassen met een emmer. Ook worden de zieken niet door het personeel verzorgd, maar door familie. Die zorgen ook voor het eten.

En dat is een probleem voor Ton en Jolanda, die niet van hun kamer mogen. Uiteindelijk wordt er een taxi besteld om eten te halen voor het echtpaar. Maar de chauffeur wil geld mee en dat hebben ze niet. Want op het schip wordt alles met een creditcard betaald. 'Gaat u dan maar met een mondkapje op met de taxichauffeur mee. Dan kunt u geld pinnen en dan komt het wel goed.' Volgens Ton viel daar nog wel te onderhandelen. 'Ja, wat moeten ze anders die mensen?'

Een nacht moet het echtpaar in het ziekenhuis blijven, wachten op de uitslag van de test of Ton daadwerkelijk besmet is met het coronavirus. Die uitslag laat op zich wachten en Ton moet zelfs dreigen met een vertrek uit het ziekenhuis, voordat de arts met het verlossende bericht komt: Ton blijkt geen drager van het virus. Maar zomaar het ziekenhuis verlaten is er ook niet bij, want de rekening moet wel betaald worden.

'Waar kan ik pinnen, nee je kan hier niet pinnen, alles, alles contant. Weer naar de pinautomaat, weer de taxichauffeur gebeld, pinnen, geld betaald en wij pleite', blikt Ton terug. 'Oh wat was ik blij dat ik weg was.' Met een taxi gaat het echtpaar naar de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh om daar het vliegtuig naar Nederland te pakken. Maar ook dat gaat niet zonder slag of stoot: voor de vliegreis moet ook contant betaald worden.

Er volgt een rit langs heel wat geldautomaten, de limiet op de rekening moet verhoogd worden en de zakelijke rekening van Ton wordt aangesproken. En het lukt: het stel heeft de benodigde 1700 dollar bijeen. Na nog een domper, waarbij de eerste vlucht ineens volledig volgeboekt was, hebben ze hun ticket te pakken. Met de angst dat er opnieuw een te hoge temperatuur gemeten wordt bij Ton gaan ze naar de gate. Zonder verdere problemen kunnen ze aan boord.

Op de vraag hoe het voelt om weer op Schiphol aan te komen, is Ton duidelijk. 'Heerlijk! Je leest het in de krant en het is zó confronterend als jij met je vrouw samen op de kade staat. De boot vaart weg en ze laten je gewoon staan. Je gaat naar een ziekenhuis toe en je moet het maar uitzoeken, je bent aan de goden overgeleverd.'

Ton en Jolanda zijn zwaar teleurgesteld in de Noorse cruisemaatschappij die de twee aan hun lot hebben overgelaten. Het echtpaar heeft tot op heden nog niets gehoord. 'Nog geen telefoontje, geen mailtje, geen contact niets', zegt Ton. 'We zijn zo aan ons lot overgelaten.' De cruisemaatschappij schrijft wel op de eigen website dat de veiligheid en het welzijn van gasten en bemanning de 'eerste prioriteit' heeft.

De Leidenaar heeft overigens wel een vermoeden waar de verhoging die bij hem werd gemeten vandaan kwam. Vlak voor vertrek had hij een oorontsteking.