Zieke Will (78) krijgt gratis boodschappen van Hoogvliet: 'Ik ben ze verschrikkelijk dankbaar'

Assistent-manager Corniels van der Plas en supermarktmanager Stephan Gielen
Assistent-manager Corniels van der Plas en supermarktmanager Stephan Gielen © Hoogvliet Sassenheim
WARMOND - 'Ik heb thuis eerst even zitten huilen', zegt de 78-jarige Will Boekkooi uit Warmond als ze vertelt wat haar is overkomen. Ze werd deze week ontzettend verrast door supermarkt Hoogvliet in Sassenheim toen ze haar boodschappen gratis kreeg. 'Ik ben ze zo verschrikkelijk dankbaar en wil ze graag bedanken', zegt een emotionele Will.
Will heeft een slechte gezondheid, ze heeft kanker, COPD en suikerziekte. Ze is alleen en zit al maanden thuis. 'Net als iedereen, mag ook ik de deur niet uit. Maar ik heb wel boodschappen nodig. Ik heb gezocht naar vrijwilligers in Warmond maar kan niemand vinden. En bestellen via de iPad lukt me niet.'
Dus belt Will de supermarkt om te vragen of ze wat boodschapjes kunnen bezorgen. 'U wordt teruggebeld', zegt de medewerker aan de telefoon. Maar dat gebeurt niet. Will neemt het de supermarkt niet kwalijk, want ze weet dat die ze het daar heel druk hebben. 'Maar ik heb toch brood, melk en groenten nodig.'

'Zenuwen gieren door mijn lijf'

Met enige tegenzin besluit ze dan maar zelf naar de supermarkt te rijden. 'Ik heb een lijstje gemaakt en reed naar de Hoogvliet in Sassenheim. Ik had maanden geen auto gereden dus de zenuwen gierden door mijn lijf.'
Zodra ze binnenkomt wordt ze meteen geholpen. 'Gaat het mevrouw?' vraagt een meisje van de winkel. 'Ik ben niet zo lekker, maar ik moet wel boodschappen hebben want anders heb ik geen eten.' Gaat u maar even rustig zitten, zegt het meisje tegen haar.

Hulp

Meteen komt er hulp: een jongen gaat boodschappen voor haar doen. Supermarktmanager Stephan Gielen komt naar Will toe om te vragen hoe het gaat. Will legt uit waarom ze toch naar de winkel is gekomen. 'Hij legde meteen uit dat hij mij door de drukte niet kon terugbellen. Dus ik zei: dat geeft niet meneer, maar ik heb toch boodschapjes nodig.'
Op het moment dat Will wil afrekenen, zegt de supermarktmanager: 'Loopt u maar door, ga maar lekker naar de auto. Dan zetten we de boodschappen er in.' Maar Will moet nog betalen. 'Nee, u krijgt de boodschappen van ons.' En dan barst Will in tranen uit.

Ik ben zó dankbaar

'Dat mij dit overkomt... wat geweldig!', zegt ze aan de telefoon. Ze is nog steeds geëmotioneerd. 'De man had geen tijd om mij te bellen, nu krijg ik alles voor niks. Hoe kan ik hem nou bedanken?' Ook geeft hij haar het nummer van het Rode Kruis, zodat ze die kan bellen voor boodschappenhulp. 'Zij helpen mij. Ik heb mensen ontmoet, een praatje kunnen maken, en dat terwijl ik zo alleen ben. Ik ben er zó dankbaar voor.'
Supermarktmanager Stephan Gielen weet precies om wie het gaat als we hem bellen. 'De mevrouw had me gebeld met de vraag of we boodschappen konden bezorgen. Maar in deze tijd lukt dat niet. Mijn medewerkers zijn superdruk met het bijvullen van de vakken.'

Het liefst geef je een knuffel

'Ik was al aan het zoeken naar een oplossing, zoals hulp van het Rode Kruis, toen ze ineens voor mijn neus stond in de winkel. Het was voor haar best een opgave om hierheen te komen.' Stephan vertelt hoe Will emotioneel werd toen ze de boodschappen gratis kreeg. 'Ze brak in de winkel vanwege de situatie. Het liefst geef je zo'n iemand dan even een knuffel. Dat kan nu niet, maar dat verdient ze wel.'
De actie heeft op Will ontzettend veel indruk gemaakt, maar Stephan blijft er nuchter onder: 'We moeten een beetje voor elkaar zorgen. Zeker de mensen die al ziek zijn moeten we beschermen. Het is heel belangrijk om ook op de mentale toestand van mensen te letten, want dit gaat nog wel even duren.'

Drukke tijden voor supermarktpersoneel

Op de vraag hoe het verder gaat in zijn supermarkt, zegt Stephan: 'We redden het wel, maar het is even een andere manier van werken en denken. We hebben best wat voor onze kiezen gehad met de mensen die gingen hamsteren. Gelukkig wordt dat nu minder. Mensen hebben er weer vertrouwen in dat alles is bijgevuld. Ze merken dat hamsteren niet hoeft.'
Stephan merkt wel dat het druk is in de winkel. 'Het is het enige uitje dat nog mag hè.' Maar ze letten goed op de hygiëne zegt hij. 'Kassières zitten achter plexiglas en bij de kassa hebben we om de anderhalve meter een streep op de vloer zodat mensen in de rij afstand houden. De medewerkers in de winkel dragen hesjes met aanwijzingen en ze houden afstand van elkaar en van de klanten. Als we met z'n allen proberen ons aan de afspraken te houden, kunnen we hopelijk zo snel mogelijk het normale leven weer oppakken', aldus Stephan.
Mensen die hulp van het Rode Kruis nodig hebben kunnen de landelijke hulplijn bellen: 070-4455888